sil'nyj,
znachitel'nyj  (po  stepeni,  velichine),  moguchij. M.  udar.  M.  tolchok.  M.
promyshlennyj  kompleks. 2.  poln.  f.  Obladayushchij  bol'shoj  moshchnost'yu (vo  2
znach.). M.  dvigatel'. M. zemlesos. 3. Bol'shoj velichiny, massivnyj, tolstyj.
M. plast uglya. || sushch. moshchnost', -i, zh. (k I i 3 znach.).

     MOSHCHX,  -i,  zh.  (vysok.).  Mogushchestvo,  sila.  Voennaya  m.  Vsej  moshch'yu
obrushit'sya   na  kogo-n.  (takzhe  peren.:  vozdejstvovat'  vsemi  vozmozhnymi
sredstvami).

     MRAZX, -i, zh. (razg. prezr.). O kom-n. dryannom, nichtozhnom.

     MRAK, -a, m. I. Glubokaya,  neproglyadnaya  t'ma.  Vo mrake nochi (vysok.).
Gorod pogruzhen vo m. 2.  peren. Glubokoe unynie, pechal'.  M. na dushe. * Mrak
nevezhestva (knizhn.) - polnejshee nevezhestvo, neobrazovannost'. Pokryto mrakom
neizvestnosti chto (obychno shutl.) - o tom, chto skryto, nikomu neizvestno.

     MRAKOBES, -a, m. Reakcioner, vrag progressa, kul'tury, nauki.

     MRAKOBESIE,  -ya,  sr.   Vzglyady  i   povedenie   mrakobesa.   || pril.
mrakobesnyj, -aya, -oe.

     MRAMOR,  -a, m. Tverdyj  i blestyashchij, obychno  s krasivym  uzorom kamen'
izvestkovoj porody, upotr. preimushch.  dlya skul'pturnyh i arhitekturnyh rabot.
|| pril. mramornyj, -aya, -oe.

     MRAMORNYJ,  -aya, -oe.  1.  sm.  mramor. 2.  Risunkom, cvetom pohozhij na
mramor. M. uzor. Mramornaya bumaga. 3. peren. O lice, kozhe:  matovo-belyj. M.
lob. Mramornye plechi. || sushch. mramornost', -i, zh. (k 3 znach.).

     MRACHNETX,  -eyu,   -eesh';  nesov.  Stanovit'sya  mrachnym,  mrachnee.  Nebo
mrachneet.   Mrachneet  vzor.  ||   sov.  pomrachnet',  -eyu,   -eesh'.  || sushch.
pomrachnenie, -ya, sr.

     MRACHNYJ,  -aya,  -oe;  -chen,  -chna,  -chno,  -chny  i  -chny.  1.   Temnyj,
pogruzhennyj vo mrak. Mrachnaya noch'.  2. peren. Ispolnennyj  pechali, navodyashchij
grust', bezradostnyj, ugryumyj. M. vid. Mrachnaya mysl'.  Mrachnye predchuvstviya.
3. peren. Tyazhelyj, besprosvetnyj. Mrachnye vremena. || sushch. mrachnost', -i, zh.

     MSTITELX, -ya, m.  Tot, kto mstit, otomstil. Neulovimye  mstiteli. || zh.
mstitel'nica, -y.

     MSTITELXNYJ, -aya,  -oe; -len, -l'na. Sklonnyj k  mesti; zlopamyatnyj. M.
chelovek. || sushch. mstitel'nost', -i, zh.

     MSTITX, mshchu, mstish'; nesov., komu. Sovershat' akt mesti  po  otnosheniyu k
komu-n. M. vragu. || sov. otomstit', -mshchu, -mstish';  -mshennyj (-en,  -ena) i
otmetit', -mshchu, -mstish'; -mshennyj  (-en, -ena) (ustar.). || sushch. mshchenie, -ya,
sr. i otmshchenie, -ya, sr. (ustar. i vysok.).

     MUAR,  -a,  m.  Plotnaya  shelkovaya  tkan'  s  volnoobraznymi   cvetovymi
perelivami. || pril. muarovyj, -aya, -oe.

     MUDREC,  -a,  m. Mudryj chelovek. Na vsyakogo  mudreca  dovol'no prostoty
(posl. o tom, chto i umnyj mozhet oshibit'sya, mozhet byt' obmanut).

     MUDR³NYJ, -aya, -oe;  -en, -ena i  -ena, -ono  i -eno; -enee (razg.). 1.
Zagadochnyj, neponyatnyj. M. chelovek.  Mudreno ili  mudreno (narech.) napisano.
Mudreno  (narech.) sotvoreno (o  sovershenno neponyatnom; shutl.). Ne mudreno (v
znach.  skaz.),  chto  on  rasserdilsya  (legko  ponyat', chto...).  2.  Trudnyj,
zamyslovatyj. Mudrenaya zadacha.  3. mudreno, v  znach.  skaz.  Trudno, slozhno.
Mudreno uspet'.  * Utro  vechera  mudrenee -  poel. o tom,  chto  utrom  legche
prinyat' pravil'noe reshenie, ||  sushch mudrenost', -i, zh.

     MUDRITX,  -ryu,   -rish';  nesov.   (razg.).   Dejstvovat'  s   nenuzhnymi
slozhnostyami,  umnichat',  mudrstvovat'.  ||  sov.  namudrit',  -ryu,  -rish'  i
smudrit', -ryu, -rish'.

     MUDROSTX,  -i,  zh.  1.  sm.  mudryj.  2.  Glubokij  um, opirayushchijsya  na
zhiznennyj  opyt.  M. providca. Narodnaya m.  (takzhe  o slozhivshihsya  v  narode
izrecheniyah, otrazhayushchih ego zhiznennyj opyt, znaniya).* Zub mudrosti  -  tretij
korennoj zub, poyavlyayushchijsya posle 20 let.

     MUDRSTVOVATX, -tvuyu, -tvuesh'; nesov. Delat' chto-n.,  umnichaya, mudrya. Ne
mudrstvuya lukavo (prosto, bez zatej; knizhn.). || sushch. mudrstvovanie, -ya, sr.

     MUDRYJ,  -aya,  -oe;  mudr, mudra,  mudro, mudry  i  mudry;  mudree.  1.
Obladayushchij bol'shim umom. M. starec. 2. Osnovannyj na bol'shih znaniyah, opyte.
Mudraya politika. Mudroe reshenie. Mudro (narech.) postupat'. || sushch. mudrost',
-i, zh.

     MUZH,  -a,m. 1. (mn.  muzh'ya,  muzhej,  muzh'yam).  Muzhchina  po otnosheniyu  k
zhenshchine,  s k-roj on sostoit v  oficial'nom  brake (k svoej zhene). Dachnyj m.
(peren.: o  tom, na  kom lezhit  mnogo  raznyh povsednevnyh  obyazannostej  po
otnosheniyu k sem'e,  zhivushchej na  dache; razg. shutl.). 2. (mn. muzhi, -ej, -am).
Muzhchina v zrelom vozraste (ustar.), a takzhe deyatel' na kakom-n. obshchestvennom
poprishche (vysok.).  Muzhi nauki. Gosudarstvennyj m. Slyshu rech' ne mal'chika, no
muzha (odobrenie po  povodu razum nyh, zrelyh  suzhdenij;  knizhn.). || umen'sh.
muzhenek, -n'ka, m. (k 1 znach.). || pril. muzhnin, -a, -o (k 1 znach.; razg.) i
muzhnij, -yaya, -ee (k 1 znach.; ustar.). Muzhnyaya zhena (o zamuzhnej zhenshchine).

     MUZHATX,  -ayu, -aesh'; nesov. 1.  Stanovit'sya  zrelym, zrelee,  vzroslym,
vzroslee (knizhn.).  YUnosha  muzhaet.  2.  peren.  Stanovit'sya sil'nee, krepche,
vynoslivee,  muzhestvennee  (vysok). Soldaty muzhayut v boyu. || sov. vozmuzhat',
-ayu, -aesh'. I sushch. vozmuzhanie, -ya, sr.

