Ocenite etot tekst:


---------------------------------------------------------------
 Original etogo teksta raspolozhen na sajte "Mir Mariny Cvetaevoj"
 http://tsvetaeva.da.ru
---------------------------------------------------------------

     VERSTY

     VYPUSK PERVYJ

     Pticy rajskie poyut,
     V raj vojti nam ne dayut..


     * * *
     Posadila yablon'ku:
     Malym -- zabavon'ku,
     Staromu -- mladost',
     Sadovniku -- radost'.

     Primanila v gornicu
     Beluyu gorlicu:
     Voru -- dosada,
     Hozyajke -- uslada.

     Porodila dochen'ku --
     Sinie ochen'ki,
     Gorlinku -- golosom,
     Solnyshko -- volosom.
     Na gore devicam,
     Na gore molodcam.

     23 yanvarya 1916

     * * *
     K ozeru vyshla. Krut bereg.
     Sizye vody v sneg sbity,
     Na golos voyut. Rvut pasti --
     CHto zveri.

     Kinula persten'. Bog s perstnem!
     Ne po ruke mne, znat', kovan!
     V serebro peny kan', zlato,
     Kan' s pesnej.

     YAroj dugoyu -- kak bryznet!
     Vstrechnoj dugoyu -- mlad-lebed'
     Kak vspolohnetsya, kak vzmoet
     V den' sizyj!

     6 fevralya 1916

     * * *
     Ty zaprokidyvaesh' golovu
     Zatem, chto ty gordec i vral'.
     Kakogo sputnika veselogo
     Privel mne nyneshnij fevral'!

     Presleduemy oborvancami
     I medlenno puskaya dym,
     Torzhestvennymi chuzhestrancami
     Prohodim gorodom rodnym.

     CH'i ruki berezhnye nezhili
     Tvoi resnicy, krasota,
     I po kakim ternovalezhiyam
     Lavrovaya tebya versta... --

     Ne sprashivayu. Duh moj alchushchij
     Pereborol uzhe mechtu.
     V tebe bozhestvennogo mal'chika, --
     Desyatiletnego ya chtu.

     Pomedlim u reki, poloshchushchej
     Cvetnye busy fonarej.
     YA dovedu tebya do ploshchadi,
     Vidavshej otrokov-carej...

     Mal'chisheskuyu bol' vysvistyvaj,
     I serdce zazhimaj v gorsti...
     Moj hladnokrovnyj, moj neistovyj
     Vol'nootpushchennik -- prosti!

     18 fevralya 1916

     * * *
     Otkuda takaya nezhnost'?
     Ne pervye -- eti kudri
     Razglazhivayu, i guby
     Znavala temnej tvoih.

     Vshodili i gasli zvezdy,
     Otkuda takaya nezhnost'? --
     Vshodili i gasli ochi
     U samyh moih ochej.

     Eshche ne takie gimny
     YA slushala noch'yu temnoj,
     Venchaemaya -- o nezhnost'! --
     Na samoj grudi pevca.

     Otkuda takaya nezhnost',
     I chto s neyu delat', otrok
     Lukavyj, pevec zahozhij,
     S resnicami -- net dlinnej?

     18 fevralya 1916


     * * *
     Golubi reyut serebryanye, rasteryannye, vechernie...
     Materinskoe moe blagoslovenie
     Nad toboj, moj zhalobnyj
     Voronenok.

     Issinya-chernoe, ischerna-
     Sinee tvoe operenie.
     ZHestkaya, zhadnaya, zharkaya
     Mast'.

     Bylo eshche dvoe
     Toj zhe masti -- chernoj molniej sgasli! --
     Lermontov, Bonapart.

     Vypustila ya tebya v nebo,
     Leti sebe, leti, boleznyj!
     Smirennye, blagoslovennye
     Golubi reyut serebryanye,
     Serebryanye nad toboj.

     12 marta 1916


     * * *
     Ne vetrom vetrenym -- do -- oseni
     Snyata grozd'.
     Ah, vinogradarem -- do -- oseni
     Prishel gost'.
     Nebesnym strannikom -- mne -- strannice
     Predstal -- ty
     I rechi strannye -- mne -- strannice
     SHeptal -- ty.

     Po golubym i golubym lestnicam
     Povel v vys'.
     Pod golubym i golubym mesyacem
     Usta -- zhglis'.

