- Nu, Manut! Nu, ty daesh'! Da ty nastoyashchij super-blaster!
CHas spustya vse samcy uzhe nauchilis' dyshat' ognem, no u samok tak
nichego i ne poluchalos'.
- Esli ya pravil'no pomnyu, - skazal SHon, pytayas' hot' kak-to uteshit'
rasstroennyh naezdnic, - korolevy dostigayut zrelosti primetno k trem
godam. CHto zhe kasaetsya samcov, to oni... - on zamyalsya, podyskivaya
podhodyashchee slovo.
- Oni uzhe vzroslye, - podskazala Terri.
- Dazhe sem' gotovyh k srazheniyu drakonov, i to proizvedut vpechatlenie,
- vstavil Otto.
- YA vot chto podumala... - nahmurivshis', progovorila Sorka. - Kitti
Ping vpolne mogla zalozhit' v programmu diskriminaciyu polov.
- CHto-chto? - ne ponyala Terri.
- Nu, chto-nibud' vrode... zolotye korolevy otkladyvayut yajca i sidyat
doma, a ostal'nye drakony srazhayutsya, - v golose Sorki zvuchalo iskrennee
otvrashchenie k perspektive podobnoj zhizni.
- Sejchas trudno skazat' navernyaka, - uspokaivayushche zametil SHon. - YA
hot' i videl uravneniya Kitti, no ponyal iz nih ne tak uzh mnogo. Mne,
naprimer, vovse ne kazhetsya takim uzh neveroyatnym predpolozhenie, chto
vydyhat' plamya mogut tol'ko drakony, dostigshie polovoj zrelosti. Vot
priletim v Fort - sprosim ob etom u Pola i Bej Niitro. Oni dolzhny znat'.
No vot chto ya vam skazhu: nichto ne meshaet vam, devushki, vospol'zovat'sya
ognemetami. Sdelaem rukoyat' podlinnee, postavim rastruby - i strelyajte na
zdorov'e.
|tim vsadnicam i prishlos' poka udovletvorit'sya. Sam SHon ot dushi
nadeyalsya, chto Pol i Bej sumeyut-taki prolit' svet na strannuyu
neprisposoblennost' zolotyh korolev k zhevaniyu ognennogo kamnya i izryganiyu
ognya. Semnadcat' drakonov vyglyadyat kuda vnushitel'nee vos'mi. A SHonu
hotelos' obyazatel'no udivit' Fort. I togda drakony budut vozit' tol'ko
svoih vsadnikov, i nichego bol'she!
- Znaesh' Pol, - govoril Telgar, poglyadyvaya na Ozzi i Kobbera, - eti
fotofoby Cvetka Vetra okazalis' na udivlenie polezny pri issledovanii
peshcher. Oni obladayut sovershenno porazitel'nym instinktom k skrytym v
temnote opasnostyam, bud' to proval v polu ili prostoj tupik.
Geolog ulybnulsya.
- Po pravde govorya, raz Cvetok bol'she imi ne interesuetsya, ya ohotno
vzyal by ih sebe.
- Nu i horosho, chto oni hot' komu-to prigodilis', - vzdohnul Pol
Niitro.
Oni s zhenoj vse utro tshchetno pytalis' unyat' Cvetok Vetra, do glubiny
dushi vozmushchennuyu priostanovkoj biogeneticheskih eksperimentov.
- Kogda oni nachinayut tebe doveryat', - mezhdu tem prodolzhal Telgar, -
eti tvari stanovyatsya sovershenno bezobidnymi. Kara prosto obozhaet ih
pervogo ptenca, - on usmehnulsya. - A tot po nocham spit u nee pod dver'yu.
Pryamo strazh kakoj-to, da i tol'ko.
- My ne mozhem dopustit', chtoby eti vashi strazhi beskontrol'no
razmnozhalis', - bystro skazal Pol Benden.
- Ne volnujtes', admiral. My prosledim, - poobeshchal Ozzi. - No oni
ves'ma poleznye zveri!
- I sil'nye, - dobavil Kobber, - Mogut unesti bol'she, chem vesyat sami.
- Nu, horosho, horosho, tol'ko prismatrivajte za nimi poluchshe.
- I edyat vse, chto ugodno, - prodolzhal Ozzi. - Absolyutno vse. I
chistoplotnye.
- Da ya uzhe vse ponyal, - kival admiral. - YA prosto hochu, chtoby vy
soglasovali vopros o razvedenii etih... pust' budet strazhej, s
biologicheskoj gruppoj. Nu, hotya by s Polom i Bej Niitro.
- Po pravde govorya, - priznalas' Bej, - sperva ya otnosilas' k nim s
nekotoroj opaskoj i schitala ni na chto ne godnymi. No v peshcherah fotofobiya -
ne takoj uzh strashnyj nedostatok. Raz oni okazalis' takimi poleznymi, nado
ih ispol'zovat'.
- Kakie u tebya plany, Telgar? - pointeresovalsya Benden. - YA slyshal,
vy zakonchili kartirovanie peshchernogo kompleksa Fort Holda. CHto dal'she?
- Eshche samye pervye proby obnaruzhili na Zapadnom Hrebte mestorozhdeniya
koe-kakih rud. Vozit' metall iz Karachi - ves'ma dorogoe udovol'stvie.
Osobenno teper', kogda ispravnyh skuterov stanovitsya vse men'she i men'she.
Luchshe najti chto-nibud' poblizhe k domu...
- Kak on izmenilsya! - voskliknula Bej, kogda Telgar ushel vmeste so
svoimi lyud'mi.
- Vse my izmenilis', - vzdohnul Benden. - Skazhite mne luchshe, chto
delat' s Cvetkom Vetra?
- A nichego ne delat', poka ona ne peregovorit s |mili, - ehidno
ulybnuvshis', predlozhil Pol Niitro. - V konce koncov, Cvetok sama
nastaivaet na etoj vstreche.
Admiralu prishlos' rasskazat' chete Niitro o postigshem gubernatora
neschast'e. Proshlo uzhe dvenadcat' dnej s momenta katastrofy, a sostoyanie
|mili ostalos' prakticheski bez izmenenij.
Obizhennaya "proyavlennoj po otnosheniyu k nej nespravedlivost'yu" (eto
byli ee sobstvennye slova) Cvetok Vetra zaperlas' u sebya v komnate. Ona
zayavila, chto ob®yavlyaet zabastovku do teh por, poka ej ne dadut vstretit'sya
s |mili Boll. Pol'zuyas' sluchaem, Pol bystro perebrosil ee sotrudnikov na
bolee perspektivnye napravleniya raboty. Nikto iz nih ne vozrazhal.
Bol'shinstvo byli tol'ko rady takomu povorotu sobytij.
- Kakie novosti ot SHona? - s nekotorym volneniem pointeresovalas'
Bej.
Oni s Polom neodnokratno obsuzhdali zatyanuvsheesya molchanie molodyh
vsadnikov, i v itoge prishli k vyvodu, chto ono umyshlennoe. SHon, da i vse
ostal'nye, ne slishkom-to zhalovali vozlozhennye na nih obyazannosti po
perevozke gruzov. No chego eshche oni mogli ozhidat'? Kazhdyj dolzhen delat' to,
chto v ego silah. Pol i Bej i sami ne ochen'-to verili v proekt Kvana Marse,
sledivshego za lichinkami, sobrannymi na uchastke Tubermana v Kaluse. No raz
im poruchili emu pomogat' - znachit, tak nado.
- Nadeyus', oni skoro priletyat, - nebrezhno otvetil Benden. - Kogda
Kvan planiruet ispytat' etih svoih chervyakov v severnoj pochve?
- |to skoree lichinki, chem chervyaki, - otozvalas' Bej. - My ih uzhe
dovol'no mnogo razveli. Ispytaem pri pervom zhe udobnom sluchae.
- Priyatno slyshat', - krivo usmehnulsya Pol. - Vot zavtra i poprobujte.
Zavtra samyj horoshij den' dlya eksperimentov.
Pol i Bej pereglyanulis'.
- |to pravda, admiral, - ostorozhno nachal Pol, - chto vy ne sobiraetes'
srazhat'sya s etim Padeniem?
- Ne sobirayus', - kivnul Benden. - U nas i na prilegayushchij k Fort
Holdu rajon skuterov ne hvatit. Tak chto, esli eti chervyaki, ili kak ih tam,
mogut hot' nemnogo pomoch' - davajte, eksperimentirujte. Poluchitsya - my vam
vse spasibo skazhem.
Ostavshis' odin, Pol Benden podoshel k oknu. On stoyal i smotrel na
useyannoe zvezdami chistoe severnoe nebo. Zdes', v Forte, bylo neskol'ko
holodnee, chem v poselke. No zato vozduh kazalsya chishche, i do zvezd bylo
prosto rukoj podat'. Poroj Polu dazhe kazalos', budto on snova v kosmose...
Tyazhelo vzdohnuv, admiral sel za svoj rabochij stol. On vklyuchil komp'yuter i
vyvel na ekran mrachnye rezul'taty provedennoj Dzho Lilienkampom
inventarizacii.
Esli soblyudat' rezhim zhestochajshej ekonomii, ispol'zuya skutera tol'ko
v samyh krajnih sluchayah, oni, mozhet, i dotyanut do konca Prohozhdeniya Perna
cherez hvost toj pribludnoj planety. No vse ravno eto budet ne zhizn', a
prozyabanie! Ni polej, ni lesov, ni ogorodov, ni pastbishch... Tehnika prosto
ne v sostoyanii obespechit' nadezhnoe vozdushnoe prikrytie dlya dostatochno
bol'shoj ploshchadi posevov. Nu i potom, chto budut delat' kolonisty, kogda
Pern vnov' vojdet v smertonosnyj shlejf? Pol vspomnil Tubermana i
otpravlennuyu im na Zemlyu avarijnuyu kapsulu. Znal li on - i te, kto emu
pomogali, - kak pravil'no zalozhit' kurs? Doberetsya li kapsula do Zemli?
Prishlet li FRP pomoshch'? Esli prishlet, to kak skoro? I kak otnesutsya k nej
potomki segodnyashnih kolonistov? Ispol'zuya razvituyu tehnologiyu i resursy
FRP, problemu Nitej, veroyatno, reshit' mozhno... A sobstvennye sily...
Ognedyshashchie drakony! Nelepaya ideya iz detskih skazok! I vse-taki...
- Terri?! - izumilsya Piter CHernov, vybegaya navstrechu svoej sestre. -
CHto vy zdes' delaete?
Piter sejchas rabotal superkargo v Seminole, i vid neozhidanno
poyavivshihsya vsadnikov yavno sbil ego s tolka.
- My regulyarno peredaem otchety o nashem mestopolozhenii i perevezennyh
nami gruzah v Fort, - otvetil SHon. - A chto sluchilos'? Ty segodnya kakoj-to
ne takoj...
- Da, dela idut nevazhno, - neohotno otvetil Piter. - Vam-to ni
batarej, ni zapasnyh chastej ne trebuetsya, vy i tak letaete. Vot, naverno,
i ne znaete, chto teper' polety skuterov strogo-nastrogo zapreshcheny. Razve
chto v samyh ekstrennyh sluchayah.
- K tomu zhe, - prodolzhal on, - segodnya nad Fort Holdom projdet
Padenie, i admiral Benden ob®yavil, chto ego pridetsya prosto perezhidat'.
Mol, sil dlya organizacii vozdushnoj zashchity vse ravno ne hvatit.
- Da kak zhe tak? - ne verya svoim usham, voskliknul Otto. - Mne
kazalos'...
- Pereezd na Severnyj kontinent, - dazhe ne doslushav, ob®yasnil Piter,
- okonchatel'no istoshchil resurs akkumulyatornyh batarej. A eshche govoryat, budto
|mili Boll popala v avariyu. Ee uzhe neskol'ko nedel' nikto ne videl.
- Kakoj uzhas, - prosheptala Sorka.
- Da uzh... dela nevazhneckie, - kivnul Piter. - Ochen' dazhe
nevazhneckie... Skoro i do nas ochered' dojdet. Nam peredali: vo vremya
Padeniya sidet' po domam i na vsyakij sluchaj prigotovit' ognemety. Horosho
eshche, chto kisloty u nas dostatochno.
- Ognemety... prosheptal SHon, i uzhe gromko sprosil: - Tak ty govorish',
segodnya v Forte Padenie? V kotorom chasu?
- Da pryamo sejchas, - otvetil Piter. - Ono nachinaetsya nad buhtoj...
- I u tebya tut est' ognemety? Mozhesh' dat' nam desyat' shtuk?
- Desyat' shtuk? Ognemetov? Da zachem oni vam?
- Ognemety nuzhny devushkam, - SHon ulybalsya do ushej. - Togda i oni
smogut srazhat'sya s Nityami. Davaj, ne spor'! Gde oni u vas tut lezhat?
Nel'zya teryat' ni minuty!
- Ty eto o chem? - osharashenno sprosil Piter. - YA zhe skazal, Padenie
segodnya, i ono uzhe nachalos'. Vy dazhe cherez more ne pereletite, kak vse
budet uzhe koncheno. K tomu zhe, ya eshche dolzhen svyazat'sya s Fortom i soobshchit',
chto vy zdes'.
- Piter, bud' chelovekom, ne spor'! Pokazhi devushkam, gde lezhat
ognemety i gde u vas zapasnye emkosti s goryuchej smes'yu. A dlya menya
dostan', pozhalujsta, fotografiyu Forta. Ili luchshe ih novoj gavani. Drakony,
da budet tebe izvestno, letayut ves'ma i ves'ma bystro.
SHon ne dal Piteru vremeni na razmyshleniya. Otto pobezhal v kontoru za
fotografiyami, Terri, podhvativ brata pod ruku, potashchila ego za ognemetami.
Zashumeli kryl'ya, i ryadom so skladom prizemlilis' zolotye korolevy. SHon i
Dejv tut zhe prinyalis' podvyazyvat' im na boka zapasnye emkosti k ognemetam.
Dzherri i Piter Semling tem vremenem proverili setki s ognennym kamnem na
bronzovyh i korichnevyh.
Perehodya ot odnogo vsadnika k drugomu, Piter CHernov tshchetno pytalsya
dobit'sya ot nih otveta: chto zhe zdes' proishodit? CHto emu delat' dal'she?
Kak on vse eto ob®yasnit? Kogda oni vernut ognemety?
A potom vse prigotovleniya byli zakoncheny, i drakony zapolnili zheludki
ognennym kamnem...
- Proverit' remni! - kriknul SHon.
On, razumeetsya, mog i ne krichat'. Drakony prekrasno slyshali drug
druga bez vsyakih voplej. A vsadniki slyshali drakonov... V obshchem, telepatiya
- velikaya veshch'! No SHonu prosto nravilos' otdavat' prikaz vsluh.
"Provereny", - uslyshal on v otvet.
"My znaem, kuda letim?" - myslenno sprosil SHon i, podavaya primer
ostal'nym, razvernul pered soboj pospeshno razmnozhennuyu fotografiyu buhty
Forta.
Poslednij vzglyad na skaly po krayam, na dlinnyj prichal, na neuklyuzhie
krany, naklonivshiesya nad vodoj.
"Znaem!"
"My proverili, chto u nas nad golovoj?"
SHon posmotrel napravo. Nalevo. CHistoe, bezoblachnoe nebo.
"Proverili!"
"Ne zabyvaem derzhat' svoe mesto v stroyu, a ot Nitej teleportiruemsya
vpered! Poleteli!"
Podnyavshis', naskol'ko eto pozvolyali remni, SHon vzmetnul nad golovoj
ruku, i pokrutil ladon'yu. Signal k vzletu.
Semnadcat' drakonov, kak odin, rvanulis' vvys'. Dvumya bol'shimi
klin'yami oni podnimalis' v lazur' tropicheskogo neba. Zatem, pryamo na
glazah porazhennogo Pitera CHernova, drakony ischezli.
Otkryv rot, Piter glyadel v pustoe ot gorizonta do gorizonta nebo.
Zatem on brosilsya v kontoru i sel za raciyu.
- Fort, Fort, eto Seminol! - zakrichal on v mikrofon. - Fort, vy menya
slyshite?
- Piter? |to ty? - uslyshal on golos svoego brata YAkova.
- Slushaj, tut tol'ko chto byla Terri, no ona vzyala ognemet i uletela!
- Piter, voz'mi sebya v ruki. CHto za chush' ty nesesh'?
- Oni vse syuda prileteli! Oni vzyali ognemety, zapasnye baki k nim i
uleteli! Vse. Odnovremenno. Ischezli.
- Piter, uspokojsya. I ob®yasni, chto tam u vas stryaslos'.
- Kak ya mogu ob®yasnit', kogda ya sam nichego ne ponimayu?!
- Kto u vas byl? Terri, i kto eshche?
- Oni. Vsadniki na drakonah. Vse do edinogo.
- I kuda oni podevalis'?
- Oni poleteli v Fort. Srazhat'sya s Nityami!
Pol podnyal trubku telefona. Vse, chto ugodno, bylo luchshe, chem vot tak
sidet' v odinochestve za zakrytymi stavnyami i dumat' o padayushchih snaruzhi
Nityah.
- Admiral? - golos Ongoly pokazalsya Polu kakim-to strannym. - My tut
uznali, chto nashi vsadniki napravlyayutsya iz Seminola v Fort.
- SHon i ego komanda? - Pol nedoumeval. CHto v etom soobshchenii moglo tak
udivit' i obradovat', da-da, imenno obradovat', Ongolu? - I kogda zhe oni
vyleteli?
- Kogda by oni ni vyleteli, ser, oni uzhe zdes'!
Pol mog by poklyast'sya, chto ego vsegda nevozmutimyj pomoshchnik smeetsya.
"Pohozhe, - pechal'no podumal admiral, - u Ongoly nachinali skazyvat'sya
posledstviya poluchennogo raneniya."
- Vy menya slushaete, ser? Port sprashivaet, mozhno li im prisoedinit'sya
k vozdushnoj zashchite gavani? Aga! Admiral, u menya est' video! Nashi drakony
srazhayutsya s Nityami! Peredayu izobrazhenie na vash monitor.
Zataiv dyhanie, Pol smotrel, kak pered nim na ekrane voznikla buhta
Forta, a nad nej - kroshechnye letayushchie sushchestva, poyavlyayushchiesya i vnov'
ischezayushchie, i dlinnye yazyki plameni, b'yushchie v serebristye klubki Nitej...
Neveroyatnoe zrelishche... Izobrazhenie mignulo i pogaslo. No admirala v kresle
uzhe ne bylo...
Potom Pol mnogo raz udivlyalsya, kak on ne slomal sebe sheyu, kogda v tot
den' bezhal cherez tri stupen'ki vniz po krutym kamennym lestnicam.
Promchavshis', slovno meteor, cherez Glavnyj Zal, Benden po perilam s®ehal v
garazh, gde stoyali skutera. Fulmar, vmeste s mehanikom sklonivshijsya nad
polurazobrannym giroskopom, udivlenno podnyal golovu.
- |j, vy, tam! - na begu kriknul Pol. - Otkryvajte vorota! Fulmar,
poletish' so mnoj! Im navernyaka potrebuetsya pomoshch'! - On prygnul v
blizhajshij skuter i tut zhe shvatilsya za raciyu. - Ongola, peredaj Niitro,
chto ih protezhe opravdali vse nashi nadezhdy! I zapisyvaj na plenku! Otsnimi
vse, ot nachala do konca! Vse, chto smozhesh'!
Fulmar eshche ne uspel zakryt' kolpak kabiny, a skuter uzhe prishel v
dvizhenie. On proskol'znul pod eshche ne uspevshimi polnost'yu otkryt'sya
vorotami - manevr, za kotoryj Pol otstranil by ot poletov lyubogo pilota, -
i streloj vzmyl v nebo. Vperedi pokazalas' zloveshchaya serebristaya stena
nadvigayushchegosya na Fort Padeniya.
- Admiral! - zakrichal Fulmar. - Vy chto, s uma soshli?!
- Smotri! Voz'mi binokl'! CHert poberi, da tut vse prekrasno vidno i
bez binoklya! Vidish'? YAzyki plameni! Vidish'? YA naschital trinadcat', net,
chetyrnadcat'... |to drakony szhigayut Niti!
"|to strashno, - dumal SHon. - I eto prekrasno!" |to samyj luchshij
moment ego zhizni, a on boitsya do polusmerti. Oni vynyrnuli iz Promezhutka
nad buhtoj, vsego v neskol'kih desyatkah metrov pered perednim kraem
Padeniya.
Karenat srazu zhe polyhnul ognem i peremestilsya na novuyu poziciyu, ujdya
ot drugogo klubka Nitej.
"Kak ostal'nye?" - s trevogoj sprosil SHon, kogda oni snova vyshli iz
Promezhutka.
"Ogon' v poryadke, peremeshchayutsya horosho", - so spokojnoj uverennost'yu
soobshchil ego drakon i, vytyanuv sheyu, prevratil v chernyj pepel ocherednuyu
porciyu Nitej.
Oglyadevshis', SHon uvidel, chto ego krylo chetko derzhit stroj, ne zabyvaya
v nuzhnyj moment pribegnut' k teleportacii. V tysyache futov nizhe on zametil
krylo Sorki...
"Eshche!" - uslyshal on trebovatel'nyj golos Karenata, kotoryj,
razvernuvshis', pod uglom podnimalsya mezhdu potokami Nitej.
SHon pospeshno vytashchil iz seti bol'shoj kusok ognennogo kamnya.
"|to eshche nado budet trenirovat'", - podumal on, otpravlyaya "goryuchee" v
past' drakona.
"SHot obzheg krylo, - soobshchil Karenat. - On prodolzhaet boj!"
"Krylo my emu vylechim, - zaveril SHon. - No vpred' pust' letaet
ostorozhnee!"
Posle pervogo peresecheniya fronta Nitej drakony i ih vsadniki
vtyanulis' v rabotu. Postepenno vse manevry - vspleski plameni, strel'ba iz
ognemetov, rezkie razvoroty, spasayushchie ot Nitej, peremeshcheniya cherez
Promezhutok - stanovilis' pochti instinktivnymi. Neskol'ko raz Karenat
teleportirovalsya, kogda Niti zadevali ego kryl'ya. SHon tol'ko krepche szhimal
zuby. Kazhdoj kletochkoj tela on chuvstvoval bol' svoego krylatogo druga.
Vskore uzhe ne ostalos' ni korichnevogo, ni bronzovogo, kotoryj by na svoej
shkure ne ispytal by obzhigayushchee prikosnovenie smertonosnogo serebryanogo
dozhdya. Poryv vetra shvyrnul SHonu v lico goryachij pepel. Maski by sovsem ne
pomeshali, reshil on. A potom Farant soobshchila o poyavlenii skuterov i o
nazemnyh otryadah, gotovyh k boyu. CHerez nekotoroe vremya korolevy opustoshili
baki, vzyatye v Seminole, i Sorka sobralas' letet' v Fort za novymi.
"Farant sprashivaet, skol'ko eshche my budem srazhat'sya? - peredal Karenat
i cherez mgnovenie dobavil: - U Manuta konchilsya ognennyj kamen'. Mozhet, v
Forte est' hot' nemnogo?"
Tol'ko tut SHon zametil, kak daleko vglub' kontinenta unes ih
nepreryvnyj boj. I gavan', i polya ostalis' daleko pozadi. Pod nimi
tyanulis' nepristupnye skaly, prikryvavshie Fort Hold. Tol'ko teper' on
pochuvstvoval, kak bolyat ot neprestannogo napryazheniya myshcy. Holod
Promezhutka, kazalos', v®elsya v ego kosti.
"Soobshchi vsem! Sadimsya v Forte! Padenie uzhe nad gorami. Vse ravno my
segodnya nichego bol'she sdelat' ne smozhem."
"Horosho!" - otozvalsya Karenat, i SHon chut' ne rassmeyalsya, uvidev, s
kakoj gotovnost'yu, krutym razvorotom, drakon rinulsya na posadku.
A za nim, tochno povtoriv manevr, sohranyaya boevoj poryadok, snizhalos' i
vse krylo.
- |mili! - P'er vorvalsya v komnatu zheny. - |mili, ty nikogda ne
ugadaesh', chto sluchilos'!
CHut' povernuv golovu na izgolov'e myagkogo kresla, |mili posmotrela na
svoego zapyhavshegosya supruga.
- Oni prileteli! Mne ob etom skazali, no ya ne mog poverit', poka ne
uvidel svoimi sobstvennymi glazami! Drakony i vsadniki, oni vse prileteli
v Fort. I oni srazhalis' s Nityami! Toch' v toch', kak ty eto sebe i
predstavlyala! Tak, kak planirovala Kitti Ping!
Volnuyas', on vzyal ee za levuyu ruku - edinstvennoe, chto ostalos' celym
posle avarii skutera.
- Semnadcat' besstrashnyh vsadnikov. I Pol govorit, chto oni
dejstvitel'no dali zharu etim Nityam!
Nadezhda vskolyhnulas' v ego serdce, kogda P'er zametil, kak
zagorelis' interesom glaza |mili, kak zaigral na ee shchekah rumyanec, kak
vysoko ona podnyala ustalo padavshuyu na grud' golovu.
- Pol sam videl, kak oni ispepelyali Niti, - ne ostanavlivayas',
rasskazyval P'er. - Oni, konechno, srazhalis' ne celoe Padenie... K tomu, zhe
chast' ego prishlas' na more, a chast' - na gory. Pol govorit, chto nichego
podobnogo on v zhizni ne vidyval, - P'er pereskakival s odnogo na drugoe,
no vse eto bylo nevazhno: |mili slushala, i k nej pryamo na glazah
vozvrashchalis' sily! - Ongola vse zapisal na plenku. Tak chto esli zahochesh',
my smozhem ee posmotret'. Sejchas admiral poshel ih vstrechat' u vhoda v Hold.
- P'er podoshel k oknu. - Torzhestvennaya vstrecha! Vse krichat i mashut
rukami, Bej i Pol Niitro... chert, otsyuda ploho vidno... no, po-moemu, oni
plachut...
Pal'cy |mili vcepilis' v podlokotniki glubokogo myagkogo kresla, v
kotorom ona provela poslednie neskol'ko nedel'.
- Pomogi mne, P'er, - poprosila ona, pytayas' podnyat'sya. - YA dolzhna
uvidet' eto svoimi glazami.... Pomogi mne podojti k oknu!
Ih vstrechalo vse naselenie Fort Holda. Odin za drugim drakony
sadilis' na bol'shom pole, spasennom imi ot Nitej, i tolpa vstrechala ih
radostnymi krikami i aplodismentami.
"Kak mnogo lyudej, - stesnyayas', zametil Karenat. - Oni chto, vse
sobralis' na nas posmotret'?"
A vokrug tem vremenem uzhe likovalo nastoyashchee lyudskoe more. Vsem
hotelos' prikosnut'sya k zhivomu drakonu, pozhat' ruku ego vsadniku.
S ogromnym oblegcheniem SHon uvidel bystro priblizhayushchijsya skuter.
Usilennyj dinamikami golos prizval kolonistov propustit' vrachej. Tolpa
pospeshno rasstupilas'.
Vsadniki s pomoshch'yu podospevshih medikov nachali obrabatyvat' rany,
poluchennye drakonami vo vremya boya.
- Nado zhe, kak nam povezlo, - prosheptal SHon, kogda vse ozhogi Karenata
byli pokryty tolstym sloem anesteziruyushchej mazi.
On oglyadelsya. Drugie vsadniki tozhe uzhe zakanchivali rabotu. Sorka,
zametiv ego vzglyad, ulybnulas' i pomahala emu rukoj.
- Prosto chudo, chto my otdelalis' nebol'shimi ozhogami, - bormotal SHon.
- My dazhe tolkom ne uspeli podgotovit'sya k boyu!
V golove ego zavertelis' shemy manevrov i plany budushchih trenirovok.
Raneniya - veshch' sovershenno izlishnyaya, da i chto kasaetsya vydyhaniya plameni...
esli podumat', mozhno, veroyatno, najti sposob za odin raz szhigat' bol'she
Nitej. V konce koncov, segodnya - eto tol'ko proba sil, melkaya stychka v
dolgoj i trudnoj vojne.
- |j, SHon, - voskliknul odin iz medikov, staskivaya s golovy yunoshi
letnyj shlem. - Daj-ka ya i tebya...
On bystro opryskal obozhzhennoe lico SHona celitel'nym aerozolem.
- Teper' drugoe delo... Idi, vas zhdet admiral!
Na vedushchej v Hold lestnice pokazalsya odetyj v polnuyu formu admirala
kosmoflota Pol Benden. Ryadom s nim, tozhe v paradnoj forme, stoyali Ongola i
|zra Kerun. Gul tolpy stih.
SHon shel k vorotam, i ryadom s nim, shag v shag, shli shestnadcat' ego
tovarishchej. Krugom - ulybayushchiesya, schastlivye lica. Vot Pol i Bej Niitro,
pryamo-taki izluchayushchie gordost', schastlivye uspehom svoih pitomcev; vot
ulybayushchijsya i odnovremenno plachushchij Telgar, vot staryj CHerri Duf s
vyrazheniem bezgranichnogo radostnogo izumleniya na lice. CHut' dal'she - cheta
Hanrahanov: Majra vysoko podnyala mladshego syna, chtoby tot posmotrel na
svoyu otvazhnuyu sestru. I tol'ko |mili Boll nigde net. Znachit, Piter CHernov
ne oshibalsya...
Oni podoshli k lestnice, i kak-to tak samo soboj poluchilos', chto SHon
okazalsya vperedi. Ne koleblyas', on sdelal shag i otdal salyut.
Admiral Benden so slezami na glazah vskinul ruku k kozyr'ku.
- Admiral Benden, - gromko i torzhestvenno ob®yavil SHon, vsadnik
bronzovogo Karenata. - Pozvol'te predstavit' vam otryad vsadnikov na
drakonah!
KOMMENTARII
Adzhai, Dzhu - zhena Pola Bendena
Akamoto, YUro - pilot
Alhinva, Kobber - geolog, gornyak
Alubushi, Svenda - geolog, zhena Drejka Bonnyu
Andiar (Telgar), Tarvi - geolog, gornyj inzhener, nachal'nik
gornodobyvayushchego centra v Karachi
Arhied, Dezi - zamestitel' Dzho Lilienkampa na "Jokogame",
otdel transporta i snabzheniya
Afahis - agronom, partner Cezarya Galliani
Benden, Pol - byvshij admiral kosmoflota, geroj bitvy pri
Signuse, kapitan "Jokogamy", odin iz
rukovoditelej kolonii
Bitra, |vril - pilot, astrogator
de Brol'i, Patris - vulkanolog
Boll, |mili - byvshij gubernator Pervoj Al'fa Centavra,
odna iz rukovoditelej kolonii
Bonnyu, Drejk - pilot
Gaben - senator, pomogavshij pri podgotovke
ekspedicii na Pern
Gabri, Anna - del'finer
Galliani, Marko - syn Cezarya Galliani, vsadnik korichnevogo Dulita
Galliani, Stefan - syn Cezarya Galliani, zhivotnovod
Galliani, Cezar' - fermer, zhivotnovod
Grant van Turny - sem'ya fermerov
Grant, Felisiya - uchitel'nica biologii
Greta - akusherka
Grin, Dzhon - kolonist, rabotal na uchastke Pola Bendena
"Groznyj", Ivan - oficer, otvetstvennyj za razborku transportnyh
korablej
Gus - del'finer
Dagasny - sem'ya fermerov
Daf-Vassalo, Kerol - botanik
Dzhepson, Ben - kolonist, syn |lizabet Dzhepson, brat-bliznec
Boba Dzhepsona
Dzhepson, Bob - kolonist, syn |lizabet Dzhepson, brat-bliznec
Bena Dzhepsona
Dzhepson, |lizabet - kolonistka
Dzhess - muzh Barr Hamil
Di Viyu - sem'ya fermerov
Duk, Mar - glavnyj agronom
Duf, Bill - syn CHerri Dufa, uchenyj
Duf, Keti - doch' CHerri Dufa, vsadnica zolotoj korolevy
Duf, CHerri - byvshij general, sud'ya, istoriograf kolonii
Zuluet, Alian - vsadnica zolotoj korolevy
Jen, Hi CHi - astronom
Jorgensen, Bob - kolonist
Jorimoto, CHio - podruga zheny Kendzho Fusaiuki
Karter, Kebot Frensis - yurist
Katarel, David - vsadnik bronzovogo Polenta
Kerun, |zra - kapitan "Bahrejna", glavnyj astrogator,
odin iz rukovoditelej kolonii
Kimmidzh, CHak - fermer
Kimmer, Stiv - inzhener-mehanik
Kiting, Greg - kolonist, rabotal na uchastke Pola Bendena
Klisson, Diter - inzhener, programmist
Klisman, Niassa - vsadnica zolotoj Mirat
Klotisy - sem'ya fermerov
Konnel, Porrig - glava roda Konnelov, kochevnik
Konnel (Hanrahan), Sorka - doch' Majry i Reda Hanrahanov, veterinar,
vsadnica zolotoj Farant
Konnel, Sinat - zhenshchina iz roda Konnelov
Konnel, SHon - syn Porriga Konnela, veterinar, vsadnik
bronzovogo Karenata
Ksav'er-Kimmidzh, SHejla - zhena CHaka Kimmidzha
Kung - kolonist
de Kursi, P'er - povar, muzh |mili Boll
Lao, SHi - vsadnik bronzovogo drakona
Lejb, Valli - geolog
Lemos, Bart - pilot
Lilienkamp, Dzho - superkargo "Jokogamy", nachal'nik snabzheniya
Logoridy - sem'ya fermerov
Logorid, Pol - vsadnik korichnevogo drakona
Lorenco, Bak - syn Vejda Lorenco
Lorenco, Vejd - fermer
Lorenco, Dzhiva - doch' Vejda Lorenco
Lui - odin iz chlenov GRIO, obsledovavshej Pern
Makardi-Kuni, Kris - vospitatel'nica detskogo sada
Margrejv-Blejk, Betti - kolonistka
Marse, Kvan - biolog, specialist po biologii morya
Merser, Dzherri, - vsadnik bronzovogo Manuta
Milan, Dzho - kolonist
Munso, Ozzi - geolog, gornyak
Murhaus, Lelli - dal'nyaya rodstvennica Konnelov
Nabol, Nabhi - pilot
Niitro, Pol - glavnyj zoolog
Niitro-Harkeron, Bej - mikrobiolog
Nilman, Bart - mehanik
Nil'son, Beki - uchenik geologa
Ongola, Zi - oficer kosmoflota, pervyj pomoshchnik kapitana
na "Jokogame", odin iz rukovoditelej kolonii
Pavlov, Boris - inzhener, programmist
Patrik, Tom - psiholog
Paul' - vsadnik drakona
Pehlevi, Boris - programmist
Radamanh, Pas - ksenobiolog
Radeliny - sem'ya fermerov
Radelin-Dojl, Katerina - vrach, vsadnica zolotoj korolevy
Svan, Petsi - kolonist
Sedzhbi, Nora - vsadnica zolotoj Tanet
Semling, Piter - vsadnik bronzovogo drakona
Soles, Arij - ksenobiolog
Stejn-Ongola, Sabra - zhena Zi Ongoly
Stejn-Ongola, SHuvin - syn Sabry Stejn i Zi Ongoly
Stoun, Fulmar - oficer kosmoflota, glavnyj mehanik
Telgar, Ben - syn Sallah Telgar i Tarvi Andiara
Telgar, Dena - doch' Sallah Telgar i Tarvi Andiara
Telgar, Kara - doch' Sallah Telgar i Tarvi Andiara
Telgar, Ram Da - syn Sallah Telgar i Tarvi Andiara
Telgar, Sallah - pilot
Telgar, Tarvi - sm. Andiar, Tarvi
Tillek, Dzhim - kapitan "Buenos Ajresa", moryak, nachal'nik
porta, odin iz rukovoditelej kolonii
Tyshkevich - kolonist
Tuberman, Petya - syn Meri i Teda Tuberman
Tuberman, Lyusi - doch' Meri i Teda Tuberman
Tuberman, Meri - zhena Teda Tubermana
Tuberman, Ned - syn Meri i Teda Tuberman
Tuberman, Ted - biolog, glavnyj botanik
Turnien - odin iz chlenov GRIO, obsledovavshej Pern
Fors, Teo - pilot skutera
Fremlich, YAcek - geograf
Fusaiuki, Kendzho - starshij pilot "Jokogamy"
Hamil, Barr - pilot
Havers, S'yu - zhena CHaka Haversa
Havers, CHak - zoolog, fermer
Himpinstal, Ajsling - zhena Pata Himpinstala
Himpinstal, Pat - agronom, botanik
Hanrahan, Brian - syn Majry i Reda Hanrahanov, vposledstvii
uchenik veterinara
Hanrahan, Majra - vospitatel'nica detskogo sada
Hanrahan, Piter Oliver Planred (Red) - veterinar
Hanrahan, Sorka - sm. Konnel, Sorka
Harkeron, Bej - sm. Niitro, Bej
Hegel'man, Bernard - psiholog
Hegel'man, |rik - syn Bernarda Hegel'mana
Hegel'man, Otto - syn Bernarda Hegel'mana, vsadnik korichnevogo
SHota
Hellstremy - sem'ya fermerov
Cvetok Vetra - genetik, vnuchka Kitti Ping YAng
CHang - shkol'nik
CHernov, Piter - superkargo
CHernov, YAkov - svyazist
CHernova, Terri, - sestra YAkova i Pitera CHernovyh, vsadnica
zolotoj Port
SHavva ibn Farod - chlen GRIO, obsledovavshej Pern, predok |vril
Bitry
SHvarc, Rudi - direktor shkoly
|fraim - del'finer
YUsui - kolonist
YAng, Kitti Ping - genetik, specialist po gennoj inzhenerii