     MUZHATXSYA,  -ayus',  -aesh'sya,  upotr.  pre-imushch.  v  pov.  nakl.;  nesov.
(vysok.). Proyavlyat' stojkost', muzhestvo. Ne poddavajsya otchayaniyu, muzhajsya!

     MUZHEPODOBNYJ, -aya, -oe;  -ben, -bna.  O zhenshchine, ee vneshnosti: podobnyj
muzhchine,  takoj, kak u muzhchiny. Muzhepodobnaya figura.  Muzhepodobnoe  lico.  I
sushch. muzhe-podobnost', -i, zh.

     MUZHESTVENNYJ,  -aya, -oe; -ven, -venna. Obladayushchij muzhestvom, vyrazhayushchij
muzhestvo. M. harakter. M. vid. || sushch. muzhestvennost', -i, zh.

     MUZHESTVO, -a, sr. Hrabrost', prisutstvie duha v opasnosti. Proyavit'  m.
i stojkost'.

     MUZHIK, -a, m. 1. Krest'yanin (v protivopostavlenii gorozhaninu) (ustar.).
2. To zhe, chto muzhchina (prost.). Del'nyj  m. On m. nichego. 3. To  zhe, chto muzh
(v 1 znach.) (prost.). 4.  Nevospitannyj, grubyj chelovek (ustar.). || umen'sh.
muzhichok, -chka,m. (k 1 znach.) i muzhichonka, -i, m.  (k  1 i 2 znach.; unich.). *
Muzhichok s nogotok, muzhichka s  nogotok (razg. shutl.) - malen'kij  mal'chik, po
vidu, osanke pohozhij na  vzroslogo [po poeme Nekrasova "Krest'yanskie deti"].
|| sobir. muzhich'e, -ya, sr. (k 1 i 4 znach.;  prost.), I  pril. muzhickij, -aya,
-oe (k 1 i 4 znach.) i muzhichij, -'ya, -'e (k 1 znach.).

     MUZHIKOVATYJ, -aya, -oe; -at (razg.). Grubovatyj, prostovatyj. M. vid. ||
sushch, muzhikovatost', -i, zh.

     MUZHNIJ, MUZHNIN sm. muzh.

     MUZHSKOJ, -aya, -oe. 1. sm. muzhchina. 2. Takoj, kak u muzhchiny, harakternyj
dlya  muzhchiny.  Muzhskoe  rukopozhatie  (sil'noe,  krepkoe).  Muzhskaya  pohodka.
Po-muzhski (narech.) postupit'. M. harakter.  M. razgovor (del'nyj). * Muzhskoj
rod  -  grammaticheskaya  kategoriya:  1)  u  imen  (v  6 znach.):  klass  slov,
harakterizuyushchijsya  svoimi  osobennostyami skloneniya, soglasovaniya i  (v chasti
slov, nazyvayushchih odushevlennye predmety) sposobnost'yu oboznachat' otnesennost'
k   muzhskomu   polu,  napr.  (novyj)   dam,   (sil'nyj)  kon',  (sportivnyj)
kommentator; 2) u glagolov: formy  ed. chisla prosh. vremeni i soslagatel'nogo
nakloneniya, oboznachayushchie  otnesennost' dejstviya k  imeni (v 6 znach.)  takogo
klassa  ili  k  lipu  muzhskogo pola, napr.  kon'  priskakal  (priskakal by),
uchitel' nauchil (nauchil by).

     MUZHCHINA,  -y,  m.  1.  Lico,  protivopolozhnoe  zhenshchine  po  polu.  Bud'
muzhchinoj! (vedi sebya tak, kak podobaet muzhchine). Pogovorim kak m. s muzhchinoj
(kak podobaet  muzhchinam).  2. Takoe  vzrosloe lico, v otlichie  ot  mal'chika,
yunoshi. Syn vyros,  uzhe sovsem m. || umen'sh. muzhchinka, -i, m. (prost, shutl.).
|| pril. muzhskoj, -aya, -oe i  muzhchinskij,  -aya, -oe (prost, shutl.). Muzhskoj
pol.

     MUZA,  -y,  zh.  1.  V  grecheskoj  mifologii: boginya  -  pokrovitel'nica
iskusstv  i  nauk. Devyat' muz  (docheri Zevsa,  pokrovitel'stvovavshie naukam,
iskusstvam).  2.  peren. Istochnik  poeticheskogo vdohnoveniya,  a  takzhe  samo
vdohnovenie, tvorchestvo (knizhn.). M. Pushkina.

     MUZEEVED, -a, m. Specialist po muzeevedeniyu.

     MUZEEVEDENIE,  -ya,  sr.  Nauka  ob  istorii  muzeev,  ih  naznachenii  i
organizacii. || pril muzeevedcheskij, -aya, -oe.

     MUZEJ, -ya, m. Uchrezhdenie, zanimayushcheesya sobiraniem, izucheniem, hraneniem
i eksponirovaniem predmetov -  pamyatnikov estestvennoj istorii, material'noj
i  duhovnoj   kul'tury,   a   takzhe  prosvetitel'skoj   i  populyarizatorskoj
deyatel'nost'yu.    Istoricheskij,   literaturnyj,    kraevedcheskij    m.    M.
izobrazitel'nyh  iskusstv.  Mezhdunarodnyj den' muzeev.  M.-kvartira, dom.-m.
(kvartira, dom  pisatelya, hudozhnika,  istoricheskogo  lica, sohranennye posle
ego smerti kak muzej). || pril. muzejnyj, -aya, -oe. Muzejnoe  delo. Muzejnaya
redkost' (o redkoj cennoj veshchi).

     MUZEJSHCHIK, -a, m, (razg.). Rabotnik muzeya, specialist po muzejnomu delu.

     MUZICIROVATX, -ruyu, -ruesh'; nesov. Igrat'  na  muzykal'nom instrumente,
zanimat'sya muzykoj. Lyubit m. kto-n. M. po vecheram. ||  sushch muzicirovanie, -ya,
sr.

     MUZYKA, -i, zh.  1. Iskusstvo,  otrazhayushchee dejstvitel'nost'  v  zvukovyh
hudozhestvennyh  obrazah,  a  takzhe  sami   proizvedeniya   etogo   iskusstva.
Klassicheskaya m. Perelozhit' (slova,  tekst) na  muzyku (napisat'  muzykal'noe
proizvedenie   k  dannomu  tekstu).  2.  Ispolnenie  takih  proizvedenij  na
instrumentah, a takzhe samo zvuchanie etih proizvedenij. M. i penie. Slyshitsya,
igraet,  donositsya m. Kolonna idet pod muzyku. Mezhdunarodnyj den' muzyki. 3.
peren.,  chego. Melodiya  kakogo-n. zvuchaniya (knizhn.). M.  rechi. M. golosa.  *
Dolgaya muzyka (razg. neodobr.) - o dlitel'nom, tyanushchemsya dele. Isportit' vsyu
muzyku (razg.) - isportit' vse delo, navredit'. Ne delaet muzyki chto (razg.)
--  ne  imeet reshayushchego  znacheniya. Kto  platit,  tot  (i) zakazyvaet  muzyku
(knizhn.)  -  gospodin polozheniya  mozhet trebovat',  diktovat'  svoi  usloviya.
Pomirat',  tak  s muzykoj (razg. shutl.) - byla ne byla, nechego boyat'sya, nado
riskovat'. Blatnaya muzyka (prost.) - vorovskoe argo. || pril.  muzykal'nyj,
-aya,  -oe  (k  1  i  2  znach.).  Muzykal'naya  forma  (stroenie  muzykal'nogo
proizvedeniya).

     MUZYKALXNYJ,  -aya,  -oe; -len,  -l'na. 1. sm. muzyka.  2.  Sposobnyj  k
muzyke, tonko ponimayushchij,  vosprinimayushchij muzyku.  M.  rebenok. M. sluh.  3.
Priyatnyj po zvuku, melodichnyj. M. golos. ||  sushch muzykal'nost', -i, zh.

     MUZYKANT,  -a, m. Artist, igrayushchij  na muzykal'nom instrumente, a takzhe
voobshche  chelovek,   zanimayushchijsya  takoj  igroj.  Polkovye  muzykanty,  ||  zh.
muzykantsha, -i (razg.). || pril. muzykantskij, -aya, -oe.

     MUZYKOVED, -a, m. Specialist po muzykovedeniyu.

     MUZYKOVEDENIE,  -ya, sr.  Razdel  iskusstvovedeniya,  izuchayushchij istoriyu i
teoriyu muzyki, muzykal'nuyu kul'turu  narodov. || pril. muzykovedcheskij, -aya,
-oe.

     MUKA,  -i,  zh.  Sil'noe  fizicheskoe  ili  nravstvennoe stradanie.  Muki
goloda.   Muki  odinochestva.  Muki   tvorchestva.  Muki   slova  (o   tyazhesti
pisatel'skogo  truda). Hozhdenie po mukam (ryad  tyazhelyh zhiznennyh ispytanij).
Ne zhizn', a m, M. muchenicheskaya (o sil'noj muke, muchenii; razg.).

     MUKA,  -i,  zh. 1. Razmolotye v  poroshok zerna.  M.  rzhanaya,  pshenichnaya,
grechnevaya,  yachnevaya,  kukuruznaya,  soevaya, gorohovaya.  2.  Razmolotye  zerna
pshenicy ili rzhi. M. vysshego sorta. M.-krupchatka. Lar' dlya  muki. 3.  Poroshok
iz  kakogo-n.  izmel'chennogo  veshchestva.  Travyanaya  muka  (kormovaya  dobavka:
izmel'chennaya  suhaya  trava).   Kostnaya  m.  Rybnaya   m.  (kormovaya  dobavka:
izmel'chennaya sushenaya ryba i othody ee  pererabotki). || umen'sh. muchka, -i,zh.
(takzhe spec.) i  muchica,  -y,  zh. Risovaya muchka  (othody obrabotki risa). ||
pril. muchnoj, -aya, -oe. M. meshok (dlya muki).

     MUKO... Pervaya  chast' slozhnyh slov  so  znach,  otnosyashchijsya  k  muke,  k
mukomol'nomu proizvodstvu, napr. mukovoe, mukomol'nyj, mukomol'nya, mukomol.

     MUKSUN, -a, m. Severnaya presnovodnaya ryba, rodstvennaya sigu.

     MUL,  -a, m. Domashnee zhivotnoe, pomes' osla  i kobyly.  || pril. mulij,
-'ya, -'e.

     MULAT, -a, m. Potomok ot braka  belogo cheloveka i negra. || zh. mulatka,
-i. || pril. mulatskij, -aya, -oe.

     MULINE[ne]. 1. neskl., sr. Sort  tonkih  kruchenyh nitok  dlya vyshivaniya.
Vyshivat' m. 2. neizm. O nitkah: takogo sorta. Nitki m.

     MULICA, -y, zh. Samka mula.

     MULLA, -y, m. U musul'man: sluzhitel' kul'ta.

     MULXTIK,  -a, m.  (razg.)  i  MULXTYASH-KA, -i,  zh. (prost.).  To zhe, chto
mul'tfil'm.

     MULXTIMILLIONER,   -a,   m.   Millioner,   obladayushchij   mnogomillionnym
sostoyaniem.

     MULXTIPLIKATOR, -a. m. 1. Ustrojstvo dlya  usileniya  dejstviya  kakogo-n.
mehanizma,  a takzhe voobshche dlya  usileniya che-go-n. (spec.).  2. Specialist  v
oblasti mul'tiplikacii. || pril. mul'tillika-torskij, -aya, -oe (ko 2 znach.).

     MULXTIPLIKACIYA,  -i, zh.  Kinos®emka  risunkov  ili kukol,  izobrazhayushchih
otdel'nye momenty  dvizheniya,  a takzhe  fil'm, poluchennyj takoj  s®emkoj.  ||
pril. mul'tiplikacionnyj, -aya, -oe. Mul'tiplikacionnoe kino. M. fil'm.

     MULXTFILXM,  -a,  m.   Sokrashchenie:  mul'tiplikacionnyj  fil'm.  Fabrika
mul'tfil'mov.

     MULYAZH,  -a i  -a, m. Slepok ili model' predmeta v natural'nuyu velichinu.
Voskovoj m. M. iz pap'e-mashe. || pril. mulyazhnyj, -aya, -oe.

     MUMI³,  neskl.  i  (razg.)  -ya,  sr.  Gornaya  smola  (gornoe  maslo)  -
biologicheski  aktivnoe  veshchestvo  slozhnogo  sostava, vytekayushchee iz  rasshchelin
skal. M. - gornyj bal'zam.

     MUMIFICIROVATX, -ruyu, -ruesh'; -annyj; sov. i nesov., kogo-chto (spec.).
Prevratit' (-ashchat') v mumiyu1. M. telo.

     MUMIFICIROVATXSYA (-ruyus', -rue-sh'sya, 1 i 2 l. ne upotr.), -ruetsya; sov.
i nesov. (spec.). 1. Prevratit'sya (-ashchat'sya) v mumiyu. 2. O chastyah organizma:
podvergnut'sya (-gat'sya) omertveniyu. || sushch. mumifikaciya, -i, zh.

     MUMIYA1,  -i,  zh.  Zabal'zamirovannyj  trup   cheloveka   ili  zhivotnogo.
Egipetskie mumii. Suhoj kak m. (ob ishudavshem cheloveke).

     MUMIYA2, -i, zh. Mineral'noe krasyashchee veshchestvo, krasnaya kraska.

     MUNDIR, -a, m. Voennaya ili grazhdanskaya formennaya odezhda. Oficerskij m.*
CHest'  mundira  (iron.)  -  o  ch'em-n.  oficial'nom  avtoritete,  reputacii.
Zashchitit' chest' mundira. Kartofel' v mundire - kartofel', svarennyj v kozhure.
|| pril. mundirnyj, -aya, -oe.

     MUNDSHTUK  [nsh],  -a,  m.  I.  CHast'  kuritel'noj trubki  ili  papirosy,
sigarety, k-ruyu berut v rot pri kurenii, a takzhe nebol'shaya trubochka, v k-ruyu
vstavlyayut  papirosu,  sigaretu. 2. CHast' duhovogo muzykal'nogo  instrumenta,
k-raya pri  igre beretsya v rot ili pristavlyaetsya k gubam. 3. ZHeleznye udila s
pod®emnoj rasporkoj u neba. || pril. mundshtuchnyj, -aya, -oe.

     MUNICIPALIZACIYA, -i,  zh. Osushchestvlyaemaya  gosudarstvom  peredacha chastnoj
sobstvennosti (zemel', stroenij) v vedenie organov mestnogo  samoupravleniya.
M. domov.

     MUNICIPALIZIROVATX,   -ruyu,  -ruesh';   -annyj;  sov.  i   nesov.,  chto.
Proizvesti (-vodit') municipalizaciyu chego-n.

     MUNICIPALITET,   -a,   m.   1.  V   nek-ryh  stranah:  organ   mestnogo
samoupravleniya.  2.  V   nek-ryh   stranah:  administrativno-territorial'naya
edinica. || pril. municipal'nyj, -aya, -oe.

     MURA, -y, zh. (prost.). CHepuha, erunda. CHitaet kakuyu-to muru.

     MURAVA1, -y, zh. (ustar. i v narodnoj poezii). Molodaya trava. Zelenaya m.
|| umen'sh. muravka, -i, zh. i muravushka, -n, zh. Trav-ka-muravka.

     MURAVA2, -y, zh. (spec.). Poliva, glazur' (v 1 znach.) zelenogo cveta.

     MURAVEJ,  -v'ya, m.  ZHalyashchee  obshchestvennoe nasekomoe,  zhivushchee  bol'shimi
koloniyami.  Krylatye   murav'i  (v  brachnyj   period   letayushchie).  || pril.
murav'inyj, -aya, -oe. Murav'inye yajca.

     MURAVEJNIK, -a, m. Nadzemnaya chast' zhilishcha murav'ev v vide kuchi iz hvoi,
list'ev, komochkov zemli. Lesnye muravejniki.

     MURAVITX,  -vlyu,  -vish';  -vlennyj;  nesov.,  chto   (spec.).  Pokryvat'
muravoj 2 (glinyanuyu posudu, izrazcy), || sushch. muravlenie, -ya, sr.

     MURAVLENYJ, -aya, -oe (spec.). Oblicovannyj muravoj2. M. izrazec,

     MURAVXED, -a, m. Bezzuboe mlekopitayushchee tropicheskoj Ameriki, pitayushcheesya
gl. obrazom murav'yami i termitami.

     MURALIST, -a, m. Hudozhnik, sozdayushchij murali.

     MURALX,  -i,  zh.  (spec.).  Proizvedenie  nastennogo   izobrazitel'nogo
iskusstva, monumental'noj zhivopisi.

     MURASH,  -a,  m.  i MURASHKA,  -i, zh. (prost.).  Melkij muravej, a  takzhe
voobshche bukashka.

     MURASHKI,  -shek, ed. murashka, -i, zh. Pupyryshki, poyavlyayushchiesya  na kozhe ot
holoda, oznoba. M. po telu begayut (poshli). Ves' pokrylsya murashkami.

     MURKA, -i, zh. (razg.). Koshka [po rasprostranennoj klichke].

     MURLASTYJ,  -aya, -oe; -ast (prost.). S bol'shoj nekrasivoj  fizionomiej,
mordoj.

     MURLO, -a, sr. (prost.). Nekrasivaya fizionomiya, morda.

     MURLYKATX, -ychu,  -ychesh' i  (razg.)  -ykayu, -ykaesh'; nesov. 1. O koshke:
tiho  urchat'. 2. peren., chto. Tihon'ko napevat'. M. pro sebya. M. pesenku. ||
sov.  promurlykat', -ychu, -ychesh'  i (razg.) -ykayu,  -ykaesh' (ko 2 znach.). ||
sushch.  murlykan'e,  -ya,  sr.

     MUROVATX,  -ruyu, -ruesh';  -ovannyj; nesov., chto
(spec.). Obkladyvat' kamnem,  kirpichom, skreplyaya glinoj, cementom. M. kotel.
|| sov. obmurovat', -ruyu, -ruesh';  -ovannyj. || sushch.  obmurovka, -i,  zh.  ||
pril. obmurovochnyj, -aya, -oe.

     MURUGIJ, -aya, -oe. O masti zhivotnyh:  ryzhe-buryj i buro-chernyj. M. kobel'.

     MURYZHITX,  -zhu,  -zhish';  nesov.,  kogo-chto  (prost.).  Tyanut' kanitel',
ustraivat' volokitu.

     MUSKAT, -a (-u), m. 1.  Aromaticheskoe semya  plodov muskatnika. 2.  Sort
aromatnogo  vinograda, a takzhe vino iz etogo vinograda.  Rozovyj m. || pril.
muskatnyj, -aya, -oe. M oreh.

     MUSKATNIK, -a, m. To zhe, chto muskatnoe derevo.

     MUSKATNYJ, -aya, -oe.  1. sm. muskat. 2. muskatnoe derevo - vechnozelenoe
tropicheskoe derevo,  iz plodov k-rogo  (preimushch. muskata dushistogo) poluchayut
pryanosti.

     MUSKUL, -a, m.  To  zhe, chto myshca.  Razvitye muskuly.  Gora muskulov (o
fizicheski   ochen'   sil'nom,  no   intellektual'no   nerazvitom   cheloveke).
Demonstrirovat' muskuly (takzhe peren.: ugrozhat' gruboj siloj). Ni odin m. ne
drognul  u kogo-n.  (nichem ne obnaruzhil volneniya). || pril. muskul'nyj, -aya,
-oe. Muskul'noe napryazhenie.

     MUSKULATURA, -y,  zh., sobir.  Sovokupnost' muskulov.  Bogatyrskaya m. ||
pril. muskulaturnyj, -aya, -oe.

     MUSKULISTYJ, -aya, -oe; -ist i MUS-KULISTYJ, -aya, -oe; -ist. S razvitymi
muskulami. Muskulistoe telo. || sushch.  muskulistost', -i, zh. i muskulistost',
-i,zh.

     MUSKUS,  -a,  m.  Sil'no  pahnushchee  veshchestvo,  vyrabatyvaemoe  zhelezami
ondatry,  samca  kabargi i nek-ryh drugih zhivotnyh, a  takzhe  soderzhashcheesya v
nek-ryh rasteniyah. || pril.  muskusnyj,  -aya, -oe  i  muskuso-vyj, -aya, -oe.
Muskusnaya krysa (ondatra). Muskusnyj byk (ovcebyk).

     MUSLIN, -a (-u), m. Legkaya  i  tonkaya tkan'. || pril. muslinovyj, -aya,-oe.

     MUSLITX, -lyu, -lish' i  MUSOLITX, -lyu, -lish';  nesov., kogo-chto (razg.).
Smachivat'  ili  pachkat'  slyunoj,  a  takzhe  voobshche pachkat' mokrymi,  lipkimi
rukami. M  karandash.  M.  knigu. || sov. zamuslit',  -lyu,  -lish'; -lennyj  i
zamusolit',  -lyu,   -lish';  -lennyj;  namuslit',  -lyu,   -lish';  -lennyj   i
namusolit',  -lyu,   -lish';  -lennyj.  ||  vozvr.  muslit'sya,-lyus',-lish'sya  i
muso-lig'sya,   -lyus',   -lish'sya,   sov.   zamuslit'sya,   -lyus',   -lish'sya  i
zamusolit'sya, -lyus', -lish'sya.

     MUSOR, -a (-u), m. Otbrosy, sor. Korzina dlya musora. || pril. musornyj,
-aya, -oe. M. yashchik.

     MUSORITX, -ryu, -rish';  nesov. Sorit', ostavlyat' musor. M. v komnate. ||
sov. namusorit', -ryu, -rish'.

     MUSOROPROVOD, -a, m. Vertikal'nyj  kanal  v stene doma s otverstiyami na
etazhah dlya sbrasyvaniya musora. || pril. mu-soroprovodnyj, -aya, -oe.

     MUSORSHCHIK, -a, m. Rabotnik,  zanimayushchijsya uborkoj i vyvozom musora. N zh.
musorshchica, -y. || pril. musorshchickij, -aya, -oe.

     MUSS,  -a,  m.  Sladkoe  kushan'e  iz fruktovoj,  yagodnoj,  molochnoj ili
shokoladnoj  massy,  sbitoj s mannoj krupoj ili zhelatinom. || pril. mussovyj,
-aya, -oe.

     MUSSIROVATX,  -ruyu,  -ruesh';  nesov.,  chto  (knizhn.).   Rasprostranyat',
preuvelichivaya znachenie (kakih-n. izvestij). M. sluhi. || sushch.  mussirovanie,
-ya, sr.

     MUSSON,  -a, m. Ustojchivyj sezonnyj veter, duyushchij zimoj s sushi na more,
a letom s morya na sushu.  Tropicheskie  mussony. || pril. mussonnyj, -aya, -oe.
Mussonnye livni.

     MUSTANG, -a, m. Odichavshaya domashnyaya loshad' severoamerikanskih prerij.

     MUSULXMANIN, -a,  mn. -ane,  -an,m. Posledovatel' musul'manstva. ||  zh.
musul'manka, -i. || pril. musul'manskij, -aya, -oe.

     MUSULXMANSTVO,  -a, sr. Religiya,  po predaniyu  osnovannaya  .  Magometom
(Muhammedom) v 7 v., islam. || pril. musul'manskij, -aya, -oe.

     MUTAGEN,   -a,  m.  (spec.).  Obshchee  nazvanie  fizicheskih,  himicheskih,
biologicheskih  faktorov, sposobnyh  stimulirovat' mutaciyu (v  1  znach.).  ||
pril. mutagennyj, -aya, -oe.

     MUTANT, -a, m. (spec.). Vid organizma, voznikshij v rezul'tate mutacii.

     MUTACIYA, -i, zh. (spec.). 1. Izmenenie nasledstvennyh svojstv organizma.
2. Perelom golosa u podrostkov. || pril. mutacionnyj, -aya, -oe.

     MUTITX, muchu, mutish' i mutish'; nesov. I. chto. Delat' mutnym (zhidkost').
M, vodu (takzhe peren.: vnosit' smutu, mutit' v 3 znach.; razg.  neodobr.). 2.
(mutish'),  peren., chto.  Delat'  neyasnym, smutnym.  Bol'  mutit doznanie. 3.
(mutish'), kogo (chto). Vozbuzhdat',  privodit' v nespokojnoe sostoyanie (razg.)
M  lyudej.  4. (mutit), bezl, kogo (chto).  To zhe,  chto  podtashnivat' (razg.).
Mutit ot lekarstv. ||  sov. vzmutit', -uchu, -utish'  i  -utish'  (k  1 znach.),
zamutit', -uchu, -utish'  i  -utish' (k 1 znach.)  i  pomutit', -uchu,  -utish'  i
-utish' (ko  2  znach.). Vody ne  zamutit kto-n.  (peren.: vneshne  ochen'  tih,
skromen; razg. iron.).

     MUTITXSYA  (muchus',  mutish'sya, 1 i  2 l. ne upotr.), mutitsya i  mutitsya;
nesov.  1.  O  zhidkosti:  stanovit'sya  mutnym.  Voda  v  ruch'e  mutitsya.  2.
(mutitsya), peren. Stanovit'sya  smutnym,  neyasnym.  Um,  soznanie mutitsya. 3.
(mutitsya),  bvzl.  O  golovokruzhenii,  poluobmorochnom sostoyanii  (razg.).  V
golove mutitsya. || sov. zamutit'sya (-uchus',  -utish'sya, 1 i 2 l. ne  upotr.),
-uti-tsya i -utitsya (k 1 znach.) i pomutit'sya  (-uchus', -utish'sya,  1 i 2 l. ne
upotr.), -utitsya (ko 2 i 3 znach.).

     MUTNETX (-eyu, -eesh',  1 i  2  l.  ne  upotr.), -eet; nesov. Stanovit'sya
mutnym,  mutnee.  Voda  mutneet.  Soznanie mutneet. || sov.  pomutnet' (-eyu,
-eesh', 1 i 2 l. ne upotr.), -eet.

     MUTNO-... Pervaya chast' slozhnyh  slov  so znach.  mutnyj  (vo 2 znach.), s
mutnym   ottenkom,   napr.   mutno-belyj,   mutno-goluboj,   mutno-molochnyj,
mutno-seryj, mutno-sizyj.

     MUTNYJ, -aya, -oe;  -ten,  -tna,  -tno,  -tny  i  -tny. 1.  O  zhidkosti:
neprozrachnyj,  nechistyj  (ot zasoreniya, smesheniya  s  chem-n.).  M. rastvor. V
mutnoj  vode  rybu lovit'  (peren.:  izvlekat'  vygodu  dlya  sebya, pol'zuyas'
neyasnost'yu obstanovki, ch'imi-n. zatrudneniyami;  neodobr.). 2.  Potusknevshij,
zatumanennyj. Mutnoe zerkalo. Mutnye glaza. M. vzglyad. 3. peren. O soznanii:
pomrachennyj, smutnyj. Mutnaya golova. || sushch. mutnost', -i, zh

     MUTOVKA,  -i,  zh.  1.  Gruppa  list'ev,  vetvej   ili   chastej  cvetka,
raspolozhennyh na steble na odnoj vysote (spec.). 2. Palochka s razvetvleniyami
na konce ili so spiral'yu  dlya vzbaltyvaniya ili vzbivaniya che-go-n. Derevyannaya
m. Vzbivat' belki mutovkoj. || pril. mutovochnyj, -aya, -oe

     MUTORNYJ, -aya, -oe; -ren, -rna  (prost.). Tosklivo-nepriyatnyj, tyazhkij i
trevozhnyj. Mutornoe nastroenie.  Mutornoe delo.  Mutorno (v  znach. skaz.) na
dushe. || sushch. mutornost', -i, zh.

     MUTX,  -i,   zh.   1.  Mel'chajshie   chasticy   v  zhidkosti,  delayushchie  ee
neprozrachnoj,  mutnoj,  a  takzhe  osadok  ot nahodyashchihsya  v zhidkosti  melkih
chastic. M. v butylke. 2. peren. Pomrachennost', otsutstvie yasnosti  soznaniya.
M. v golove. M. na dushe (o tyazhelom, trevozhnom dushevnom sostoyanii; razg.).

     MUFTA, -y, zh. Predmet odezhdy dlya sogrevaniya kistej ruk v vide korotkogo
i shirokogo otkrytogo s dvuh storon teplogo myagkogo  rukava. Mehovaya m. M. na
vate. Zasunut' ruki v muftu.

     MUFTA2, -y, zh. (spec.). Ustrojstvo dlya soedineniya cilindricheskih chastej
mashin, mehanizmov,  stal'nyh kanatov, trosov. ZHestkaya m. || pril. muftovyj,
-aya, -oe.

     MUFTIJ,  -ya,  m. U  musul'man:  vysshee duhovnoe  lico, uchenyj-bogoslov,
tolkovatel' Korana.

     MUHA,   -i,  zh.  Obshchee  nazvanie   shiroko   rasprostranennyh  dvukrylyh
nasekomyh. Semejstvo muh. Komnatnye muhi. M. cece. Kak sonnaya m. kto-n. (vyal
i   sonliv;  razg.   neodobr.).   Iz   muhi  slona  delat'  (peren.:  sil'no
preuvelichivat'  chto-n.;  neodobr.).  Kakaya  tebya  m.  ukusila? (chto s  toboj
proishodit,  pochemu ty  serdit, nedovolen?; razg.). Muhi ne obidit kto-n. (o
krotkom,  nezlobivom  cheloveke;  razg.).  Muhi  dohnut  ili  mrut (peren.: o
nevynosimoj skuke; razg.). *  Belye muhi  -  porhayushchie snezhinki rannej zimy.
Dosidelis' na dache do. belyh muh. Muh davit' (ustar. prost.) - p'yanstvovat'.
Pod muhoj kto (prost.) - v netrezvom sostoyanii. || umelyj, mushka, -i, zh.  ||
pril. mushinyj, -aya, -oe.

     MUHLEVATX, -lyuyu,  -lyuesh'; nesov.  (prost.). To  zhe, chto  zhul'nichat'. ||
sov. smuhlevat', -lyuyu, -lyuesh'. || sushch. muhlevka, -i, zh.

     MUHOLOVKA, -i,  zh. 1. Prisposoblenie dlya istrebleniya muh.  2. Nebol'shaya
ptica otryada  vorob'inyh. Seraya  m. || pril.  mu-holovochnyj,  -aya, -oe (k 1
znach.)  i  muholovkovyj,  -aya,  -oe  (ko  2 znach.).  Semejstvo mu-holovkovyh
(sushch.).

     MUHOMOR, -a, m. YAdovityj plastinchatyj grib s beloj  ili krasnoj v belyh
krapinkah shlyapkoj.

     MUHORTYJ, -aya, -oe. O masti loshadej: gnedoj s zheltovatymi podpalinami.

     MUCHENIE,  -ya,  sr. 1.  Muka,  stradanie. Obrech' na  mucheniya. 2. v znach.
skaz. O tom, chto ochen' trudno, otyagotitel'no (razg.). M. mne s etim lodyrem!
Ne rebenok, a m.

     MUCHENIK, -a, m. CHelovek, k-ryj podvergaetsya fizicheskim ili nravstvennym
mucheniyam,  ispytyvaet  mnogo  stradanij.   ||  zh.  muchenica,  -y.  || pril.
muchenicheskij, -aya, -oe.

     MUCHENICHESTVO, -a, sr. (vysok.). Sostoyanie muchenika, muchenie.

     MUCHITELX, -ya, m. Tot,  kto  muchit kogo-n. ||  zh. muchitel'nica,  -y.  ||
pril. Muchitel'skij, -aya, -oe.

     MUCHITELXNYJ,  -aya,  -oe;  -len,  -l'na. Prichinyayushchij  muchenie,  muku.  M
kashel'. M. vopros. || sushch. muchitel'nost', -i, zh.

     MUCHITX,  -chu,  -chish'  i -chayu,  -chaesh'; muchashchij  i  muchayushchij;  muchennyj;
nesov., kogo  (chto). Prichinyat' komu-n. muki, stradaniya. M.  podozreniyami. ||
sov.  zamuchit', -chu, -chish' i -chayu,  -chaesh'; -chennyj i izmuchit', -chu, -chish' i
-chayu, -chaesh'; -chennyj.

     MUCHITXSYA, -chus', -chish'sya i -chayus', -chaesh'sya; nesov. 1. Ispytyvat' muki,
stradaniya ot  chego-n. M. ost  boli. M. somneniyami.  2. s kem-chem i  nad chem.
Delat'  chto-n.  dlitel'no i  ispytyvaya bol'shie  zatrudneniya  (razg.). M. nad
zadachej i s zadachej, || sov. zamuchit'sya, -chus', -chish'sya i -chayus', -chaesh'sya i
izmuchit'sya, -chus', -chish'sya i -chayus', -chaesh'sya.

     MUCHICA, MUCHKA sm. muka.

     MUCHNIK, -a, m. (ustar.). Torgovec mukoj.

     MUCHNISTYJ, -aya, -oe; -ist. Soderzhashchij  muku ili krahmal.  M. kartofel'.
|| sushch. muchnistost', -i, zh.

     MUCHNOJ, -aya, -oe.  1.  sm. muka. 2. Prigotovlennyj iz muki,  s  bol'shim
kolichestvom muki.  Muchnye blyuda. Muchnye konditerskie izdeliya.  Lyubit' muchnoe
(sushch.).

     MUSHINYJ sm. muha.

     MUSHKA1, -i, zh.1.sm. muha. 2. Rod lechebnogo plastyrya iz osobogo poroshka,
a  takzhe sam takoj  poroshok (ustar.). Postavit' bol'nomu  mushku. 3.  Kusochek
chernogo plastyrya, k-ryj  v starinu prikleivali na  lico v vide rodinki. M.na
shcheke. 4. Uzelok, vytkannyj na rovnoj tkani. Mushki na vuali.

     MUSHKA2,  -i, zh. Nebol'shoj  vystup na perednej  chasti stvola strelkovogo
oruzhiya, sluzhashchij dlya  pricelivaniya. Vzyat'  na mushku kogo-n.  (pricelit'sya  v
kogo-n.;  takzhe   peren.:  vzyat'  na  primetu;  razg.).  Derzhat'  na   mushke
kogo-chto-n.  (pod  pricelom; takzhe peren.:  derzhat' pod postoyannoj  ugrozoj;
razg.).

     MUSHKET, -a,  m. Starinnoe  ruzh'e krupnogo kalibra s fitil'nym zamkom. YA
pril. mushketnyj, -aya, -oe.

     MUSHKET³R,  -a, m. 1. Soldat, vooruzhennyj mushketom. 2. peren. To zhe, chto
fehtoval'shchik. || pril. mushketerskij, -aya, -oe.

     MUSHTRA,  -y,  zh.   Surovaya  sistema  vospitaniya,  obucheniya   [pervonach.
voennogo].

     MUSHTROVATX, -ruyu, -ruesh'; -ovannyj;
nesov.,  kogo (chto). Obuchat',  podvergaya mushtre.  || sov. vymushtrovat',
-ruyu, -ruesh'; -annyj. || sushch. mushtrovanie, -ya, sr. i mushtrovka, -i, zh.

     MU|DZIN, -a, m.  Sluzhitel' mecheti,  vozglashayushchij s  minareta  prizyv  k
molitve.

     MCHATX, mchu, mchish'; nesov. 1.  kogo-chto. Ochen' bystro vezti, nesti. Kon'
mchit vsadnika. 2. To zhe, chto mchat'sya (razg.). M. na velosipede.

     MCHATXSYA, mchus', mchish'sya; nvsov. Ochen' bystro ehat', bezhat', nestis'(v 1
znach.). Mchatsya avtomobili. M. so vseh nog. Vremya mchitsya (peren.).

     MSHISTYJ, -aya,  -oe; mshist.  Obil'nyj mhom. M.  pen'. Mshistoe boloto. ||
sushch. mshistost', -i, zh.

     MSHCHENIE, -ya, sr. 1. sm. mstit'. 2. ZHelanie mstit'. Dyshit  mshcheniem kto-n.
(dumaet tol'ko ob otmshchenii; vysok.).

     MY, nas, nam, nami, o nas, mest. lichn. 1 l. mn. ch. 1. Sluzhit govoryashchemu
dlya oboznacheniya  sebya i sobesednika ili neskol'kih  lic, vklyuchaya  sebya. My s
toboj. My s bratom. My  v redakcii  obsudili stat'yu. 2.  Upotr. vmesto "ya" v
obrashchenii  odnogo lica  ko mnogim  v avtorskoj  rechi  ili  (ustar.)  ot lica
monarha v dorevolyucionnoj Rossii. Avtorskoe "my". 3.  Upotr. vmesto "ty" ili
"vy" pri sochuvstvennom ili  ironicheskom obrashchenii (razg.). Nu, bol'noj,  kak
my sebya chuvstvuem?

     MYZA,  -y, zh.  Usad'ba, hutor (preimushch. v Pribaltike). || pril. myznyj,
-aya, -oe.

     MYKATX, -ayu, -aesh' i (ustar.) mychu, mychesh'; nesov.: gore mykat' (ustar.
i prost.) - podvergat'sya zhiznennym nevzgodam.

     MYKATXSYA,  -ayus',  -aesh'sya;  nesov.  (prost.).  Skitat'sya,  podvergayas'
nevzgodam, a takzhe voobshche provodit' vremya v utomitel'nom hozhdenii, hlopotah.
M po svetu. M. s delami, s porucheniyami.

     MYLITX, -lyu, -lish'; || nesov. 1. kogo-chto. Natirat' mylom, myt' myl'noj
penoj. M  ruki, volosy. 2. chto. Vzbaltyvaya zhidkost', rastvoryat'  v nej mylo.
M. vodu.  * Mylit' golovu komu (prost.) - delat' strogij vy- govor, branit'.
|| sov. namylit', -lyu, -lish'; -lennyj. || vozvr. mylit'sya, -lyus', -lish'sya (k
1 znach.); sov. namylit'sya, -lyus', -lish'sya (k 1 znach.).

     MYLITXSYA, -lyus', -lish'sya;  nesov.  1.  sm.  mylit'.  2.  (1  i  2 l. ne
upotr.). V soedinenii s vodoj davat' penu. Mylo horosho mylitsya.

     MYLIJ, -aya, -oe; -lok, -lka, -lko;
myl'che. Dayushchij obil'nuyu penu. Mylkoe mylo. || sushch. mylkost', -i, zh.

     MYLO,  -a,  mn. (pri  oboznachenii  sortov) myla,  myl,  mylam,  sr.  1.
Rastvoryayushchayasya v vode  moyushchaya  massa (kusok ili gustaya zhidkost'), poluchaemaya
soedineniem zhirov i shchelochej. Kusok myla.  Tualetnoe,  detskoe, hozyajstvennoe
m. ZHidkoe, tehnicheskoe  m.  2. To zhe, chto pena (v  3 znach.). Loshad' v  myle.
Ves' v myle kto-n. (peren.: v potu  ot begotni, ustalosti; razg.).* Sud'yu na
mylo (prost, shutl.) - vykrik bolel'shchikov, nedovol'nyh dejstviyami sportivnogo
sud'i.  || umen'yu.  myl'ce, -a,  sr.  || pril. myl'nyj, -aya,  -oe. - Myl'naya
opera  -   teleserial  s  narochito  rastyanutym  melodramaticheskim   syuzhetom,
rasschitannyj  na  massovogo  zritelya [nazv. po  reklame myla, soprovozhdavshej
amerikanskie teleshou].

     MYLOVARENIE,  -ya, sr. Proizvodstvo  myla. || pril.  mylovarennyj, -aya,
-oe. M zavod.

     MYLXNICA, -y,  zh. Korobochka ili special'noe blyudechko dlya myla. Dorozhnaya m.

     MYLXNYJ sm. mylo.

     MYMRA,  -y, m. i  zh. (prost, neodobr.). Skuchnyj, mrachnyj i neinteresnyj
chelovek.

     MYS, -a, na mysu i na myse, mn. mysy, -ov, m. 1. CHast' sushi, vydayushchayasya
ostrym uglom v more, ozero ili  reku. 2.  Vydayushchijsya ostriem  uchastok, chast'
chego-n. Lesok vdaetsya v pashnyu mysom. || umen'sh. mysik, -a, m. i mysok, -ska,
m. || pril. mysovyj, -aya, -oe (spec.).

     MYSIK, -a, m.1.  sm. mys. 2.  Zaostrennyj  vystup  kakogo-n.  predmeta.
Vorotnichok s mysikami. Borodka mysikom.

     MYSLENNYJ,  -aya, -oe. 1.  sm.  mysl'. 2.  Voobrazhaemyj, sushchestvuyushchij  v
myslyah. M. obraz. Myslennoe pozhelanie. Myslenno (narech.) osuzhdat'.

     MYSLETE, neskl., sr. Starinnoe nazvanie bukvy "m". * Myslete vypisyvat'
(ili pisat', vydelyvat') (ustar. prost.) - to zhe, chto venzelya pisat'.

     MYSLIMYJ,  -aya,  -oe; -im.  Vozmozhnyj, mogushchij sluchit'sya. M.  sluchaj. *
Myslimoe li delo? (razg.)  - vyrazhenie udivleniya,  nesoglasiya:  mozhet li eto
byt', vozmozhno li?

     MYSLITELX,  -ya,  m. CHelovek, obladayushchij  darom  glubokogo original'nogo
myshleniya. Velikie mysliteli proshlogo.

     MYSLITX, -lyu,  -lish'; nesov. 1. Rabotoj mysli,  uma sopostavlyat' dannye
opyta  i  obobshchat' poznannoe. M.  obrazami. CHelovek, pravil'no  myslyashchij. 2.
kogo-chto. Predstavlyat' v myslyah. Ne myslit sebya vne kollektiva. 3. o kom-chem
i s neopr. Dumat', razmyshlyat', predpolagat' (ustar.). M. o puteshestvii. On i
ne  myslil vozrazhat'. || sushch. myshlenie, -ya, sr.  (k 1 znach.) i myshlenie, -ya,
sr. || pril. myslitel'nyj, -aya, -oe (k 1 znach.). M. process.

     MYSLITXSYA,  -lyus',  -lish'sya  (1 i  2  l.  -  redko);  nesov.  (knizhn.).
Predstavlyat'sya  v myslyah. -Budushchee myslitsya prekrasnym komu-n. Syn  myslitsya
otcu uchenym (t. e. otec dumaet, chto syn budet uchenym).

     MYSLX,  -i, zh. 1.  Myslitel'nyj process,  myshlenie.  Sila  chelovecheskoj
mysli. 2.  To, chto yavilos' v rezul'tate  razmyshleniya, ideya. Interesnaya m. 3.
To, chto zapolnyaet  soznanie, duma. M.  o syne. Imet' v  myslyah chto-n. 4. mn.
Ubezhdeniya, vzglyady.  Byt'  odnih myslej  s  kem-n. 5.  mysl'!  Horoshaya ideya,
horosho pridumano  (razg.).  Vstretit'sya  s  druz'yami  -  eto  m.!  || pril.
myslennyj, -aya, -oe (k 1,2 i 3 znach.; ustar.).

     MYTARITX,  -ryu,   -rish';  nesov.,   kogo   (chto)  (razg.).   Podvergat'
mytarstvam, muchit'. || sov. zamytarit', -ryu, -rish'; -rennyj.

     MYTARITXSYA,  -ryus', -rish'sya;  nesov.  (prost.).  Ispytyvat'  mytarstva,
muki. || sov. zamytarit'sya, -ryus', -rish'sya. 3. s delami.

     MYTARSTVO, -a, sr. (razg.). Stradanie, muka.

     MYTARX, -ya, m. V biblejskih skazaniyah: sborshchik podatej v Iudee.

     MYTX, moyu, moesh';  mytyj;  nesov.  1. kogo-chto.  Ochishchat' ot  gryazi  pri
pomoshchi vody, vody s mylom, kakoj-n. zhidkosti,  M. ruki. M. posudu. Ruka ruku
moet (posl. o soobshchnikah v kakom-i.  neblagovidnom dele).  2. chto.  Dobyvat'
(obychno o zolote), promyvaya pesok, zemlyu.  M.  zolotoj pesok, samorodki.  3.
chto. Oblivat', okatyvat'; razmyvat'. Reka moet berega. || sov. vymyt', -moyu,
-moesh';  -ytyj (k  1 znach.)  i pomyt', -moyu,  -moesh'; -ytyj  (k 1 znach.). ||
vozvr. myt'sya, moyus', moesh'sya (k 1 znach.); sov. vymyt'sya, -moyus', -moesh'sya i
pomyt'sya, -moyus',  -moesh'sya. || sushch. myt'e, -ya, sr. (k I i 2  znach.), mojka,
-i, zh. (k 1 znach.) i pomyvka,  -i, zh. (k 1 znach.; spec.). || pril. moechnyj,
-aya, -oe (k 1 i 2 znach.). Moechnoe otdelenie (v bane). Moechnaya mashina.

     MYCHATX, -chu,  -chish'; nesov.  1.  O  korove,  byke: izdavat' harakternye
zvuki, napo-minayushchie "mu-u".Ne mychit i ne telitsya kto-n. (ne govorit ili  ne
reshaet nichego  opredelennogo; razg. shutl.). CH'ya by korova mychala, a  ch'ya  by
molchala (posl. o tom, komu by luchshe pomolchat' o drugih, potomu chto on sam ne
bez greha, v chem-to zameshan). 2. peren. Govorit' nevnyatno, izdavat' tyaguchie,
nechlenorazdel'nye zvuki (razg.).  M. chto-to v otvet. || sov. promychat', -chu,
-chish'. || odnokr. myknut', -nu, -nesh'. || sushch. mychanie, -ya, sr.

     MYSHASTYJ, -aya, -oe; -ast. O masti zhivotnyh: seryj, cveta myshi.

     MYSHELOVKA,  -i, zh. Lovushka dlya myshej.  Besplatno  byvaet tol'ko  syr  v
myshelovke (posl.). || pril. myshelovochnyj, -aya, -oe.

     MYSHIJ, MYSHCHINYJ sm. mysh'.

     MYSHKA1:1)  pod myshkami ili pod myshkoj - pod plechevym sgibom ili  prizhav
plechevoj chast'yu  ruki  k boku.  Nesti papku  podmyshkoj; 2) pod myshki ili pod
myshku - derzha rukami pod plechevym sgibom. Vzyat' papku pod myshku.

     MYSHKA2 sm. mysh'.

     MYSHKOVATX (-kuyu, -kuesh',  1  i 2 l.  ne upotr.), -kuet;  nesov.  V rechi
ohotnikov, o lisice: ohotit'sya na myshej.

     MYSHLENIE,  -ya i MYSHLENIE, -ya,  sr. 1.  sm.  myslit'. 2.  Vysshaya stupen'
poznaniya - process otrazheniya  ob®ektivnoj dejstvitel'nosti v predstavleniyah,
suzhdeniyah, ponyatiyah. Formy i zakony, myshleniya.

     MYSHONOK, -nka, mn. -shata, -shat, m. Detenysh myshi.

     MYSHCA, -y,  zh. Organ tela cheloveka  i  zhivotnogo,  sostoyashchij  iz tkani,
sposobnoj sokrashchat'sya  pod  vliyaniem nervnyh impul'sov.  || pril.  myshechnyj,
-aya, -oe.

     MYSHX, -i, mn. -i, -ej, zh. Nebol'shoj gryzun s  ostroj mordochkoj, usikami
i dlinnym hvostom. Domashnyaya  m. Polevaya m.  Belaya m. Kak m. na krupu nadulsya
kto-n.  (nedovolen,  obizhen; razg.  shutl.).  Pod  kazhdoj  kryshej  svoi  myshi
(posl.). Kak cerkovnaya m. beden kto-n. (sovsem  nichego ne  imeet; ustar.). *
Myshej ne lovit kto (razg. shutl.) - sovsem oblenilsya, nichego ne hochet delat'.
|| umen'sh. myshka, -i, zh. Kak m. sidit kto-n. (ochen' tiho vedet sebya; razg.).
|| pril. myshij,  -'ya, -'e  (ustar.) i myshinyj,  -aya, -oe.  Mysh'ya  (myshinaya)
norka. Myshinaya  voznya  (takzhe peren.:  o melkih  tajnyh intrigah; neodobr.).
My-shinyj cvet (seryj). Semejstvo myshinyh (sushch).  * Myshinyj  zherebchik (ustar.
iron.) - molodyashchijsya starik, lyubyashchij uhazhivat' za zhenshchinami. Myshinyj goroshek
- travyanistoe rastenie sem. bobovyh.

     MYSHXYAK,  -a(-u),  m.  Himicheskij  element, tverdoe  yadovitoe  veshchestvo,
vhodyashchee  v sostav nek-ryh mineralov, a  takzhe  preparaty iz etogo veshchestva,
upotr. v medicine i tehnike. || pril. mysh'yakovyj, -aya, -oe i mysh'yachnyj, -aya,
-oe (ustar.).

     M|R, -a, m. Glava municipaliteta. M. goroda.

     M|RIYA, -i, zh. Organ mestnoj gorodskoj ispolnitel'noj vlasti.

     M|TR, -a, m. (knizhn.).  1. Uchitel',  nastavnik. Strogij m.  2.  Deyatel'
iskusstva  ili  nauki -  pochitaemyj avtoritet sredi svoih  uchenikov,  svoego
okruzheniya (chasto pri obrashchenii ili upominanii).

     MYUZIKL,  -a, m. Muzykal'noe predstavlenie,  fil'm,  sochetayushchie  v  sebe
elementy estrady, operetty i baleta.

     MYAGKIJ [hk], -aya, -oe; -gok, -psa, -gko, -gki i -gki; myagche; myagchajshij.
1. Legko poddayushchijsya  davleniyu, szhatiyu, malouprugij, elastichnyj. M. hleb. M.
divan. Myagkaya sherst'. Myagkie volosy. Myagkaya obuv'. 2. Priyatnyj pri oshchushchenii,
ne  razdrazhayushchij.  M.  svet.  M.  golos.  3.  Plavnyj,  razmerennyj.  Myagkie
dvizheniya. Myagko (narech.) stupat'.  Myagkaya  posadka (o letatel'nom  apparate:
pri  minimal'noj skorosti).  4. Krotkij,  lishennyj  grubosti,  rezkosti.  M.
harakter.   Sdelat'  zamechanie   v  myagkoj   forme.  5.  Ne  ochen'  strogij,
snishoditel'nyj, ne surovyj. M  prigovor. 6. Teplyj, priyatnyj. M. klimat. 7.
O vode: soderzhashchij  malo solej  kal'ciya  i magniya, legko  smyvayushchij mylo, ne
zhestkij  (v 5  znach.). 8. poln.  f.  O  transportnyh  sredstvah:  s  myagkimi
sideniyami  ili prednaznachennyj  dlya ispol'zovaniya  myagkih sidenij. M. vagon.
Myagkaya  plackarta.  9.   poln.  f.   O  soglasnyh  zvukah:   proiznosimyj  s
priblizheniem srednej  chasti yazyka k tverdomu  nebu;  protivop.  tverdyj (v 5
znach.)  (spec.). * Myagkij znak - nazvanie bukvy  "'".  || umen'sh. myakon'kij,
-aya, -oe (k  1 znach.)  i myagon'knj, -aya, -oe (k 1 znach.).  || sushch. myagkost',
-i, zh.

     MYAGKO... Pervaya  chast' slozhnyh slov so znach.: 1)  myagkij  (v  1 znach.),
napr. myagko-tkanyj, myagkonebnyj; 2) s myagkim (v  1 znach.), napr. myagkokozhij,
myagkotelyj,  myag-koperyj,  myagkohvostyj;  3)  myagkij   (v  3  znach.),  napr.
myagkodejstvuyushchij, myagkoo-cherchennyj, myagkorisuyushchij, myagkouprugij; 4) s myagkim
(v 4 znach.), napr. myagkoserdechie,myagkoserdechnyj.

     MYAGKOSERDECHIE [hk], -ya, sr. Dushevnaya myagkost', dobrota, otzyvchivost'.

     MYAGKOSERDECHNYJ [.os], -aya, -oe; -chen,  -chna. Obladayushchij myagkoserdechiem.
M. che- lovek. || sushch. myagkoserdechnost', -i, zh.

     MYAGKOSTX  [hk],  -i,  zh. 1.  sm.  myagkij. 2.  Dobrota  i  taktichnost' v
povedenii, v postupkah. M. haraktera.

     MYAGKOTELYJ  [hk],  -aya, -oe; -el. 1. S myagkim, polnym telom. Myagkotelaya
staruha.   2.   peren.  Slaboharakternyj,   vyalyj.  M.   chelovek.   || sushch.
myagkotelost', -i, zh. (ko 2 znach.).

     MYAGONXKIJ sm. myagkij.

     MYAGCHITX  [hch]  (-chu, -chish',  1  i 2 l. ne  upotr.), -chit;  nesov., chto.
Delat'  myagkim,  myagche. Krem myagchit  kozhi. || pril. myagchitel'nyj,  -aya, -oe
(spec.). Myagchitel'nye  veshchestva (vvodimye v  sostav  reziny,  lakov, krasok,
plastmass dlya pridaniya elastichnosti).

     MYAKINA, -y, zh. Ostatki  kolos'ev, steblej i drugie othody pri molot'be.
Na myakine ne provedesh' kogo-n.  (o byvalom, znayushchem  cheloveke, k-rogo trudno
obmanut'). || pril. myakinnyj, -aya, -oe.

     MYAKISH, -a, m. Myagkaya (pod korkoj) chast' pechenogo hleba. Hlebnyj m.

     MYAKNUTX, -nu, -nesh'; myak i myaknul, myakla;  myakshij i  myaknuvshij; myakshi i
myaknuv; nesov. Delat'sya myagkim  ili dryablym.  Soloma  myaknet v skirdah. Telo
myaknet ot slabosti.  Serdce,  dusha myaknet (peren.: stanovitsya myagche, dobree;
razg.). || sov. namyaknut', -nu, -nesh'; -myak, -myakla i razmyaknut',-nu, -nesh';
-myak, -myakla.

     MYAKONXKIJ sm. myagkij.

     MYAKOTX,  -i, zh. 1. Myagkie chasti tela zhivotnyh i cheloveka. Kupit' myakoti
(myasa bez kostej).  2. Podkozhnaya  myagkaya chast'  plodov,  klubnej. M. yabloka,
slivy, arbuza. || pril. myakotnyj, -aya, -oe.

     MYALKA, -i, zh.  Razminayushchaya  mashina, ustrojstvo. M.  dlya  l'na.  M.  dlya
gliny.

     MYAMLITX,  -lyu,  -lish'; nesov. (razg.).  Govorit'  medlenno, nevnyatno  i
vyalo. || sov. promyamlit', -lyu, -lish'.

     MYAMLYA,  -i,   rod.  mn.  -ej,   m.  i  zh.  (razg.  pre-nebr.).   Vyalyj,
nereshitel'nyj chelovek, tot, kto myamlit.

     MYASISTYJ, -aya, -oe;  -ist.  1.  Tolstyj, obil'nyj myasom. Myasistaya chast'
tushi. 2.  Tuchnyj, zhirnyj. Myasistoe lico.  3.  Soderzhashchij mnogo myakoti  (vo 2
znach.),  s  sochnoj podkozhnoj  chast'yu.  M  plod.  Myasistye  list'ya.  || sushch.
myasistost', -i, zh.

     MYASNAYA, -oj, zh. (razg.). Magazin, torguyushchij myasom.

     MYASNIK,  -A,M. Torgovec myasom,  prodavec  v myasnom  magazine. || pril.
myasnicknj, -aya, -oe (ustar.).  M. tovar.

     MYASO, -a, sr. 1. Obihodnoe nazvanie
myshc