     V kakom istochnike -- ih -- vymoyu,
     Skazhi, zhrec!
     I tyazhkoj vernosti s golovy moej
     Snimi venec!

     16 marta 1916

     * * *
     Gibel' ot zhenshchiny. Vot znak
     Na ladoni tvoej, yunosha.
     Dolu glaza! Molis'! Beregis'! Vrag
     Brodit v polunochi.

     Ne spaset ni pesen
     Nebesnyj dar, ni nadmennejshij vyrez gub.
     Tem ty i lyub,
     CHto nebesen.

     Ah, zaprokinuta tvoya golova,
     Poluzakryty glaza -- chto? -- pryacha.
     Ah, zaprokinetsya tvoya golova --
     Inache.

     Golymi rukami voz'mut -- retiv! upryam! --
     Krikom tvoim vsyu noch' budet kraj zvonok!
     Rastreplyut kryl'ya tvoi po vsem chetyrem vetram,
     Serafim! -- Orlenok! --

     17 marta 1916

     * * *
     Ustilayut -- moi -- seni
     Proletayushchih golubej -- teni.
     Skol'ko bylo usynovlenij!
     Umilenij!

     Vyhozhu na kryl'co: veet,
     Podymayu lico: greet.
     No dusha uzhe -- ne -- mleet,
     Ne zhaleet.

     Na stupen'ke stoyu -- verhnej,
     Razvevayutsya nado mnoj -- vetki.
     Skoro kupol na toj cerkvi
     Pomerknet.

     Oblakami plyvet Pasha,
     Kolokolami plyvet Pasha...
     V pervyj raz chelovek raspyat --
     Na Pashu.

     22 marta 1916

     * * *
     V den' Blagoveshchen'ya
     Ruki raskreshcheny,
     Cvetok polit chahnushchij,
     Okna nastezh' raspahnuty, --
     Blagoveshchen'e, prazdnik moj!

     V den' Blagoveshchen'ya
     Podtverzhdayu torzhestvenno:
     Ne nado mne ruchnyh golubej, lebedej, orlyat!
     -- Letite, kuda glaza glyadyat
     V Blagoveshchen'e, prazdnik moj!

     V den' Blagoveshchen'ya
     Ulybayas' do vechera,
     Rasprostivshis' s gostyami pernatymi.
     -- Nichego dlya sebya ne nado mne
     V Blagoveshchen'e, prazdnik moj!

     23 marta 1916

     * * *
     Kanun Blagoveshchen'ya.
     Sobor Blagoveshchenskij
     Prekrasno svetitsya.
     Nad glavnym kupolom,
     Pod samym mesyacem,
     Zvezda -- i vspomnilsya
     Konstantinopol'.

     Na seroj paperti
     Staruhi vystroilis'
     I prosyat milostynyu
     Golosami gnusnymi.

     Bol'shimi busami
     Goryat fonariki
     Vkrug Bozh'ej Materi.

     CHernoj bessonnicej
     Siyayut liki svyatyh,
     V chernom kupole
     Okonnicy ledyanye.
     Zolotym kustom,
     Rodoslovnym drevom
     Niknet panikadilo.
     -- Blagosloven plod chreva
     Tvoego, Deva
     Milaya!

     Poshla stranstvovat'
     Po rukam -- svecha.
     Poshlo stranstvovat'
     Po ustam slovo:
     -- Bogorodice.

     Svetla, goryacha
     Zazhzhena svecha.

     K Solncu-Materi,
     Zateryannaya v teni,
     Vozzyvayu i ya, raduyas':
     Mater' -- materi
     Sohrani
     Dochku goluboglazuyu!
     V svetloj mudrosti
     Prosveti, naprav'
     Po uteryannomu puti --
     Blaga.

     Daj zdorov'ya ej,
     K izgolov'yu ej
     Otletevshego ot menya
     Pristav' -- Angela.
     Ot slovesnoj hrani-- pyshnosti,
     CHtob ne vyshla kak ya -- hishchnicej,
     CHernoknizhnicej.

     Sluzhba konchilas'.
     Nebo bezoblachno.
     Krestitsya istovo
     Narod i rashoditsya.
     Kto -- po domam,
     A komu -- nekuda,
     Te -- Bog vest' kuda,
     Vse -- Bog vest' kuda!

     Seryh neskol'ko
     Babok drevnih
     V dveryah zameshkalis', --
     Dokreshchivayutsya
     Na samocvetnye
     Na fonariki.

     YA zhe veselo,
     Kak volny valkie
     Narod rastalkivayu.
     Begu k Moskva-reke
     Smotret', kak led idet.

     24 - 25 marta 1916

     * * *
     CHetvertyj god.
     Glaza, kak led,
     Brovi uzhe rokovye,
     Segodnya vpervye
     S kremlevskih vysot
     Nablyudaesh' ty
     Ledohod.

     L'diny, l'diny
     I kupola.
     Zvon zolotoj,
     Serebryanyj zvon.
     Ruki skreshcheny,
     Rot nem.
     Brovi sdvinuv- Napoleon! --
     Ty sozercaesh' -- Kreml'.

     -- Mama, kuda -- led idet?
     -- Vpered, lebedenok.
     Mimo dvorcov, cerkvej, vorot --
     Vpered, lebedenok!

     Sinij Vzor -- ozabochen:
     -- Ty menya lyubish', Marina?
     -- Ochen'.
     -- Navsegda?
     -- Da.

     Skoro -- zakat,
     Skoro -- nazad:
     Tebe -- v detskuyu, mne --
     Pis'ma chitat' derzkie,
     Kusat' rot.

     A led
     Vse
     Idet.

     24 marta 1916


     * * *
     Dimitrij! Marina! V mire
     Soglasnee netu vashih
     Edinoj volnoyu vskinutyh,
     Edinoj volnoyu smytyh
     Sudeb! Imen!

     Nad temnoj tvoeyu lyul'koj,
     Dimitrij, nad lyul'koj pyshnoj
     Tvoeyu, Marina Mnishek,
     Stoyala odna i ta zhe
     Dvusmyslennaya zvezda.

     Ona zhe nad vashim lozhem,
     Ona zhe nad vashim tronom
     -- Kak vkopannaya -- stoyala
     Bez malogo -- celyj god.

     Vzapravdu li znak rodimyj
     Na temnoj tvoej lanite,
     Dimitrij, -- vse ta zhe chernaya
     Goroshinka, chto u otroka
     U rodnogo, u carevicha
     Na smugloj i krugloj shchechke
     Smeyas' celovala mat'?
     Voistinu li, vzapravdu li --
     Nam syzmala dedy skazyvali,
     CHto greshnyh sudit' -- ne nam?

     Na nezhnoj i dlinnoj shee
     U otroka -- ozherel'e.
     Nad svetlymi volosami
     Presvetlyj venec stoit.

     V Marfinoj chernoj kel'e
     YArkoe ozherel'e
     -- Solnce v nochi! -- gorit.

     Pamyatlivymi glazami
     Vpilas' -- narod zamer.
     Pamyatlivymi gubami
     Vpilas' -- v chej -- rot.

     Sama inokinya
     Priznala syna!
     Kak zhe ty -- dlya nas -- ne tot!

     Marina! Carica -- Caryu,
     Zvezda -- samozvancu!
     Tebya poyu,
     Zluyu krasu tvoyu,
     Lik bez rumyanca.
     Vo slavu tvoyu greshu
     Carskim grehom gordyni.
     Slavnoe tvoe imya
     Slavno noshu.

     Pravit moimi buryami
     Marina -- zvezda -- YUr'evna,
     Solnce -- sredi -- zvezd.

     Krest zolotoj skinula,
     CHernyj larec sdvinula,
     Maslom svyatym klyuch
     Maslennyj -- legko dvizhetsya.
     CHernuyu svoyu knizhishchu
     Vynula chernoknizhnica.

     Znat', uzhe delat' nechego,
     Otoshel ot ee ot plechika
     Angel, -- poshel nest'
     Gospodu zluyu vest':
     -- Zlye, Gospodi, vesti!
     Zagubil ee vor-prelestnik!

     Marina! Dimitrij! S mirom,
     Myatezhniki, spite, milye.
     Nad nezhnoj grobnicej angel'skoj
     Za vas v sobore Arhangel'skom
     Bol'shaya svecha gorit.

     29, 30 marta 1916



Last-modified: Sun, 09 May 1999 14:31:22 GMT
Ocenite etot tekst: