Ocenite etot tekst:


----------------------------------------------------------------------------
     Perevod M. Kuzmina
     M.: Moskovskij rabochij, 1990.
     OCR Bychkov M.N.
----------------------------------------------------------------------------


                            Komediya v pyati aktah

                              Dejstvuyushchie lica

     Lord                                      |
     Kristofer Slaj, mednik                    } lica iz
     Traktirshchica, pazh, aktery, ohotniki, slugi | introdukcii,

     Baptista, bogatyj dvoryanin iz Padui.
     Vinchencio, staryj dvoryanin iz Pizy.
     Lyuchencio, syn Vinchencio, vlyublennyj v B'yanku,
     Petruchio, dvoryanin iz Verony, zhenih Katariny.

     Gremio    |
               } zhenihi B'yanki.
     Gortenzio |

     Tranio    |
               } slugi Lyuchencio.
     B'ondello |

     Grumio   |
     Kertis   |
     Neten'el |
     Filipp   } slugi Petruchio.
     Dzhozef   |
     Niklas   |
     Pedant   |

     Katarina - stroptivaya |
                           } docheri Baptisty.
     B'yanka                |

     Vdova

         Portnoj, torgovec galantereej, slugi Baptisty i Petruchio.

             Mesto dejstviya - Paduya i zagorodnyj dom Petruchio.




                                  Scena 1

                   Pered traktirom v pustynnoj mestnosti.

                         Vhodyat traktirshchica i Slaj.

                                    Slaj

     Uzh ya tebya ottaskayu, verno govoryu.

                                Traktirshchica

     Kolodok by takim merzavcam!

                                    Slaj

     Ty  -  shkura!  Slaj  ne byli merzavcami. Zaglyani v hroniki. My prishli s
Richardom  Zavoevatelem.  Znachit,  paucas  pallabris  {Korotko govorya (iskazh.
isp.).}, pust' mir idet svoej dorogoj! Sessa {Zatknis'! (iskazh. fr.).}.

                                Traktirshchica

     Vy ne zhelaete platit' za pobitye stakany?

                                    Slaj

     Net. Ni grosha. Prohodi, Ieronime, stupaj v holodnuyu postel', pogrejsya.

                                Traktirshchica

     YA sumeyu najti upravu. Pojdu pozovu pristava.

                                  Uhodit.

                                    Slaj

     Hot' pristava, hot' pyatistava, ya sumeyu otvechat' po zakonu. YA, paren', s
mesta ne dvinus'. Puskaj prihodyat, pozhalujsta!

                            Lozhitsya i zasypaet.

                               Zvuki rozhkov.

                    Vhodit lord s ohotnikami i slugami.

                                    Lord

                       Za psami horoshen'ko prismotri;
                       Lyagavyj-to zaparilsya, bednyaga;
                       A Rezvogo sosvarit' s tem basiloj.
                       A Serebro-to, znaesh', otlichilsya
                       V uglu zagona, hot' i sled prostyl.
                       Za dvadcat' funtov by ya psa ne prodal,

                                1-j ohotnik

                       Osmelyus' dolozhit', Zvonar' ne huzhe,
                       On layal, hot' i byl poteryan sled,
                       I dvazhdy v tot zhe den' ego nashel.
                       Pover'te mne: on luchshaya sobaka.

                                    Lord

                       Glupec! Da byl by |ho porezvee,
                       Takih sobak on stoil by desyatok.
                       Daj kormu im i prismotri za vsemi.
                       Nazavtra snova edem na ohotu,

                                1-j ohotnik

                       Ispolnyu vse!

                                    Lord

                       CHto eto? P'yanyj? Mertvyj? CHto on, dyshit?

                                2-j ohotnik

                       Dyhan'e est', no, ne sogrejsya elem,
                       V takoj posteli mog by i zamerznut'.

                                    Lord

                       Skot bezobraznyj! Kak svin'ya, razlegsya.
                       Smert' gnusnaya, tvoe podob'e merzko.
                       A horosho by podshutit' nad nim:
                       Tihon'ko by perenesti v postel',
                       Da tonkoe bel'e, na pal'cy perstni,
                       Izyskannye kushan'ya v krovat'.
                       A vstanet - zhdut livrejnye lakei...
                       Pozhaluj, ne uznaet sam sebya?

                                1-j ohotnik

                       Ne budet znat', milord, chto i podumat'.

                                2-j ohotnik

                       Dikovinnoe budet probuzhden'e.

                                    Lord

                       Za son vse primet, za mechtu pustuyu.
                       Voz'mite zh i vedite shutku tonko,
                       Nesite v samyj luchshij iz pokoev,
                       Krugom razves'te vol'nye kartinki,
                       Duhami golovu emu protrite,
                       Kuren'em v komnate puskaj zapahnet.
                       Pust' muzykanty zhdut, - edva prosnetsya,
                       Kak sladostnaya muzyka razdastsya.
                       Zagovorit sluchajno - vstan'te v strunku
                       I, nizko, rabolepno poklonyas',
                       Sprosite: "CHto ugodno vashej chesti?"
                       Odin pust' taz, ukrashennyj cvetami,
                       S vodoyu rozovoyu podaet,
                       Drugoj - kuvshin, a tretij - polotence:
                       "Ugodno l' lordu ruki osvezhit'?"
                       Tot dorogie podaet kostyumy
                       I sprashivaet, chto nadet' ugodno;
                       Tot pro sobak i konej rech' zavodit
                       I chto zhenu nedug ego pechalit.
                       Skazhite, chto podverzhen on pripadkam,
                       A vspomnit, kto on, - uveryat', chto bredit,
                       CHto on ne kto inoj, kak znatnyj lord.
                       Kak sleduet ustrojte, gospoda.
                       Poluchitsya otlichnaya zabava,
                       Kol' sdelaete vse bez peresola.

                                1-j ohotnik

                       Milord, pover'te, tak sygraem roli,
                       CHto za togo sebya on i sochtet,
                       Za chto ego my vydat' zahotim.

                                    Lord

                       Tihon'ko podymite - i v postel',
                       CHtob k probuzhden'yu vse bylo gotovo.

                      Slaya unosyat. Slyshen zvuk truby.

                       Nikak truba? Pojdi vzglyani, chto eto.

                            Uhodit odin iz slug.

                       Byt' mozhet, dvoryanin kakoj-nibud'
                       V doroge hochet perenochevat'.

                            Vozvrashchaetsya sluga.

                       Nu, v chem zhe delo?

                                   Sluga

                                         Tak chto, vasha milost',
                       Aktery predlagayut vam uslugi.

                                    Lord

                       Nu chto zh, vvedi ih.

                               Vhodyat aktery.

                                           Milosti proshu.

                                   Aktery

                       Blagodarim pokorno.

                                    Lord

                       Hotite l' u menya ostanovit'sya?

                                   Akter

                       Togda uzh usluzhit' vam razreshite.

                                    Lord

                       Mne po serdcu. A, etogo ya pomnyu.
                       Igral on kak-to fermerova syna,
                       Ulazhival vovsyu on za dvoryankoj;
                       Zabyl, kak zvali vas, no, pravo, rol'
                       Estestvenno byla provedena.

                                   Akter

                       Vy vspomnili, navernoe, o Soto?

                                    Lord

                       Da, da. Ty byl tam pryamo prevoshoden.
                       Vy vovremya ko mne kak raz prishli,
                       Tem bolee, chto ya pridumal shutku,
                       Gde prigoditsya vashe remeslo.
                       Vam predstoit igrat' pred nekim lordom,
                       No vyderzhat' sumeete li vy,
                       Uvidya, kak vesti sebya on budet?
                       On ne byl nikogda na predstavlen'e.
                       Boyus' ya, ne uderzhites' ot smeha,
                       I on obiditsya. Preduprezhdayu:
                       Ulybku on sochtet za oskorblen'e.

                                   Akter

                       Ne bojtes', sudar'. Vyderzhat' sumeem,
                       Bud' etot lord chudak iz chudakov.

                                    Lord

                       Sejchas zhe provodit' ih do bufetnoj
                       I kak vozmozhno luchshe ugostit',
                       CHtoby ni v chem ne znali nedostatka.

                        Odin iz slug uvodit akterov.

                       Shodite za pazhom Bartalom'yu,
                       Ego vy v plat'e zhenskoe oden'te
                       I v spal'nyu k p'yanice tomu vedite.
                       Sudarynej zovite, vse po chesti.
                       Skazhi emu, kol' hochet ugodit' mne,
                       Puskaj s dostoinstvom sebya vedet,
                       Kak videl on u blagorodnyh ledi,
                       Kogda te ob®yasnyayutsya s muzh'yami.
                       Puskaj on tak vedet sebya i s p'yanym,
                       Smirenno na slovah i v obrashchen'e;
                       Pust' skazhet: "CHto ugodno prikazat',
                       CHtob ya, poslushnaya zhena, mogla
                       Ispolnit' dolg svoj, dokazat' lyubov'?"
                       Tut, nezhno obnimaya i celuya,
                       Pust' sklonit golovu emu na grud'
                       I radostnye slezy l'et o tom,
                       CHto muzh osvobodilsya ot neduga,
                       Kotorym uzh sem' let byl oderzhim,
                       Neschastnym bednyakom sebya schitaya.
                       A esli, svojstva zhenskogo lishennyj,
                       Ne smozhet mal'chik plakat' na zakaz,
                       Popravit' delo lukovica mozhet:
                       V platok ee pripryatat' nezametno -
                       I ponevole stanesh' mokroglazym.
                       Ispolni poskorej kak tol'ko mozhesh',
                       Potom dal'nejshie dam ukazan'ya.

                               Uhodit sluga.

                       Uveren, mal'chiku legko udastsya
                       Pohodku, golos zhenskij peredat'.
                       Poslushat' by, kak budet zvat' suprugom,
                       Kak slugi so smehu davit'sya budut,
                       Prisluzhivaya muzhiku prostomu.
                       Nastavlyu ih. Prisutstvie moe
                       Umerit cherezmernost' ih prokaz,
                       A to hvatit' ved' mogut cherez kraj.

                                  Uhodit.


                                  Scena 2

                           Spal'nya v dome lorda.

            Vhodyat naverhu Slaj so slugami, kto s plat'em, kto s
           tazom, s kuvshinom i drugimi prinadlezhnostyami, i lord.

                                    Slaj

     Radi boga, kruzhku legkogo piva!

                                 1-j sluga

     Ugodno l' vashej milosti? Vot heres.

                                 2-j sluga

     Ugodno li vashej chesti? Vot kompot.

                                 3-j sluga

     Kakoj kostyum prikazhete podat'?

                                    Slaj

     YA  Kristofer  Slaj;  ne zovite menya ni vashej milost'yu, ni vashej chest'yu.
Heresu  ya otrodyas' ne pil, a esli vy mne kompot hotite dat', to dajte kompot
iz  govyadiny.  I ne sprashivajte menya, kakoj kostyum mne podavat'. Ved' u menya
skol'ko  spin,  stol'ko  i kamzolov, skol'ko lyazhek, stol'ko i chulok, skol'ko
nog, stol'ko i bashmakov, da i to nog inogda byvaet bol'she, chem bashmakov, ili
bashmaki takie, chto iz golovok pal'cy vysovyvayutsya.

                                    Lord

                     Puskaj vas vzdornye pokinut mysli.
                     Takoj vysokij muzh, takogo roda,
                     Takoj vladetel'nyj i vsemi chtimyj,
                     Stol' gryaznym duhom nyne oderzhim!

                                    Slaj

     CHto?  Vy hotite vydat' menya za sumasshedshego? Razve ya ne Kristofer Slaj,
ne  syn  starika  Slaya iz Bertona-Hita? Razve ya po rozhdeniyu ne raznoschik, po
vospitaniyu  ne  sherstobit,  po  prevratnostyam  sud'by  ne  medvezhatnik  i po
tepereshnej  professii ne mednik? Sprosite Merian Hekket, tolstuyu traktirshchicu
iz Uiikota, znaet li ona menya. Esli ona otopretsya, chto u nee est' otmetka na
chetyrnadcat'  pensov  dolgu  za  svetloe  pivo,  to  otmet'te menya za samogo
ot®yavlennogo lguna vo vsem hristianskom mire. Kak? YA zhe ne oderzhimyj! Vot...

                                 3-j sluga

                      Vot otchego grustna supruga vasha.

                                 2-j sluga

                      Vot otchego i chahnut vashi slugi.

                                    Lord

                      Vot otchego rodnya vas izbegaet, -
                      Otvadilo ee bezum'e vashe.
                      O, vspomni, gospodin, svoj znatnyj rod,
                      Byloj hod myslej klikni iz izgnan'ya
                      I izgoni pozoryashchie sny.
                      Smotri: vot slugi zhdut tvoih prikazov;
                      Lish' sdelaj znak - oni sluzhit' gotovy.
                      ZHdesh' muzyki? chu! Apollon igraet.

                                  Muzyka.

                      I dvadcat' solov'ev zapeli v kletkah.
                      Spat' zahotel? Postel' uzhe gotova,
                      Pyshnej i myagche sladostnogo lozha,
                      Na koem nezhilas' Semiramida.
                      Gulyat' reshil? Cvetami put' usyplem.
                      Katat'sya vzdumal? Loshadi gotovy;
                      Gorit kamnyami zolotaya sbruya.
                      Ohota s sokolom? Vzletel uzh sokol,
                      Kak zhavoronok. Hochesh' vzyat' sobak?
                      Ih laj otvet v lazuri vyzyvaet
                      I budit eho zvonkoe v peshcherah.

                                 1-j sluga

                      Oblavy hochesh'? Tak borzye mchatsya,
                      Bystrej olenya v bege, legche lani.

                                 2-j sluga

                      Hudozhestvo ty lyubish'? Vot kartina:
                      Izobrazhen Adonis u ruch'ya,
                      I Citereya skryta trostnikom,
                      CHto ot ee dyhan'ya nezhno gnetsya,
                      Kak budto s nim igraet veterok.

                                    Lord

                      A mozhet, pokazat' vam devu Io,
                      Kogda byla zastignuta vrasploh,
                      I na kartine vyshla, kak zhivaya.

                                 3-j sluga

                      Il' Dafnu, chto v ternistoj brodit chashche
                      I krov'yu nogi, prisyagnesh', sochatsya,
                      I Apollon glyadit, do slez pechalen:
                      Tak krov' i slezy peredany lovko.

                                    Lord

                      Ty lord, i mozhesh' byt' ty tol'ko lordom;
                      Est' u tebya zhena, chto krashe vseh
                      V nash vek, kogda vse klonitsya k upadku.

                                 1-j sluga

                      Poka teh slez, chto o tebe lila,
                      Potok ne oroshal lica zlovredno,
                      Byla prekrasnejshim sozdan'em v svete.
                      Da ne ustupit i teper' lyuboj.

                                    Slaj

                      YA lord, i u menya zhena takaya?
                      YA grezhu ili grezil do sih por?
                      Ne splyu ya: slyshu, vizhu, govoryu;
                      Vot aromat, vot myagkie predmety.
                      Ah, chert, da ya na samom dele lord,
                      Ne mednik vovse, ne Kristofer Slaj!
                      |j, privesti pred nashi ochi ledi,
                      I kruzhku piva dajte sverh togo!

                                 2-j sluga

                      Ugodno vashej chesti vymyt' ruki?
                      Kak rady my, chto k vam vernulsya razum,
                      CHto vspomnili vy, kem vy prezhde byli!
                      Pyatnadcat' let vy proveli vo sne,
                      A bodrstvovali slovno kak v potemkah.

                                    Slaj

                      Pyatnadcat' let? Da, vyspalsya na slavu.
                      I chto zh, ya nichego ne govoril?

                                 1-j sluga

                      Kak mozhno, sudar'! No pustye rechi.
                      Lezhite zdes', v svoej prekrasnoj spal'ne,
                      A govorite, chto vse za dver' gonyat,
                      Rugaete hozyajku iz pivnoj,
                      Grozites' prityanut' ee k sudu
                      Za to, chto pivo ne v kazennyh kvartah.
                      A to nachnete klikat' Sajsli Hekket,

                                    Slaj

                      Nu da. |to doch' traktirshchicy.

                                 3-j sluga

                      Ne znali vy ni dochki, ni traktira,
                      Ni teh lyudej, chto vy nam nazyvali,
                      Kak Stiven Slaj, da staryj Dzhon Neps-Salo,
                      Da Piter Terf, da Genri Pimpernel'.
                      Desyatka s dva lyudej pripominali,
                      Kakih nikto na svete i ne vedal.

                                    Slaj

     Nu, blagodarenie gospodu za to, chto ya vyzdorovel.

                                    Vse

                       Amin'.

                                    Slaj

                       Spasibo, budet i tebe ne hudo.

                  Vhodit pazh v damskom plat'e so slugami.

                                    Pazh

                       Nu, kak zdorov'e vashe?

                                    Slaj

                       Otlichno: tut edy vpolne dovol'no.
                       A gde zhena?

                                    Pazh

                       Zdes', blagorodnyj lord, k uslugam vashim.

                                    Slaj

                       Raz vy zhena, chto zh ne zovete muzhem?
                       Dlya slug ya lord. Dlya vas ya muzhenek.

                                    Pazh

                       Vy muzh i lord mne, lord mne i suprug.
                       A ya vo vsem pokornaya zhena.

                                    Slaj

                       Izvestno delo. - A kak zvat' ee?

                                    Lord

                       Madam.

                                    Slaj

                              |ls ili Dzhen Madam?

                                    Lord

                       Madam i tol'ko, kak u vseh vel'mozh.

                                    Slaj

                       Madam zhena! Vot, govoryat, ya spal
                       I videl sny pochti pyatnadcat' let.

                                    Pazh

                       A mne za tridcat' let to pokazalos',
                       Supruzheskogo lozha otluchennoj.

                                    Slaj

                       Uzh eto slishkom! Slugi, von poshli!
                       Madam, razden'tes' i v postel' lozhites',

                                    Pazh

                       O blagorodnyj lord, proshu proshchen'ya,
                       Uvol'te na noch', na dve vy menya
                       Ili hotya by do zahoda solnca.
                       Vrachi mne nastoyatel'no veleli, -
                       CHtob vy ne vpali v prezhnee bezum'e, -
                       Vozderzhivat'sya ot obshchen'ya s vami.
                       Uvazhit' nado vashe sostoyan'e.

                                    Slaj

     Pri  moem  sostoyanii  dolgo zhdat' mne zatrudnitel'no. No ya ni za chto ne
hotel  by  vpast' v prezhnee moe pomeshatel'stvo. Tak chto, nevziraya na plot' i
krov', pridetsya podozhdat'.

                               Vhodit gonec.

                                   Gonec

                     Uslyshavshi o tom, chto vam polegche,
                     Komediyu hotyat sygrat' aktery.
                     Ved' doktora kak raz vam propisali
                     Zabavy, - ot razdum'ya krov' gusteet
                     I melanholiya vedet k bezum'yu.
                     Poetomu reshili: budet kstati
                     Zanyat' vniman'e vashe razvlechen'em,
                     CHto gonit goresti i dlit nam zhizn'.

                                    Slaj

     Ladno,  ya  soglasen:  pust' igrayut. CHto zhe eto budet: svyatochnoe loman'e
ili fokus kakoj?

                                    Pazh

     Net, prezanyatnaya to budet shtuka.

                                    Slaj

     CHto za shtuka? Bel'ya, chto li?

                                    Pazh

     |to budet nechto vrode hroniki.

                                    Slaj

     Prekrasno!  Prekrasno!  Posmotrim.  Madam zhena, sadites' ryadom so mnoj.
Bud' chto budet. Molody byvaem raz v zhizni.

                                  Fanfary.




                                  Scena 1

                         Paduya. Gorodskaya ploshchad'.

                    Vhodyat Lyuchencio i ogo sluga Tranio.

                                  Lyuchencio

                      CHtob udovletvorit' svoe zhelan'e
                      Uvidet' Paduyu, nauk rassadnik,
                      Vot ya dostig Lombardii cvetushchej,
                      Italii uteshnejshego sada.
                      YA zaruchilsya milost'yu otca
                      I obshchestvom tvoim s ego soglas'ya,
                      Ispytannyj i vernyj moj sluga.
                      Zdes' budem zhit', i v dobryj chas pristupim
                      My k izucheniyu nauk slozhnejshih.
                      Dostojnyh grazhdan mnogo v slavnoj Pize.
                      Tam ya uvidel svet, tam moj otec -
                      Odin iz pervyh mirovyh torgovcev,
                      Vinchencio, iz roda Bentivolio.
                      A syn ego, Florencii pitomec,
                      Ego nadezhdy dolzhen opravdat'
                      I dobrodetel'yu venchat' bogatstvo,
                      I potomu ya vremya dlya uchen'ya
                      Toj chasti filosofii otdal,
                      Gde ta kak raz provoditsya doktrina,
                      CHto dobrodetel' est' osnova schast'ya.
                      Kak dumaesh'? Ved' Pizu ya pokinul
                      I pribyl v Paduyu, kak chelovek,
                      CHto s melkih mest nyryaet v glubinu,
                      Ishcha polnee zhazhdu utolit'.

                                   Tranio

                      Mi perdonate {Prostite menya (ital.).}, dorogoj hozyain,
                      Na vse smotryu ya tak zhe, kak i vy.
                      YA rad, chto ne oslablo v vas reshen'e
                      Vpitat' sladchajshij sok nauki sladkoj.
                      No ya proshu, vsecelo preklonyayas'
                      Pered vysokim stoikov uchen'em,
                      Ne delat'sya vmesto stolpov stolbami
                      I, Aristotelevy chtya zaprety,
                      K Ovidiyu prezren'ya ne pitat';
                      O logike s druz'yami vy tolkujte,
                      Ritorika pust' budet boltovnej,
                      Poeziya i muzyka zabavoj,
                      A metafiziki vkushajte stol'ko,
                      Skol'ko zheludok mozhet prinimat'.
                      CHto nepriyatno, v tom i pol'zy net.
                      Koroche, zanimajtes', chem vam lyubo.

                                  Lyuchencio

                      Prekrasno, Tranio, ty rassudil.
                      Kogda B'ondello byl by uzhe zdes',
                      My byli by ustroeny vpolne,
                      Imeli by kvartiru - prinimat'
                      Druzej, kotoryh v Padue najdem.
                      CHto za kompaniya idet, smotri-ka!

                                   Tranio

                      Navernoe, nam ustraivayut vstrechu.

                Vhodyat Baptista, Katarina, B'yanka, Gremio i
                                 Gortenzio.
                    Lyuchencio i Tranio othodyat v storonu.

                                  Baptista

                      Ne dokuchajte bol'she mne, sin'ory.
                      Vy znaete, moe reshen'e tverdo:
                      YA mladshej docheri ne vydam zamuzh,
                      Poka dlya starshej muzha ne najdu.
                      Vot esli b kto vlyubilsya v Katarinu,
                      YA b, znaya vas, uhazhivat' pozvolil,
                      Ne stal by stanovit'sya na dyby.

                                   Gremio
                                (v storonu)

                      Ee skorej na dybu! ZHestkovata! (Gromko.)
                      Gortenzio, ne hochesh' li? Poprobuj.

                                  Katarina

                      CHto za ohota vam menya vse vremya
                      Primankoj stavit' etim karasyam!

                                 Gortenzio

                      CHto? Karasi? Ne dlya takoj my shchuki.
                      Povezhlivee sleduet vam byt'.

                                  Katarina

                      Vam, pravo, sudar', nechego boyat'sya.
                      Ona ne dumaet o vas niskol'ko,
                      A esli b dumala, ne preminula b
                      Trehnogim stulom prichesat' bashku vam
                      I vymazat' lico vam, kak shutu...

                                 Gortenzio

                      Izbavi bozhe ot takogo cherta.

                                   Gremio

                      Izbavi i menya.

                                   Tranio

                      Hozyain! SHtuka-to - pervejshij sort!
                      Ona pomeshana il' zla, kak chert.

                                  Lyuchencio

                      Zato drugoj prelestnoe molchan'e
                      O skromnosti glasit, o vospitan'e.

                                   Tranio

                      Tss, Tranio!
                      Vy pravy. Tak molchite i lyubujtes'.

                                  Baptista

                      CHtob srazu zhe na dele podtverdit'
                      Svoi slova... - Idite, B'yanka, v dom.
                      Ne ogorchajsya, dorogaya B'yanka:
                      Tebya po-prezhnemu lyublyu, ne men'she.

                                  Katarina

                      Ovechka bednaya!
                      Uzh tret glaza, ne znaet lish' o chem.

                                   B'yanka

                      Sestra, bud' schastliva moim neschast'em.
                                (Baptiste.)
                      YA vashej vole, sudar', povinuyus'.
                      Druz'yami budut instrumenty, knigi:
                      YA v odinochestve zajmusya imi.

                                  Lyuchencio

                      CHto skazhesh', Tranio? Sovsem - Minerva.

                                 Gortenzio

                      K chemu, sin'or Baptista, eta strannost'?
                      Obidno, chto lyubov'yu nashej k B'yanke
                      My ej vredim lish'.

                                   Gremio

                                         Zaperet' hotite
                      Ee, sin'or Baptista, iz-za cherta?
                      Odnoj - platit' za grubosti drugoj!

                                  Baptista

                      Spokojnej, gospoda. YA tak reshil. -
                      Idi zhe, B'yanka!

                               Uhodit B'yanka.

                      I tak kak znayu ya, chto ochen' lyubit
                      Poeziyu i muzyku ona,
                      YA priglashu uchitelej v svoj dom,
                      CHtob yunost' nauchit' ee. Gortenzio
                      Il' Gremio, kol' znaete takih,
                      Ko mne poshlite; svedushchie lyudi
                      Najdut zdes' laskovyj priem i shchedrost',
                      Lish' vospitali by moih detej.
                      Proshchajte. - Katarina, vy ostan'tes',
                      Mne nado s B'yankoj pogovorit'.

                                  Uhodit.

                                  Katarina

                      Kak! Uzh i dvinut'sya samoj nel'zya?
                      Kak? Ne vlastna vo vremeni! Kak budto
                      Ne znayu ya, chto delat', chto ne delat'!

                                  Uhodit.

                                   Gremio

     Mozhete otpravlyat'sya k chertovoj babushke; vy tak prelestny, chto zdes' vas
zaderzhivat'  nikomu  ne  pridet ohoty. Soglas'e mezh nimi ne bog vest' kakoe,
Gortenzio,  tak  chto nam pridetsya podut' na pal'cy i popostit'sya pokuda chto:
pirog  dlya  nas eshche ni s tvoej, ni S moej storony ne podrumyanilsya. Proshchajte.
Radi  lyubvi,  kotoruyu  ya  ispytyvayu  k  miloj B'yanke, kak tol'ko mne udastsya
vstretit'  cheloveka,  sposobnogo  nauchit'  ee,  chemu ej hochetsya, ya sejchas zhe
napravlyu ego k ee otcu.

                                 Gortenzio

     YA  takzhe,  sin'or  Gremio.  No  proshu vas, eshche dva slova. Hotya harakter
nashej  vrazhdy  ne  dopuskal  nas  do razgovorov, odnako vyskazhu soobrazhenie,
kasayushcheesya  nas oboih: chtoby otkryt' nam dostup k prelestnomu predmetu nashej
lyubvi  i sdelat' nas snova schastlivymi sopernikami v blagosklonnosti B'yanki,
nam sleduet potrudit'sya nad odnoyu veshch'yu i dobit'sya ee.

                                   Gremio

                    CHto zhe eto takoe?

                                 Gortenzio

                    YAsnoe delo, sudar': najti muzha dlya ee sestry.

                                   Gremio

                    CHerta ej, a ne muzha!

                                 Gortenzio

                    Povtoryayu: muzha.

                                   Gremio

     Povtoryayu:  cherta. Neuzheli ty dumaesh', Gortenzio, chto tol'ko potomu, chto
otec  ee bogatyj chelovek, tak najdetsya takoj sumasshedshij, kotoryj zhenitsya na
etoj chertovke?

                                 Gortenzio

     Polno,  Gremio. Iz togo, chto nam ne hvataet terpen'ya perenosit' ee krik
i  bran',  ne  znachit,  chto ne najdetsya na svete dobrogo malogo (nado tol'ko
razyskat'  ego),  kotoryj  v  pridachu  k  den'gam  soglasilsya by vzyat' ee so
vsemi ee nedostatkami.

                                   Gremio

     Kak  skazat'!  Po-moemu, eto vrode togo, kak vzyat' pridanoe s usloviem:
kazhdoe utro sech'sya u kresta na rynke.

                                 Gortenzio

     Konechno,  vy  pravy:  mezh  gnilymi  yablokami vybor ne velik. No teper',
kogda  eta  pomeha  sdruzhila  nas, nado po-druzheski derzhat'sya drug za druga,
poka ne najdem muzha dlya starshej docheri Baptisty i ne osvoboditsya mladshaya dlya
muzha;  togda  my  s  novymi  silami  scepimsya  drug  s drugom. Milaya B'yanka,
schastliv  tot,  komu  ty  dostanesh'sya  na  dolyu! Kto bystrej doskachet, tot i
sob'et kol'ca. CHto na eto skazhete, sin'or Gremio?

                                   Gremio

     Vpolne  s vami soglasen. YA podaril by luchshego skakuna v Padue tomu, kto
soglasilsya  by  uhazhivat'  za  neyu,  posvatat'sya  k  nej,  zhenit'sya  na nej,
razdelit' s nej lozhe i izbavit' ot nee dom. Idemte.

                         Uhodyat Gremio i Gortenzio.

                                   Tranio

                    Vozmozhno li, skazhite mne na milost',
                    CHtob vami vdrug lyubov' tak ovladela?

                                  Lyuchencio

                    Kogda by na sebe ne ispytal,
                    YA etomu i sam by ne poveril.
                    Pokuda prazdno ya glyadel vokrug,
                    Iz etoj prazdnosti lyubov' rodilas'.
                    Teper' ya otkrovenno priznayus', -
                    Tebe otkroyus' ya, ty dorog mne,
                    Kak Anna karfagenskoj koroleve, -
                    Sgorayu, Tranio, umru, pogibnu,
                    Kol' etoj skromnoj devy ne dobudu.
                    Sovet daj, Tranio, - ty, znayu, mozhesh'!
                    Pridi na pomoshch' mne, - ty, znayu, hochesh'.

                                   Tranio

                    Teper' ne vremya, sudar', vas branit':
                    Lyubov' iz serdca bran'yu ne izgonish'.
                    Kol' vlyubleny, ostalos' lish' odno:
                    "Redime te captum quam queas minimo"
                    {"Vykupi sebya iz plena kak mozhno deshevle" (lat.).
                    (Fraza iz komedii Terenciya "Evnuh".)}

                                  Lyuchencio

                    Spasibo. Prodolzhaj. Priyatno slyshat'.
                    Tvoi sovety v ostal'nom pomogut.

                                   Tranio

                    Na devushku smotreli vy tak pylko,
                    CHto ne zametili, v chem sut'-to dela.

                                  Lyuchencio

                    YA zrel ee prelestnuyu krasu.
                    Kak doch' Agenora, ona prekrasna,
                    Kogda YUpiter pered nej sklonilsya,
                    Kolenami lobzaya kritskij bereg.

                                   Tranio

                    I bol'she nichego? A vy slyhali,
                    Kak podnyala takoj sestrica shum,
                    CHto pryamo nesterpimo bylo slushat'?

                                  Lyuchencio

                    Korallovye guby shevelilis',
                    Dyhan'e v vozduh aromaty slalo.
                    Prekrasno, svyato vse kazalos' v nej!

                                   Tranio

                    Nu, vyvedem ego iz stolbnyaka. -
                    Ochnites', sudar'. Esli uzh vlyubilis',
                    Tak nado devushku dobyt'. Ponyatno?
                    Ved' starshaya sestra - takaya ved'ma,
                    CHto s ruk poka otec ee ne splavit,
                    V devicah miloj vashej byt' pridetsya;
                    A potomu i zaper on ee,
                    CHtob slishkom zhenihi ne dokuchali.

                                  Lyuchencio

                    Ah, Tranio, zhestok ee roditel'!
                    A ty zametil? Ozabochen on
                    Najti nastavnika dlya vospitan'ya.

                                   Tranio

                    Zametil, sudar'. I koj-chto pridumal.

                                  Lyuchencio

                    YA tozhe.

                                   Tranio

                            Tak. Pozvol'te ruku, sudar'.
                    Po-vidimomu, v myslyah my soshlis'.

                                  Lyuchencio

                    Skazhi snachala ty.

                                   Tranio

                                       Hoteli b vy
                    V nastavniki popast' k device etoj
                    Vot vasha mysl'!

                                  Lyuchencio

                                    Ty dumaesh', vozmozhno?

                                   Tranio

                    Nikak. Kto zh budet vashu rol' igrat',
                    Kto budet v Padue Vinchencio synom?
                    Kto budet dom vesti i zanimat'sya,
                    Zvat' zemlyakov i po gostyam hodit'?

                                  Lyuchencio

                    Nu, basta {Dovol'no (ital.).}, perestan': ya vse pridumal.
                    Nas ni v odnom domu ved' ne vidali,
                    Po licam zhe ne tak legko uznat',
                    Kto barin, kto sluga. Bud' mnoyu, Tranio,
                    I kak hozyain zamenyaj menya.
                    Smotri za slugami, vedi hozyajstvo,
                    A ya prikinus' bednyakom iz Pizy,
                    Il' iz Neapolya, il' florentincem.
                    Nu, skazano i sdelano. Razden'sya,
                    Voz'mi moyu cvetnuyu shlyapu, plashch.
                    B'ondello budet pri tebe slugoyu.
                    No ya sperva yazyk emu svyazhu.

                                   Tranio

                                               To volya vasha.

                         Oni obmenivayutsya plat'em.

                    Konechno, sudar', - bylo b vam ugodno,
                    A ya obyazan vam poslushnym byt'.
                    Nakazyval otec vash pri ot®ezde:
                    "Usluzhliv k synu bud'". Tak govoril on,
                    Hotya v drugom on smysle ponimal, -
                    I ya ohotno sdelayus' Lyuchencio,
                    Zatem chto ochen' ya lyublyu Lyuchencio.

                                  Lyuchencio

                    I potomu, chto sam Lyuchencio lyubit,
                    Rabom ya sdelayus', chtob tu dobyt',
                    CHej vzor skoval mne ranenye ochi. -
                    Vot i moshennik nash!

                             Vhodit B'ondello.

                    Gde vy shatalis'?

                                 B'ondello

     Gde  ya  shatalsya?  |to  chto!  A  gde  vy sami shatalis'? CHto, hozyain, moj
tovarishch  Tranio  ukral  u  vas plat'e ili vy u nego? Ili oba odin u drugogo?
Skazhite na milost', chto eto za novosti?

                                  Lyuchencio

                      Syuda, negodnyj. SHutki neumestny,
                      Soobrazujtes' s polozhen'em del.
                      Tovarishch vash, chtob zhizn' moyu spasti,
                      Vzyal na sebya moj vneshnij vid i plat'e,
                      A ya dlya izbavlen'ya vzyal ego.
                      Lish' na bereg soshel, ubil ya v drake
                      Zdes' cheloveka i boyus' suda.
                      Vam poruchayu byt' emu slugoj.
                      A sam dlya bezopasnosti uedu.
                      Vy ponyali?

                                 B'ondello

                                 YA, sudar'? Ni cherta.

                                  Lyuchencio

                      Vy imya Tranio teper' zabud'te.
                      V Lyuchencio on obratilsya ves'.

                                 B'ondello

                      Tem luchshe dlya nego. YA sam ne proch' by.

                                   Tranio

                      A ya-to, milyj, ved' o chem starayus'?
                      Dobit'sya mladshej docheri Baptisty!
                      Tak dlya hozyaina, ne dlya menya zhe.
                      Pochtitel'nej so mnoj na lyudyah bud'te.
                      YA tot zhe Tranio, kogda vdvoem!
                      No pri drugih ya - barin vash Lyuchencio.

                                  Lyuchencio

     Nu  idem,  Tranio. Ostalas' eshche odna veshch', kotoruyu ty dolzhen ispolnit'.
Ty dolzhen sdelat'sya odnim iz etih vzdyhatelej. Sprosish', pochemu? Otvechu, chto
u menya na eto est' veskie prichiny.

                                  Uhodyat.
                          Aktery naverhu govoryat.

                                 1-j sluga

                   Milord, vy dremlete! Vam ne do p'esy.

                                    Slaj

     Net,  net,  klyanus'  svyatoj Annoj. Otmennaya shtuka, pravo. Dolgo ona eshche
budet prodolzhat'sya?

                                    Pazh

                   Lish' nachalas', milord.

                                    Slaj

     Sovershenno  zamechatel'naya  shtuka,  sudarynya  madam!  Tol'ko  by  skorej
konchalas'. (Saditsya i smotrit.)


                                  Scena 2

                       Paduya. Pered domom Gortenzio.

                     Vhodyat Petruchio i ego sluga Grumio

                                  Petruchio

                     YA rasprostilsya vremenno s Veronoj,
                     CHtoby druzej zdes' v Padue uvidet',
                     Osobenno ispytannogo druga
                     Gortenzio. Da vot i dom ego.
                     Nu, Grumio, moshennik, stukni, slyshish'!

                                   Grumio

     Stuknut',  sudar'?  CHtoby  ya  stuknul?  Kak zhe mozhno tak zloupotreblyat'
vashej milost'yu?

                                  Petruchio

     Nevezha! Stukni, govoryu tebe, u menya pozdorovee.

                                   Grumio

     Stuknut'  vas,  sudar'?  Sudar',  sudar',  da  kto  ya  takoj, chtoby vas
stuknut'?

                                  Petruchio

                     Nevezha, stukni, povtoryayu, v dver',
                     Ne to bashkoj poplatish'sya, pover'.

                                   Grumio

                     Hozyain - drachun ved'. A tresni-ka ya,
                     Sejchas by propala bashka vsya moya.

                                  Petruchio

                     Ispolnish' prikaz moj?
                     A to podymu ya takoj trezvoj,
                     CHto vsyakie sol, fa iz uha von. (Deret ego za uho.)

                                   Grumio

                     Na pomoshch'! Moj barin soshel s uma!

                                  Petruchio

                     Ispolnish' prikaz moj, plut, negodyaj?

                             Vhodit Gortenzio.

                                 Gortenzio

     CHto takoe? V chem delo? - Staryj moj drug Grumio i staryj drug Petruchio!
- chto delaetsya u vas v Berone?

                                  Petruchio

                    Prishli, Gortenzio, draku vy raznyat'?
                    Con tutto il cuore ben trovato, mogu skazat'.
                    {Ot vsej dushi rad, chto vstretil vas (ital.).}

                                 Gortenzio

                    Alia nostra casa ben venuto, molto honorato
                                                       signor mio Petrucio.
                    Vstan', Grumio, - uladim vashu ssoru.
                    {Dobro pozhalovat' v nash dom, pochtennejshij sin'or
                    Petruchio (ital.).}

                                   Grumio

     Net, eto ne takoe delo, sudar', chtoby latyn' mogla pomoch'. Razve eto ne
zakonnyj  povod  otkazat'sya  ot  sluzhby?  Vidite li, sudar', on prikazal mne
stuknut'  ego,  da  pozdorovee.  Razve  eto  delo  -  sluge  stuknut' svoego
gospodina, hotya by tot i naschityval tridcat' dva ochka?

                   A zhal', ej-bogu, chto ne stuknul ya, -
                   Celej byla by golova moya.

                                  Petruchio

                   Bessmyslennyj tupica! - YA, Gortenzio,
                   Velel moshenniku stuchat' vam v dveri
                   I ispolneniya ne mog dobit'sya.

                                   Grumio

     Stuchat'  v  dveri!  Gospodi  bozhe  moj,  razve vy ne skazali mne yasno i
prosto:   "Negodyaj,   stukni  menya,  stukni  menya  horoshen'ko,  stukni  menya
pozdorovee"? A teper' poehali - stuchat' v dveri.

                                  Petruchio

                      Sovet moj: otojti i zamolchat'.

                                 Gortenzio

                      Ostav'te, ya za Grumio ruchayus'.
                      Sluchilos', verno, nedorazumen'e
                      Mezh vami i dobrejshim, vernym Grumio.
                      Kakoj schastlivyj veter vas zanes
                      K nam v Paduyu, drug milyj, iz Verony?

                                  Petruchio

                      Tot veter, chto gonyaet molodezh'
                      Iskat' udachi daleko ot doma,
                      Gde opyta ne zhdi. Skazat' koroche,
                      Sin'or Gortenzio, vot delo v chem:
                      Antonio, roditel' moj, skonchalsya,
                      A ya otvazhno v labirint vstupil,
                      Ishcha zhenit'by vygodnoj i schast'ya.
                      V karmane - krony, doma est' dobro, -
                      I ya reshil postranstvovat' po svetu.

                                 Gortenzio

                      A chto, kol' ya tebe, bez dal'nih slov,
                      Posvatayu stroptivuyu zhenu,
                      Takuyu, chto ne poblagodarish'?
                      V odnom ruchayus', chto ona bogata,
                      Bogata ochen'. Vprochem, ty mne drug,
                      Ne dlya tebya ona.

                                  Petruchio

                      Druz'ya, kak my, Gortenzio, drug druga
                      Pojmem bez slov. Kogda tebe izvestno,
                      CHto dlya menya dostatochno bogata, -
                      A den'gi - vot moj svadebnyj pripev, -
                      To bud' urodom, kak zhena Florentin,
                      Sivilly starshe, zlee i upryamej
                      Sokratovoj Ksantippy, dazhe huzhe, -
                      Ona reshen'ya moego ne slomit,
                      CHuvstv ne izmenit, - pust' ee shumit,
                      Kak val Adriaticheskogo merya.
                      Hochu bogatoj byt' ya zhenihom,
                      A znachit - i schastlivym zhenihom.

                                   Grumio

     Nu,  posmotrite,  sudar': on tak pryamo i govorit, chto dumaet. Dajte emu
tol'ko  vdovol'  zolota  - i on zhenitsya hot' na kukle, hot' na bulavke; bud'
staraya  karga bez edinogo zuba vo rtu, u kotoroj stol'ko boleznej, skol'ko u
pyatidesyati  dvuh  klyach,  -  on  na eto ne obratit vnimaniya, raz za neyu mozhno
vzyat' den'gi.

                                 Gortenzio

                    My tak s toboj daleko zashli,
                    CHto ya vser'ez hochu prodolzhit' shutku.
                    Petruchio, ya mogu tebe posvatat'
                    Bogatuyu krasivuyu devicu,
                    Vpolne vospitannuyu po-dvoryanski.
                    Odin porok v nej, no porok nemalyj:
                    Nrav u nee nevynosimo zloj,
                    Stroptivyj i upryamyj do togo,
                    CHto, bud' moi dela v rasstrojstve polnom,
                    Ee za zolotoj rudnik ne vzyal by.

                                  Petruchio

                    Molchi, ty sily zolota ne znaesh'.
                    Skazhi, kak zvat' otca, - s menya dovol'no.
                    Hochu idti na pristup, - pust' shumit,
                    Kak grom grohochet iz osennih tuch.

                                 Gortenzio

                    Otec ee - Baptista Minola,
                    Pochtennyj i lyubeznyj dvoryanin,
                    Ona zhe Katarina Minola,
                    Izvestnaya u nas za zloj yazyk.

                                  Petruchio

                    Otca ya znayu, hot' ee ne znayu;
                    Pokojnyj batyushka ego znaval.
                    Ne budu spat', poka s nej ne uvizhus',
                    I potomu - prostite neuchtivost' -
                    YA totchas zhe pokinut' dolzhen vas,
                    Kol' neugodno vam projtis' so mnoyu.

                                   Grumio

     Proshu  vas,  sudar',  -  puskaj ego idet, kuda vzdumaetsya. Pomyanite moi
slova: esli b ona ego znala tak zhe horosho, kak ya, ona by brosila dumat', chto
rugan'yu  mozhno na nego podejstvovat'. Hot' dvadcat' raz nazovi ego negodyaem,
emu  hot'  by  chto. A on raz nachnet, tak vsyu svoyu taratoriku vylozhit. Uveryayu
vas,  sudar':  svyazhis'  ona  tol'ko  s nim, tak on takie figury zalepit ej v
figuru, takie vyrazheniya pustit v hod, chto lico ee poteryaet vsyakoe vyrazhenie,
i  na  svet  bozhij  ona  budet  glyadet'  ne luchshe slepogo kotenka. Vy ego ne
znaete, sudar'!

                                 Gortenzio

                     Postoj, Petruchio, ya s toboj pojdu.
                     Moj klad hranitsya takzhe u Baptisty;
                     Almaz dushi moej tam na zapore;
                     Men'shaya doch', prekrasnejshaya B'yanka,
                     Sokryta ot menya i ot drugih
                     Sopernikov moih po svatovstvu.
                     Prinyav v raschet, chto budet nevozmozhno
                     Pri vseh izlozhennyh mnoj nedostatkah
                     Emu pristroit' Katarinu zamuzh,
                     Takoj poryadok on ustanovil:
                     Do B'yanki nikogo ne dopuskat',
                     Poka ne sbyl proklyatoj Katariny.

                                   Grumio

                     "Proklyatoj Katariny"!
                     Da, huzhe ne najti dlya devushki nazvan'ya.

                                 Gortenzio

                     Ty mozhesh', drug, mne okazat' uslugu:
                     Odenus' skromno ya, a ty Baptiste
                     Predstav' menya iskusnym muzykantom
                     I B'yanke predlozhi v uchitelya,
                     I budet mne togda dana vozmozhnost'
                     Uhazhivat' za neyu na svobode,
                     Tajkom ot vseh i s nej naedine.

                                   Grumio

     Razve  eto  ne plutovstvo! Posmotrite, kak obmanyvayut staryh lyudej, kak
molodezh' stoit odin za drugogo!

               Vhodyat Gremio i pereodetyj Lyuchencio s knigami.

Hozyain, hozyain, oglyanites'! Kto syuda idet, a?

                                 Gortenzio

                   Potishe, Grumio, eto - moj sopernik. -
                   Petruchio, otojdem.

                                   Grumio

                   Da, dlya lyubvi molodchik hot' kuda!

                                   Gremio

                   V poryadke vse. YA spisok prosmotrel.
                   Poslushajte: perepletite, i otdajte,
                   I lish' lyubovnye chitajte knigi,
                   CHtob chteniem drugim ne zanimalas'.
                   Vy ponyali menya? Pomimo platy,
                   CHto budet vam davat' sin'or Baptista,
                   I ya ne poskuplyus'. Vse eti knigi,
                   Tetradki vy poluchshe nadushite,
                   Zatem, chto ta, chto ih rukoj kosnetsya,
                   Duhov dushistej. CHto chitat' nachnete?

                                  Lyuchencio

                   Voz'mu lish' to, chto budet vam na pol'zu.
                   Moj pokrovitel', smeyu vas uverit',
                   Uzh tak za vas stoyu, kak za sebya.
                   Moi slova dojdut, byt' mozhet, luchshe,
                   Kol' sami vy ne iz bol'shih uchenyh!

                                   Gremio

                   Uchenost' - udivitel'naya veshch'!

                                   Grumio
                                (v storonu)

                   Kulak, kak ty, - zanyatnejshaya veshch'!

                                  Petruchio

                   Umolkni.

                                 Gortenzio

                   Cyc, Grumio! Privet sin'oru Gremio.

                                   Gremio

                   I ya rad videt' vas, sin'or Gortenzio.
                   YA, znaete li, k Minola idu.
                   Vzyalsya ya podyskat' im gde-nibud'
                   Uchitelya dlya nesravnennoj B'yanki;
                   I vot schastlivyj sluchaj mne poslal
                   Uchenogo i skromnogo mal'ca.
                   Kak na zakaz: v poezii nachitan
                   I prochih knigah, ver'te mne, horoshih.

                                 Gortenzio

                   Mne tozhe obeshchal odin znakomyj
                   Najti iskusnejshego muzykanta,
                   CHtob nashej gospozhe prepodavat'.
                   Kak vidite, i ya ne otstayu
                   V sluzhen'e B'yanke, stol' lyubimoj mnoyu.

                                   Gremio

                   Lyubimoj mnoj, - dela moi dokazhut.

                                   Grumio
                                (v storonu)

                   Tvoj koshelek dokazhet.

                                 Gortenzio

                   Teper' ne vremya hvastat'sya lyubov'yu.
                   Kol' vyslushat' hotite, ya skazhu
                   Vam novost', vazhnuyu dlya nas oboih:
                   Mne udalos' tut vstretit' dvoryanina,
                   Kotoryj dobrovol'no nam na pol'zu
                   Posvatat'sya nadumal k Katarine
                   I - podojdet pridanoe - zhenit'sya.

                                   Gremio

                   Ispolnit, chto skazal, tak horosho by!
                   Pro nedostatki vy ee skazali?

                                  Petruchio

                   YA znayu, chto ona svarliva, zla...
                   Nevelika beda, kol' eto tol'ko.

                                   Gremio

                   Vot kak? Prekrasno. Vy otkuda rodom?

                                  Petruchio

                   YA iz Verony. Moj otec - Antonio.
                   On umer. YA naslednik, bol'she net;
                   A sobirayus' zhit' ya mnogo let.

                                   Gremio

                   S takoj zhenoj edva l' vozmozhno eto.
                   No, esli po zubam ona vam, - s bogom:
                   Vo vsem vam obeshchayu pomogat'.
                   Reshili koshku vzyat'?
                   {Igra slov: cat - koshka, Kate - Katerina.}

                                  Petruchio

                                       Reshil ya zhit'!

                                   Grumio
                                (v storonu)

                   On zhenitsya na nej, ne to - chert s neyu!

                                  Petruchio

                   Zachem zhe i priehal ya syuda?
                   Menya shumkom ne ochen' zapugaesh'.
                   Ne slyshal li ya v zhizni l'va rychan'e?
                   Ne slyshal, kak more bushevalo,
                   Vspenennoe, kak yarostnyj kaban?
                   Ne slyshal li pal'bu na brannom pole,
                   Orudij tyazhkih grohot v nebesah?
                   Ne slyshal li ya, zataiv dyhan'e,
                   Trevogu, rzhan'e konej, zvuki trub?
                   A vy o zhenskom krike govorite!
                   Te vystrely - chto lopnuvshij kashtan,
                   CHto na uglyah u myznika pechetsya.
                   Rebyat pugajte bukoj!

                                   Grumio

                                        On ne strusit.

                                   Gremio

                   Smotri, Gortenzio!
                   Mne kazhetsya, on vovremya priehal
                   I dlya svoej da i dlya nashej pol'zy.

                                 Gortenzio

                   Skazal ya, chto my pajshchikami budem, -
                   Izderzhki svadebnye vse na nas.

                                   Gremio

                   I ya soglasen, tol'ko by zhenilsya.

                                   Grumio
                                (v storonu)

                   Kogda b v obede byl ya tak uveren!

                 Vhodyat Tranio, bogato odetyj, i B'ondello.

                                   Tranio

                   Den' dobryj, gospoda. Sprosit' osmelyus':
                   Ne budete l' lyubezny ukazat' mne,
                   Gde budet dom Baptisty Minola?

                                 B'ondello

     U kotorogo dve prekrasnye docheri. Vy ego imeete v vidu?

                                   Tranio

                   Kak raz ego, B'ondello.

                                   Gremio

                   A na kogo u vas, pozvol'te; vidy?

                                   Tranio

                   Na nih il' na nego, vam net obidy.

                                  Petruchio

                   Ne trogajte vorchun'i - ugovor.

                                   Tranio

                   Vorchunij ne lyubitel' ya, sin'or.

                                  Lyuchencio
                                (v storonu)

                   Nedurno, Tranio.

                                 Gortenzio

                                    Proshu otvetit':
                   Vy tozhe vzdumali v krasotku etu metit'?

                                   Tranio

                   A esli by i tak, chto za beda?

                                 Gortenzio

                   Da, esli nos ne sunete tuda.

                                   Tranio

                   Vsem ulica svobodnaya dana:
                   I vam i mne.

                                 Gortenzio

                                Da, tol'ko ne ona.

                                   Tranio

                   A pochemu, skazhite?

                                   Gremio

                   Mogu vam ob®yasnit':
                   Pal vybor na nee sin'ora Gremio.

                                 Gortenzio

                   Ee zhe vybral i sin'or Gortenzio.

                                   Tranio

                   Potishe, gospoda! Ved' vy dvoryane,
                   Tak vyslushajte dovody moi.
                   Baptista - blagorodnyj dvoryanin,
                   S moim otcom znakom on s davnih por,
                   I bud' eshche prelestnej doch' ego,
                   Bud' bol'she zhenihov, sred' nih ya byl by.
                   Po dshcheri Ledy tysyacha vzdyhali;
                   Pust' tysyacha odin - po miloj B'yanke, -
                   Kop'ya Lyuchencio ne opustit vniz,
                   Hotya b sopernikom byl sam Paris.

                                   Gremio

                   Pozhaluj, etot vseh nas zagonyaet!

                                  Lyuchencio

                   Daj volyu, on svoyu pokazhet klyachu.

                                  Petruchio

                   Kakaya cel' vseh etih slov, Gortenzio?

                                 Gortenzio
                                 (k Tranio)

                   Osmelyus', sudar', vam zadat' vopros:
                   Vy doch' Baptisty videli hot' raz?

                                   Tranio

                   Net; no ya slyshal, u nego ih dve:
                   Odna izvestna derzkim yazykom,
                   Drugaya - skromnost'yu i krasotoyu.

                                  Petruchio

                   Ne tron'te pervuyu. Ta - dlya menya.

                                   Gremio

                   Ostavim etot podvig Gerkulesu,
                   On vseh dvenadcati trudnee budet.

                                  Petruchio

                   Pojmite, sudar', chto ya govoryu.
                   K toj, na kotoruyu u vas zdes' stojka,
                   Otec otrezal dostup zheniham
                   I ne prosvataet ni za kogo,
                   Poka sestry ee ne vydast zamuzh, -
                   Ne ran'she mladshaya osvoboditsya.

                                   Tranio

                   Kol' eto tak i vy tot chelovek,
                   CHto vsem i mne v chisle drugih pomozhet,
                   Kol' vy zadachu vzyali led razbit',
                   Dobejtes' starshej, mladshuyu dlya nas
                   Osvobodiv. I kto ee poluchit,
                   K vam ne ostanetsya neblagodarnym.

                                 Gortenzio

                   Slova prekrasnye, i mysl' prekrasna;
                   No raz sebya sochli vy zhenihom,
                   To, kak i vse, dolzhny voznagradit'
                   Sin'ora za podobnuyu uslugu.

                                   Tranio

                   Za mnoj ne stanet delo, - v znak chego
                   Ko mne sobrat'sya vecherom proshu ya.
                   My vyp'em za zdorov'e nashej miloj,
                   Kak advokaty, chto v sude branyatsya,
                   A za vinom sojdutsya kak druz'ya.

                                   Grumio

                   Prekrasno predlozhen'e! CHto zh, idemte.

                                 Gortenzio

                   Dlya pira podhodyashchaya minuta.
                   U nas, Petruchio, bud'te ben venuto.
                   {ZHelannyj gost' (ital.).}

                                  Uhodyat.




                                  Scena 1

                      Paduya. Komnata v dome Baptisty.
                         Vhodyat Katarina i B'yanka.

                                   B'yanka

                      Sestrica, ne sramite nas obeih,
                      So mnoyu obrashchayas' kak s raboj.
                      Obida v etom. CHto zhe do naryadov, -
                      Lish' razvyazhite ruki, ya otdam
                      Moi vse plat'ya do poslednej yubki.
                      Vse prikazan'ya vashi ya ispolnyu, -
                      Svoi obyazannosti k starshim znayu.

                                  Katarina

                      Tak vot, skazhi mne: kto iz zhenihov
                      Tebe vsego milej? CHur, bez pritvorstva!

                                   B'yanka

                      Pover'te mne, sestrica, ya na vseh
                      Smotryu bez osoblivogo vniman'ya
                      I ne okazyvayu predpochten'ya.

                                  Katarina

                      Ty, milka, vresh'. Byt' mozhet, to Gortenzio?

                                   B'yanka

                      On nravitsya vam? Tak ya postarayus'
                      Sama, chtob on dostalsya vam, sestrica.

                                  Katarina

                      A! Znachit, vas bogatstvo privlekaet?
                      Hotite Gremio, chtob zhit' bogato?

                                   B'yanka

                      Uzhel' ego revnuete ko mne?
                      Teper' ya ponimayu: eto shutka.
                      Vy do sih por so mnoyu vse shutili;
                      No, Ket, proshu vas, razvyazhite ruki.

                                  Katarina

                      Ah, ya shutila? Tak i eto shutka? (B'et ee.}

                              Vhodit Baptista.

                                  Baptista

                      Ty chto? Otkuda naglosti nabralas'? -
                      Stan', B'yanka, v storonu. Bednyazhka plachet?
                      Zajmis' shit'em. Ne svyazyvajsya s neyu. -
                      A ty, otrod'e chertovo, stydis'!
                      Ty ot nee obidy ne vidala.
                      Hot' slovo slyshala naperekor?

                                  Katarina

                      Ona menya molchan'em vozmushchaet! (Brosaetsya k
                                                    B'yanke.)

                                  Baptista

                      V moem prisutstvii? Idi zhe, B'yanka.

                               Uhodit B'yanka.

                                  Katarina

                      Menya ne perenosite. YA vizhu.
                      Ona - vash klad; dostat' ej nado muzha,
                      A ya - bosoj plyashi u nih na svad'be
                      Da obez'yan progulivaj v sadu!
                      Ostav'te. Syadu ya i budu plakat',
                      Poka za vse ya vam ne otomshchu.

                                  Uhodit.

                                  Baptista

                      Byval li kto neschastnee menya?
                      No kto idet tam?

              Vhodyat Gremio, Lyuchencio, bedno odetyj, Petruchio,
                  Gortenzio pod vidom muzykanta, Tranio i
                       B'ondello s lyutnej i knigami.

                                   Gremio

     Dobroe utro, sosed Baptista.

                                  Baptista

     Dobroe utro, sosed Gremio. Zdravstvujte, gospoda.

                                  Petruchio

                   I vam togo zh, sin'or. Est' doch' u vas
                   Krasotka, chto zovetsya Katarinoj?

                                  Baptista

                   Doch' Katarinu ya, sin'or, imeyu.

                                   Gremio

                   Vy slishkom pryamo: nado po poryadku.

                                  Petruchio

                   Ne nado, Gremio, meshat'. Ostav'te.
                   YA rodom iz Verony, dvoryanin.
                   Naslyshavshis' o krasote, ume,
                   Lyubeznosti i skromnosti ee,
                   O chudnyh svojstvah, krotkom obhozhden'e,
                   Osmelilsya nezvanym ya yavit'sya
                   V vash dom, chtob samomu proverit' sluhi,
                   CHto do menya tak chasto dohodili.
                   I dlya nachala, chtob svesti znakomstvo,
                   Predstavlyu vam ya svoego slugu. (Predstavlyaet
                                                  Gortenzio.)
                   On svedushch v muzyke i matematik,
                   I dovershit ee obrazovan'e
                   V naukah, chto, ya slyshal, ej ne chuzhdy.
                   Otkazhete - sochtu ya za obidu.
                   On mantuanec i zovetsya Lichio.

                                  Baptista

                   Rad videt' vas i cherez vas - ego.
                   A chto do Katariny, polagayu,
                   CHto, kak ni grustno, vam ne podojdet.

                                  Petruchio

                   YA vizhu, vam rasstat'sya s neyu zhalko,
                   A mozhet byt', ya sam vam ne po vkusu?

                                  Baptista

                   Net, net. Kak dumal ya, tak i skazal.
                   Otkuda vy, sin'or? Kak vas zovut?

                                  Petruchio

                   Zovut menya Petruchio, syn Antonio;
                   On chelovek, v Italii izvestnyj.

                                  Baptista

                   I mne znakom. Tak synu - moj pochet.

                                   Gremio

                   Pozvol'te zhe, Petruchio, i nam,
                   Hodatayam smirennym, slovo vstavit'.
                   CHert poberi, uzh ochen' vy speshite!

                                  Petruchio

                   Prostite, drug Gremio, - konchit' mne ohota.

                                   Gremio

                   No v brake vas zhdet nemalaya zabota.
                                (Baptiste.)

     Sosed, ya uveren, chto etot dar vam priyaten. CHtob byt' stol' zhe lyubeznym,
ya,  bolee vseh drugih obyazannyj vashej lyubeznosti, smelo rekomenduyu vam etogo
yunogo  uchenogo  (predstavlyaya Lyuchencio), dolgoe vremya uchivshegosya v Rejmse. On
stol'  zhe  svedushch v grecheskom yazyke i latyni, kak tot v muzyke i matematike.
Zovut ego Kambio; proshu vas, primite ego uslugi.

                                  Baptista

     Premnogo blagodaren, sin'or Gremio. Dobro pozhalovat', dobrejshij Kambio.
(K  Tranio.)  No  vy,  lyubeznejshij sin'or, po-vidimomu, nezdeshnij; razreshite
uznat' cel' vashego priezda.

                                   Tranio

                   Prostite mne, sin'or, takuyu smelost',
                   CHto, buduchi priezzhim v vashem krae,
                   YA poyavlyayus' v dom vash zhenihom
                   Vysokonravstvennoj prekrasnoj B'yanki.
                   Nebezyzvestno mne reshen'e vashe
                   Iz docherej dat' predpochten'e starshej.
                   Edinstvenno, chego ya dobivayus', -
                   CHtob vy, uznav moe proishozhden'e,
                   V chislo drugih vklyuchili i menya
                   I ne lishili milosti i laski.
                   Dlya vospitan'ya vashih docherej
                   YA prinoshu sej skromnyj instrument
                   I svyazku grecheskih, latinskih knig.
                   Kol' primete, povysite ih cennost'.

                                  Baptista

                   Zovetes' vy Lyuchencio? A otkuda?

                                   Tranio

                   Iz Pizy, moj sin'or. YA syn Vinchencio.

                                  Baptista

                   Bol'shoj on v Pize chelovek. Po sluham
                   Ego ya znayu. Milosti proshu. (K Gortenzii)
                   Voz'mite lyutnyu. (K Lyuchencio.)
                   Vy voz'mite knigi.
                   Sejchas uvidite vy uchenic.
                   |j, kto tam est'?

                               Vhodit sluga.

                                     Ty provedesh' sin'orov
                   Sejchas zhe k docheryam. Skazhi obeim:
                   Uchitelya im; pust' lyubeznej primut.

           Uhodit sluga, za nim Lyuchencio, Gortenzio i B'ondello.

                   Teper' projdemsya po sadu nemnogo,
                   A tam i za obed. YA ochen' rad vam
                   I vas proshu ne somnevat'sya v etom.

                                  Petruchio

                   Sin'or, dela ne terpyat volokity;
                   YA svatat'sya ne v silah kazhdyj den'.
                   Otca vy znali, a po nem - menya.
                   Ved' ya ego edinstvennyj naslednik, -
                   Dobro ne umen'shil, a priumnozhil.
                   Tak esli s vashej dochkoj my poladim,
                   CHto vy v pridanoe za nej dadite?

                                  Baptista

                   Po smerti - polovinu vseh zemel';
                   Teper' poluchit dvadcat' tysyach kron.

                                  Petruchio

                   YA zh obeshchayu v sluchae vdovstva,
                   Kogda ona menya perezhivet,
                   Ej vse svoe imushchestvo ostavit'.
                   Podrobnuyu by nam sostavit' zapis'.
                   CHtoby nikto uzh izmenit' ne mog.

                                  Baptista

                   Pervejshaya teper' zabota vasha,
                   CHtob polyubila vas: vse delo v etom.

                                  Petruchio

                   Nu, eto pustyaki, otec, pover'te,
                   Ona upryama, no i ya nastojchiv;
                   Kogda zhe dva bol'shih ognya sojdutsya,
                   Oni szhigayut vse, chto ih pitaet.
                   Ot vetra slabogo krepchaet plamya. -
                   Ot sil'nogo poryva ugasaet.
                   Takov i ya: ya verh nad nej voz'mu, -
                   Kak muzh ya svatayus', ne kak mal'chishka,

                                  Baptista

                   ZHelayu v svatovstve tebe udachi,
                   No prigotov'sya k rugani nemaloj.

                                  Petruchio

                   Sumeyu postoyat'. Stoyat zhe gory,
                   Hot' sil'nyj veter duet postoyanno.
                   Vhodit Gortenzio s razbitoj golovoj.

                                  Baptista

                   CHto s vami, drug moj? Otchego bledny tak?

                                 Gortenzio

                   Ot straha, uveryayu vas, ya bleden.

                                  Baptista

                   Kak doch'? Sposobna l' k muzyke ona?

                                 Gortenzio

                   YA dumayu, k vojne skorej sposobna:
                   Kop'em by ej orudovat', ne lyutnej.

                                  Baptista

                   Vy ne slomili neohoty k lyutne?

                                 Gortenzio

                   Kakoe! Ob menya slomala lyutnyu.
                   Skazal ya, chtob v ladah ne oshibalas',
                   I pal'cy ej sognul, chtob pokazat', -
                   Kak totchas v neterpen'e, slovno d'yavol,
                   Krichit: "Lady? Menya sbivaesh' s ladu!"
                   I s etim bac menya po golove,
                   Tak chto bashka skvoz' instrument proshla,
                   I neskol'ko minut ya prostoyal
                   Kak u pozorishcha, smotrya iz lyutni.
                   Ona zh menya rugala tut kanal'ej,
                   Bezmozglym muzykantom, slov s desyatok,
                   Odno sramnej drugogo, podbiraya.

                                  Petruchio

                   |, chto za chert! Zabavnaya babenka!
                   Teper' ponravilas' eshche mne bol'she.
                   Ne terpitsya s nej vstretit'sya skorej.

                                  Baptista

                   Nu, ladno. Vy ne ogorchajtes'.
                   YA otvedu vas k mladshej na urok:
                   Ona ponyatliva i blagodarna. -
                   Sin'or Petruchio, idemte s nami.
                   Ili poslat' k vam nashu dochku Ket?

                                  Petruchio

                   Pozhalujsta; ya podozhdu ee.

                Uhodyat Baptista, Gremio, Tranio i Gortenzio.

                   Pridet, tak delo povedu po-svojski.
                   Nachnet grubit', - skazhu ej napryamik,
                   CHto raspevaet slashche solov'ya;
                   Nahmurit brov', - skazhu, chto vzglyad nezhnee,
                   CHem roza, osvezhennaya rosoj;
                   Umolknet, ne zahochet govorit', -
                   Skazhu, chto mne mila ee rechistost',
                   CHto krasnorechie ee prelestno;
                   Von vystavit, - blagodarit' ya stanu,
                   Kak budto priglashaet pogostit';
                   Otkazhet, - poproshu naznachit' den'
                   Dlya oglashen'ya v cerkvi i dlya svad'by.
                   No vot ona! Petruchio, nachinaj.

                              Vhodit Katarina.

                   Den' dobryj, Ket! Tak, slyshal, vashe imya?

                                  Katarina

                   Hot' slyshali, da na uho tugi.
                   Zovus' ya v razgovorah Katarinoj,

                                  Petruchio

                   Nepravda. Poprostu zovut vas Ket,
                   To - miloj Ket, a to - stroptivoj Ket.
                   Tak vot, prelestnejshaya Ket na svete,
                   Ket iz Ketholla, slashche vseh konfet,
                   I potomu zovushchayasya Ket,
                   Dushi moej uteha, - soobshchayu:
                   Uslyshav povsemestnuyu molvu
                   O krotosti tvoej, o krasote,
                   No vse zh slabejshuyu, chem est' na dele,
                   Iskat' ruki tvoej ya byl podvinut.

                                  Katarina

                   Podvinut? V dobryj chas! Pust', kto vas dvinul,
                   I vydvinet otsyuda. Srazu vidno:
                   Peredvizhnoj vy.

                                  Petruchio

                   Kak - peredvizhnoj?

                                  Katarina

                   Kak stul.

                                  Petruchio

                   Otlichno. Syad' syuda skorej.

                                  Katarina

                   Oslam taskat' privychno, - tak i vam.

                                  Petruchio

                   I babam gruz privychen, - tak i vam.

                                  Katarina

                   No ya takuyu dryan' taskat' ne stanu.

                                  Petruchio

                   YA ne hochu otyagoshchat' tebya;
                   YA znayu, moloda ty i legka...

                                  Katarina

                   Da, tak legka, chto durnyu ne pojmat',
                   Hot' vse zhe veshu stol'ko, skol'ko nado.

                                  Petruchio

                   Ty legche pchelki.

                                  Katarina

                   Ty durnej sycha.

                                  Petruchio

                   |j, beregis', pojmaet sych golubku.

                                  Katarina

                   Byvaet, chto golubka b'et sycha.

                                  Petruchio

                   Nu, polno, osochka! Uzh slishkom zly vy.

                                  Katarina

                   Kol' ya osa, tak zhala beregis'.

                                  Petruchio

                   Kak oberech'sya? Vzyat' ego da vyrvat'.

                                  Katarina

                   Takoj durak i ne najdet ego.

                                  Petruchio

                   Nu, kto ne znaet, gde u os est' zhalo?
                   V hvoste.

                                  Katarina

                   Net, v yazyke.

                                  Petruchio

                                 V ch'em yazyke?

                                  Katarina

                   V tvoem, chto melet o hvoste. Proshchajte.

                                  Petruchio

                   Kak, moj yazyk u vas v hvoste? Nu, net,
                   Ket slavnaya, ya dvoryanin.

                                  Katarina

                                            Uvidim. (B'et ego.)

                                  Petruchio

                   Klyanus', nachnete drat'sya - ya vas stuknu.

                                  Katarina

                   Togda gerba lishites':
                   Pribiv menya, lishites' vy dvoryanstva,
                   A kto ne dvoryanin, tot bez gerba.

                                  Petruchio

                   Vpishi zhe i menya ty v svoj gerbovnik.

                                  Katarina

                   Na shleme chto u vas? Petushij greben'?

                                  Petruchio

                   Bud' kurochkoj. Mogu byt' i bez grebnya.

                                  Katarina

                   Net, ne po mne petuh: krichit neskladno.

                                  Petruchio

                   Nu, polno, Ket, zachem glyadet' tak kislo?

                                  Katarina

                   Ot kislyh yablok - srazu kisnu.

                                  Petruchio

                   Zdes' kislyh yablok net: chego zhe kisnut'?

                                  Katarina

                   Est', est'.

                                  Petruchio

                   Da gde?

                                  Katarina

                           ZHal', zerkala net pod rukami.

                                  Petruchio

                   Vy pro menya?

                                  Katarina

                   Hot' molod, a dogadliv.

                                  Petruchio

                   Dlya vas, klyanus' Georgiem, ya molod.

                                  Katarina

                   Poterty.

                                  Petruchio

                   Ot zabot.

                                  Katarina

                             Mne net zaboty!

                                  Petruchio

                   Ostan'tes', Ket, ne uhodite tak.

                                  Katarina

                   Serzhu vas tol'ko, luchshe uzh ujti.

                                  Petruchio

                   Nichut'. YA nahozhu vas ochen' miloj.
                   Mne govorili, vy rezki, svarlivy.
                   YA nahozhu, vse eti sluhi lozhny.
                   Ty vesela, privetliva, lyubezna,
                   Rech' medlenna, no sladostna, kak cvetik.
                   Ty hmurit'sya, kosit'sya ne umeesh',
                   Gub ne kusaesh', kak drugie zlydni;
                   Perechit' u tebya ohoty net,
                   I zhenihov ty prinimaesh' krotko,
                   Vospitanno vpolne, blagopristojno.
                   CHto zh mne boltali, budto Ket hromaet?
                   Pustye spletni! Ket strojnej oreshin,
                   Kak vetochka pryama! Smuglej oreha,
                   No yadryshka ego gorazdo slashche.
                   Projdis', ya posmotryu. Ty ne hromaesh'!

                                  Katarina

                   Prikazyvaj, durak, svoej prisluge.

                                  Petruchio

                   Mogla l' Diana roshchu tak ukrasit',
                   Kak Ket pokoj sej - carstvennoj pohodkoj?
                   Bud' ty Dianoj, a Diana - Ket, -
                   Ket devstvennoj byla b, Diana - rezvoj.

                                  Katarina

                   Gde eto nauchilis' krasnobajstvu?

                                  Petruchio

                   |kspromty vse: ya v matushku umom.

                                  Katarina

                   Vot umnica! Synka uma lishila.

                                  Petruchio

                   CHto zh, ya prostak?

                                  Katarina

                                     Pust' um i greet vas.

                                  Petruchio

                   Sogreyus' ya vpolne v tvoej posteli.
                   A posemu dovol'no boltovni.
                   Skazhu ya pryamo: vash otec soglasen
                   Vas vydat' za menya. Soshlis' v pridanom.
                   Hotite l' net li, byt' uzh vam za mnoyu.
                   YA budu muzhem, Ket, kak raz po vas.
                   Klyanus' tem chasom, kak tebya uvidel
                   I krasotoj tvoeyu ya plenilsya,
                   Nich'ej drugoj ne budesh', kak moeyu.
                   YA rodilsya, chtob ukrotit' vas, Ket,
                   Iz dikoj Ket sovsem ruchnuyu sdelat',
                   Kak podobaet byt' domashnim, Ket.
                   Vot vash otec. CHtob ne bylo otkaza!
                   YA dolzhen Katarinu v zheny vzyat'!

                  Vozvrashchayutsya Baptista, Gremio i Tranio.

                                  Baptista

                   Nu, kak, Petruchio, poladili vy s dochkoj?

                                  Petruchio

                   Moglo li byt' inache?
                   Ne ponaprasnu tut ya toropilsya.

                                  Baptista

                   CHto zh, dochka Katarina, vy grustny?

                                  Katarina

                   Zovete docher'yu - i v samom dele
                   Vy, kak roditel', obo mne pechetes',
                   Za poloumnogo menya prosvatav.
                   Golovorez kakoj-to i durak,
                   CHto dumaet nahal'stvom pobedit'!

                                  Petruchio

                   Vot, batyushka, v chem delo: vy i vse,
                   Boltavshie o nej, boltali zrya.
                   Ona upryama dlya otvoda glaz,
                   Na dele zh nezlobiva, kak golubka,
                   Ne goryacha, prohladna, slovno utro.
                   Terpeniem ona ravna Grizel'de,
                   A chistotoj Lukrecii podobna.
                   V konce koncov, my tak soshlis' drug s drugom,
                   CHto v voskresen'e uzh sygraem svad'bu.

                                  Katarina

                   Tebya povesyat ran'she.

                                   Gremio

                   Petruchio, slyshal ty: tebya povesyat ran'she.

                                   Tranio

                   Vot kak u vas! Tak nashe delo - dryan'.

                                  Petruchio

                   Spokojnej, gospoda. Mnoj vybor sdelan.
                   Kol' oba my dovol'ny, vam-to chto?
                   My s nej mezhdu soboj ugovorilis',
                   CHto na lyudyah, kak prezhde, zlyuchkoj budet.
                   YA uveryayu vas: nel'zya predstavit',
                   Kak vlyublena ona v menya, O prelest'!
                   Na shee tak i visnet, pocelui
                   Bez pereryva, klyatvy tak i syplet, -
                   I v mig odin lyubov' vo mne zazhgla.
                   Vy novichki! Kogda b vy tol'ko znali,
                   Kak mozhet bystro usmirit' chertovku
                   Lyuboj tihonya, s nej vdvoem ostavshis'!
                   Daj ruku, Ket. V Veneciyu poedu,
                   Kuplyu tam podvenechnye ubory. -
                   O pire i gostyah, otec, zabot'tes';
                   Milee vseh, uveren, budet Ket.

                                  Baptista

                   Slov ne najdu. Davajte vashi ruki.
                   Daj bog vam schast'ya! Delo resheno.

                              Tranio i Gremio

                   Amin'! A my svidetelyami budem.

                                  Petruchio

                   Otec, zhena, sin'ory, do svidan'ya.
                   V Veneciyu ya edu. Srok korotok.
                   Kuplyu kolec, bezdelok, ukrashenij.
                   Nu, Ket, celuj! Ved' svad'ba v voskresen'e.

                Uhodyat v raznye storony Petruchio i Katarina.

                                   Gremio

                   Udarili kak skoro po rukam!

                                  Baptista

                   Mne rol' kupca dostalasya v pridachu,
                   CHto svoj tovar puskaet naudachu.

                                   Tranio

                   Lezhal u vas da portilsya tovar;
                   Teper' vas zhdet barysh, - kol' ne potonet.

                                  Baptista

                   CHtob konchilos' vse ladno - vot barysh.

                                   Gremio

                   K tomu idet vse, kak ni poglyadish'.
                   No kak zhe s docher'yu men'shoj, Baptista?
                   Davno zhelannyj den' dlya nas nastal.
                   YA vash sosed i pervyj v zhenihah.

                                   Tranio

                   A ya tak B'yanku obozhayu bol'she,
                   CHem slovom vyskazhesh', umom predstavish'.

                                   Gremio

                   Otkuda yunost' nezhnost' chuvstv voz'met?

                                   Tranio

                   U starcev merznet strast'.

                                   Gremio

                                              Tvoya pechet.
                   Proch', vetrogon! Za starikom sytnee.

                                   Tranio

                   No molodezh' dlya zhenskih glaz milee.

                                  Baptista

                   Sin'ory, stojte: ya reshu vash spor.
                   Nagrada po delam. Kto bol'she dolyu
                   Na sluchaj smerti B'yanke zaveshchaet,
                   Tot dochku i poluchit.
                   CHto, Gremio, vy soglasites' dat'?

                                   Gremio

                   Izvestno vam, moj zdeshnij dom snabzhen
                   Serebryanoj i zolotoj posudoj;
                   Tazy, kuvshiny dlya prelestnyh ruk;
                   Visyat povsyudu tirskie kovry;
                   Larcy iz kosti den'gami nabity;
                   A v kiparisnyh sundukah naryady,
                   Odezhdy, pologi, bel'e, zavesy,
                   Tureckie podushki s zhemchugami,
                   Venecianskoe shit'e, vyazan'e;
                   Iz medi utvar', - vse, chto nadlezhit
                   Dlya dobrogo hozyajstva. A na myze
                   Korov udojnyh sotnya naberetsya,
                   Bykov sto dvadcat' v stojlah u menya, -
                   I prochee v kolichestve ne men'shem.
                   Priznat'sya, mne uzhe nemalo let.
                   Umri ya zavtra - budet vse ee,
                   Esli zahochet byt' moej pri zhizni.

                                   Tranio

                   Vse delo v etom "esli". Rech' za mnoyu.
                   YA u otca edinstvennyj naslednik;
                   Kol' doch' vy otdadite za menya,
                   YA zaveshchayu ej chetyre doma
                   V bogatoj Pize, - kazhdyj ne ustupit
                   Tomu, chto Gremio v Padue imeet;
                   K tomu zh dve tysyachi dukatov v god
                   S moih zemel' ej budet vdov'ej chast'yu.
                   CHto, Gremio, lovko ya vas ukolol?

                                   Gremio

                   Dve tysyachi dukatov ezhegodno?
                   Net, stol'ko zemli ne dadut moi.
                   No ya mogu v pridachu dat' korabl',
                   CHto u menya stoit v portu Marsel'skom.
                   CHto, lovko ya vas srezal korablem?

                                   Tranio

                   Ty znaesh', Gremio, chto u otca
                   Tri korablya, k tomu zhe dve galery
                   Da ploskodonok dyuzhina. Vse dam.
                   Udvoyu vse, chto tol'ko ty predlozhish'.

                                   Gremio

                   Vse predlozhil. Net bol'she nichego;
                   Dat' ne mogu togo, chto ne imeyu.
                   Kol' podoshel, sebya i vse otdam.

                                   Tranio

                   Nu, devushka moya pred celym svetom.
                   Vy obeshchali. Gremio pobit.

                                  Baptista

                   Da. Vygodnee vashe predlozhen'e,
                   I esli b vash roditel' poruchilsya,
                   Za vas by otdal; net - tak izvinite.
                   Umri vy ran'she, chto ona poluchit?

                                   Tranio

                   Vy pridiraetes'. On star, ya molod.

                                   Gremio

                   A molodye, chto zh, ne umirayut?

                                  Baptista

                   Nu, vot, sin'ory,
                   YA tak reshil: nastupit voskresen'e -
                   Doch' Katarinu zamuzh vydam ya;
                   CHerez nedelyu rovno vydam B'yanku
                   Za vas, koli poruchitsya roditel',
                   A net, - togda za Gremio.
                   Blagodaryu oboih. Do svidan'ya.

                                   Gremio

                   Proshchaj, sosedushka.

                              Uhodit Baptista.

                                      Ty mne ne strashen,
                   Mal'chishka glupyj! Tvoj otec ne spyatil;
                   CHtob, vse tebe otdav, na sklone let
                   Plestis' k tebe v nahlebniki. Vot vzdor!
                   Znaj, ital'yanskij staryj lis hiter!

                                  Uhodit.

                                   Tranio

                   CHert by tebya pobral, proklyatyj hrych!
                   Hot' kozyri ya luchshie rastratil,
                   YA znayu, kak hozyainu pomoch'.
                   Prichiny net poddel'nomu Lyuchencio
                   Ne vzyat' v otcy poddel'nogo Vinchencio.
                   Vot udivitel'no! Otcy obychno
                   Detej rozhayut, ya zh rozhu otca,
                   CHtob zasluzhit' prozvan'e molodca.

                                  Uhodit.




                                  Scena 1

                            Paduya. Dom Baptisty.

                    Vhodyat Lyuchencio, Gortenzio i B'yanka.

                                  Lyuchencio

                   Dovol'no, muzykant, ne bud'te derzkim.
                   Uzhe zabyli vy pro ugoshchen'e,
                   Kakoe podnesla vam Katarina?

                                 Gortenzio

                   Smotri, pedant zadornyj,
                   Sama boginya muzyki irod nami.
                   Ona mne preimushchestvo daet.
                   Sperva chasok my muzykoj zajmemsya,
                   Potom chasok vy posvyatite chten'yu.

                                  Lyuchencio

                   Vse u osla naoborot vyhodit!
                   Zachem nam muzyka dana, ne znaesh'?
                   Ne dlya togo l', chtob um nam osvezhat'
                   Posle zanyatij i trudov vsednevnyh?
                   Naukoj predostav'te nam zanyat'sya,
                   CHtob vam potom garmonii predat'sya.

                                 Gortenzio

                   YA naglosti takoj ne poterplyu.

                                   B'yanka

                   Vy oba obizhaete menya,
                   O tom branyas', chto mne reshit' pristalo.
                   Ne shkol'nik ya, kotorogo sekut;
                   YA ne hochu stesnennoj byt' chasami,
                   A po zhelaniyu hochu uchit'sya.
                   CHtob prerekan'ya prekratit', my syadem.
                   A vy, vzyav instrument, sygrajte nam.
                   Vy ne nastroite, kak chten'e konchim.

                                 Gortenzio

                   Vy konchite, kak tol'ko ya nastroyu?

                                  Lyuchencio

                   Kak by ne tak. Nastraivaj - i basta.

                                   B'yanka

                   Gde my ostanovilis'?

                                  Lyuchencio

                                        Vot zdes'.

                   "Hic ibat Simois; hic est Sigeiae tellus;
                   Hic steterat Priami regia celsa senis".
                   {"Zdes' protekal Simois; zdes' Sigejskaya zemlya; zdes'
                   stoyal vysokij dvorec starca Priama" (lat.). (Iz "Geroid"
                   Ovidiya.)}

                                   B'yanka
     Perevedite.

                                  Lyuchencio

     "Hie  ibat" - kak ya vam uzhe govoril; "Simois" - ya Lyuchencio; "hie est" -
syn  Vinchencio; "Sigeiae telhis" - pereodetyj, chtoby dostignut' vashej lyubvi;
"his  steterat"  - a tot Lyuchencio, chto svataetsya k vam; "Priami" - moj sluga
Tranio;  "regia"  -  zameshchayushchij  menya;  "celsa senis" - chtoby my luchshe mogli
provesti starogo Pantalone.

                                 Gortenzio

                    Nastroil ya svoj instrument.

                                   B'yanka

                    Poslushaem! Verhi fal'shivyat.

                                  Lyuchencio

                    Poplyuj v kulak da snova prinimajsya.

                                   B'yanka

     "Hic  ibat  Simois" - ya vas ne znayu; "hic est Sigeiae telus" - ya vam ne
veryu; "hic steterat Priami" - osteregajes', chtoby nas ne uslyshali; "regia" -
ne bud'te samonadeyanny; "celsa senis" - ne otchaivajtes'.

                                 Gortenzio

                     Teper' nastroen.

                                  Lyuchencio

                                     Vse, krome nizov.

                                 Gortenzio

                     Nizy, nizy! Sam, nizkij plut, fal'shivish'.
                                (V storonu.)

                     Uchitelishka derzok i goryach!
                     Ej-bogu, plut volochitsya za neyu.
                     Pedascule {Uchitelishka (lat.).}, ya glaz s vas ne spushchu.

                                   B'yanka

                     Potom, byt' mozhet, a poka ne veryu.

                                  Lyuchencio

                     Proshu mne verit'. Pravo, |akid
                     Vse to zhe, chto Ayaks: po dedu nazvan.

                                   B'yanka

                     Prihoditsya uchitelyu poverit',
                     Inache ya by v etom usomnilas'.
                     Nu, budet s vas. YA, Lichio, gotova.
                     Ne obessud'te, gospoda, proshu vas,
                     Za to, chto ya s oboimi shuchu.

                                 Gortenzio
                                (k Lyuchencio)

                     Vy mozhete ujti i nas ostavit':
                     My na tri golosa uchit' ne budem.

                                  Lyuchencio

                     Vot strogosti kakie! (V storonu.)
                                         Zdes' ostanus'
                     I budu nablyudat'. Sdaetsya mne,
                     CHto muzykantik nash v nee vlyubilsya.

                                 Gortenzio

                     Pred tem, kak instrument voz'mete v ruki,
                     CHtob ob®yasnit' vam polozhen'e pal'cev,
                     YA soobshchu nachala vam iskusstva:
                     Kratchajshij sposob izuchen'ya gamm,
                     Dejstvitel'nyj, uspeshnyj i priyatnyj,
                     YA prepodam vam po svoej metode,
                     Izlozhennoj iskusno na bumage.

                                   B'yanka

                     No gammu izuchila ya davno!

                                 Gortenzio

                     Ne tu, kotoroj uchit vas Gortenzio.

                                   B'yanka
                                  (chitaet)

                     "YA gamma, koren' muzyki zemnoj.
                     A, re, - s Gortenzio stradayu.
                     V, mi, - o B'yanka, bud' moej zhenoj.
                     S, fa, ut, - vas ya obozhayu.
                     D, sol, re, - noty dve, edinyj klyuch.
                     E, la, mi, - smilujsya, ne much'!"
                     I vy zovete eto gammoj? CHush'!
                     Mne prezhnyaya milej, ne tak ya vzdorna,
                     CHtob pravila na vydumki menyat'.

                               Vhodit sluga.

                                   Sluga

                     Otec vash prosit knigi otlozhit'
                     I komnatu ubrat' pomoch' sestrice.
                     Kak vam izvestno, zavtra budet svad'ba.

                                   B'yanka

                     Lyubeznye uchitelya, proshchajte.

                           Uhodyat B'yanka i sluga.

                                  Lyuchencio

                     Bez vas i mne net smysla ostavat'sya.

                                  Uhodit.

                                 Gortenzio

                     A mne est' smysl - za vami nablyudat';
                     On, pravo, na vlyublennogo pohozh. -
                     No esli, B'yanka, mysli tvoi nizki
                     Nastol'ko, chto stremyatsya k vsyakoj dryani,
                     Vladej nahodkoj. Za tvoyu izmenu
                     V Gortenzio najdesh' ty peremenu.

                                  Uhodit.


                                  Scena 2

                        Paduya. Pered domom Baptisty.

                 Vhodyat Baptista, Gremio, Tranio, Katarina,
                         B'yanka, Lyuchencio i slugi.

                                  Baptista
                                 (k Tranio)

                   Vot den' naznachennyj prishel, sin'or, -
                   Den' svad'by Katariny i Petruchio; -
                   O zyate zhe ni sluhu i ni duhu.
                   CHto budut govorit'? Ved' eto sram,
                   CHto molodogo net, kogda svyashchennik
                   Gotov uzhe svershit' obryad venchal'nyj!
                   CHto skazhete vy o takom pozore?

                                  Katarina

                   Sram tol'ko mne odnoj. Menya nasil'no
                   Zastavili vy protiv voli vyjti
                   Za dikogo i s norovom muzhlana.
                   Na svatovstvo on skor, da tug na svad'bu.
                   YA govorila vam: on poloumnyj,
                   On shutkoyu obidy prikryvaet
                   I, chtob schitali za vesel'chaka,
                   Posvataetsya k sotne, den' naznachit,
                   Vseh sozovet, ustroit oglashen'e,
                   A sam i ne podumaet zhenit'sya.
                   I na menya vse budut pal'cem tykat':
                   "ZHenoj Petruchio ona byla by,
                   Kogda by soizvolil on zhenit'sya").

                                   Tranio

                   Baptista, Katarina, poterpite.
                   Klyanus', Petruchio ne obmanet vas:
                   Sluchajnost'yu zaderzhan on v doroge.
                   Hot' on shutnik, no, znayu, on ser'ezen,
                   Hot' vesel'chak, no chestnyj chelovek.

                                  Katarina

                   Uzh luchshe by ego ya ne vidala!

                  Uhodit s plachem. Za neyu B'yanka i drugie.

                                  Baptista

                   Idi. Ne upreknu tebya za slezy;
                   I u svyatoj ne hvatit tut terpen'ya,
                   Ne tol'ko u upryamicy, kak ty.

                             Vhodit B'ondello.

                                 B'ondello

     Hozyain,  hozyain,  novosti!  Znatnye  novosti,  takie  novosti, kakih vy
nikogda i ne slyhivali.

                                  Baptista

     Znatnye novosti, - kak eto mozhet byt'?

                                 B'ondello

     A razve ne novost' uslyshat', chto Petruchio edet?

                                  Baptista

     On priehal?

                                 B'ondello

     Net, sudar'.

                                  Baptista

     Gde zhe on?

                                 B'ondello

     On v puti.

                                  Baptista

     Kogda zhe on budet zdes'?

                                 B'ondello

     Kogda on budet stoyat' na moem meste i smotret' na vas.

                                   Gremio

     Nu, kakie zhe u tebya znatnye novosti?

                                 B'ondello

     CHto  Petruchio  edet syuda v novoj shlyape i v staroj kurtke; na nem shtany,
perelicovannye raza tri; sapogi, sluzhivshie svechnymi yashchikami, odin zastegnut,
drugoj  zashnurovan;  staryj,  rzhavyj  mech, vzyatyj iz gorodskogo arsenala, so
slomannoj  rukoyatkoj i bez nozhen. Dva shnura na plat'e porvany; loshad' u nego
hromaya,  sedlo  staroe, pod®edeno mol'yu, stremena raznye; k tomu zhe u loshadi
sap,  spina s iz®yanom, guby raspuhli, kozha sheludivaya, podbryushina vzduta, vse
sustavy  razbuhli,  neizlechimoe  vospalenie  zhelez,  postoyannoe  spotykan'e,
iz®edena  ona  napolovinu slomannym nedouzdkom, a uzdechka iz baran'ej shkury,
ot  chastogo  natyagivaniya,  chtob  loshad'  ne padala, ona razorvalas' i teper'
svyazana  v neskol'kih mestah; podpruga iz shesti kuskov; nahvostnik barhatnyj
s damskogo sedla s dvumya imennymi bukvami, chudno nakolochennymi iz gvozdikov,
i svyazan v raznyh mestah bechevkoj.

                                  Baptista

                       Kto zhe s nim edet?

                                 B'ondello

     O  sudar', lakej ego obryazhen ne huzhe loshadi: odna noga v l'nyanom chulke,
drugaya v sherstyanom shtiblete i podvyazany oni sinej i krasnoj pokromkoj; shlyapa
staraya,  vmesto  pera  zatknuto  "Sorok  prichud".  CHudovishche, pryamo chudovishche!
Sovershenno ne pohozh na hristianskogo slugu i gospodskogo lakeya.

                                   Tranio

                       Kakaya-nibud' strannaya prichuda;
                       Obychno on odet byvaet skromno.

                                  Baptista

     YA rad, chto on pribudet, v kakom by vide on ni yavilsya.

                                 B'ondello

     On syuda ne pribudet, sudar'.

                                  Baptista

     Razve ty ne skazal, chto on idet?

                                 B'ondello

     Kto? CHto Petruchio edet?

                                  Baptista

     Nu da, chto Petruchio idet.

                                 B'ondello

     Net, sudar'. YA skazal, chto ego loshad' idet, a on sidit na nej verhom.

                                  Baptista

     Nu, eto vse odno.

                                 B'ondello

                           Svidetel' Sent-Dzhemi,
                           Postavlyu ya penni,
                           CHto kop' i ezdok
                           Hot' bol'she, chem raz,
                           Dvoih vse zhe mene.

                         Vhodyat Petruchio i Grumio.

                                  Petruchio

                     Nu, gde eti molodcy? Kto doma?

                                  Baptista

                     Dobro pozhalovat'!

                                  Petruchio

                                       Gde tam dobro!

                                  Baptista

                     Vy ne hromaete?

                                   Tranio

                                     Ne tak odety,
                     Kak by hoteli?

                                  Petruchio

                     Bud' plat'e luchshe, ya nadel by eto.
                     No gde zhe, gde zhe milaya nevesta?
                     CHto, batyushka, a? - Gosti slovno hmury.
                     Na chto ustavilis', kak budto zrite
                     Kakuyu-to chudesnuyu statuyu,
                     Kometu ili znamen'e kakoe?

                                  Baptista

                     Segodnya, sudar', den' ved' vashej svad'by.
                     Grustili my, boyas', chto vas ne budet, -
                     Eshche grustnej v takom vas vstretit' vide.
                     Proch' eto plat'e, vam ono - pozor,
                     Pyatno dlya glaz na nashem torzhestve!

                                   Tranio

                     Skazhite, chto za vazhnaya prichina
                     Tak dolgo razluchala vas s nevestoj,
                     I pochemu v takom vy strannom vide?

                                  Petruchio

                     Mne skuchno govorit', vam - tyazhko slushat'.
                     Dovol'no, chto ya zdes', sderzhavshi slovo.
                     Hotya nemnogo ya i opozdal,
                     YA na dosuge v etom opravdayus';
                     I vy ostanetes' vpolne dovol'ny.
                     No gde zhe Ket? Davno ee ne videl.
                     Pora uzh v cerkov'. Vremya ved' ne zhdet.

                                   Tranio

                     Nel'zya idti k neveste v etom plat'e.
                     Idem ko mne, nadenete moe.

                                  Petruchio

                     Net, ni za chto! Sejchas zhe k nej idu.

                                  Baptista

                     No pod venec ne v etom zhe pojdete?

                                  Petruchio

                     Net, v etom imenno. Dovol'no slov!
                     So mnoj ona venchaetsya, ne s plat'em.
                     Kogda by vozrozhdat' v sebe ya mog,
                     CHto istoshchit ona, kak eti tryapki, -
                     Dlya Ket i dlya menya to bylo b luchshe,
                     No chto zh ya, kak durak, boltayu zdes',
                     A ne idu k neveste - poceluem
                     Svoi prava nad nej zapechatlet'?

                         Uhodyat Petruchio i Grumio.

                                   Tranio

                     Naryad durackij etot chto-to znachit.
                     Ugovoryu ego, esli vozmozhno,
                     CHtob snyal ego pred tem, kak ehat' v cerkov'.

                                  Baptista

                     Pojdu za nim i posmotryu, chto budet.

                      Uhodyat Baptista, Gremio i slugi.

                                   Tranio

                     Odnoj ee lyubvi tut, sudar', malo,
                     Soglasie otca ee vam nuzhno.
                     I vot, kak ya dokladyval uzh vam,
                     Ishchu ya cheloveka, - kto on budet,
                     Nevazhno, lish' by nam on posluzhil,
                     On dolzhen byt' Vinchencio iz Pizy
                     I poruchit'sya v Padue za nas
                     Na summy bol'shie, chem obeshchal ya, -
                     Vy vkusite plody svoih nadezhd
                     I mirno zhenites' na miloj B'yanke.

                                  Lyuchencio

                     Kogda b uchitelishka, moj tovarishch,
                     Tak ne sledil za kazhdym shagom B'yanki,
                     YA mog by tajno s neyu obvenchat'sya.
                     Togda b mne bylo vse ravno, chto skazhut:
                     Pred vsemi zashchitil by ya svoe.

                                   Tranio

                     My postepenno vse eto ustroim
                     I nashi interesy soblyudem.
                     Naduem Gremio my, starikana,
                     I zorkogo papashu Minola,
                     I muzykanta Lichio, projdohu, -
                     Vse - radi vas, moj gospodin Lyuchencio.

                            Vozvrashchaetsya Gremio.

                     Iz cerkvi, sin'or Gremio, prishli?

                                   Gremio

                     YA v detstve tak iz shkoly udiral.

                                   Tranio

                     ZHena i muzh idut uzhe domoj?

                                   Gremio

                     Muzh, govorite vy? Muzhlan, ne mul? on.
                     Uznaet devushka, komu dostalas'!

                                   Tranio

                     Zlej, chem ona? Ne mozhet eto byt'!

                                   Gremio

                     On prosto chert, drugogo ne syskat'.

                                   Tranio

                     CHert i ona. A kol' ne chert - chertovka.

                                   Gremio

                     Ona ovechka, golubok pred nim.
                     Vot slushajte, sin'or: kogda svyashchennik
                     Sprosil, beret li Katarinu v zheny, -
                     "Nu, yasno!" - kriknul on i zabozhilsya
                     On gromko tak, chto vyronil pop trebnik.
                     Kogda zh nagnulsya, chtob ego podnyat',
                     Dal molodoj emu takoj pinok,
                     CHto trebnik na pol poletel i pop,
                     A on: "Smotri, kto hochet, cel li lob!"

                                   Tranio

                     A chto nevesta delala v to vremya?

                                   Gremio

                     Tryaslas', pokuda muzh krichal i topal,
                     Kak budto pop hotel ego nadut'.
                     Kogda zh obryad venchal'nyj sovershilsya,
                     Vina sprosil i kriknul: "Za zdorov'e!" -
                     Kak budto on na korable s komandoj
                     Pil posle buri. Tut, hvativ muskatu,
                     Plesnul v lico ponomaryu ostatki
                     Po toj prostoj prichine,
                     CHto tot svoeyu borodenkoj tryas,
                     Poka on pil, kak by prosya podachki.
                     Zatem shvatil nevestu on za sheyu,
                     I v guby on ee tak gromko chmoknul,
                     CHto otozvalos' eho po vsej cerkvi.
                     Ot srama ya skoree udalilsya,
                     Da, kazhetsya, i ves' narod za mnoyu.
                     Ne vidyval takoj ya dikoj svad'by. -
                     CHu, kazhetsya, uzh muzyka igraet.

                 Muzyka. Vhodyat Petruchio, Katarina, B'yanka,
                        Baptista, Gortenzio i gosti.

                                  Petruchio

                     Blagodaryu za hlopoty, druz'ya.
                     Rasschityvali vy so mnoj obedat',
                     I mnogo nagotovleno dlya pira,
                     No speshnye dela menya zovut,
                     I dolzhen ya sejchas pokinut' vas.

                                  Baptista

                     Uzhel' poedete vy, na noch' glyadya?

                                  Petruchio

                     YA do nochi segodnya dolzhen ehat'.
                     Ne udivlyajtes'. Znaj dela moi,
                     Vy ne uderzhivali b, toropili. -
                     Blagodaryu pochtennuyu kompaniyu.
                     Vy videli, kak sam sebya vruchil ya
                     ZHene i terpelivoj, i prekrasnoj.
                     S otcom ostan'tes', pejte za zdorov'e,
                     YA zh dolzhen totchas ehat'. Do svidan'ya.

                                   Tranio

                     My prosim vas, ostan'tes' poobedat'.

                                  Petruchio

                     Nikak nel'zya.

                                   Gremio

                                   YA ochen' vas proshu.

                                  Petruchio

                     YA ne mogu.

                                  Katarina

                                YA ochen' vas proshu.

                                  Petruchio

                     YA ochen' rad.

                                  Katarina

                                  Ostat'sya zdes' vy rady?

                                  Petruchio

                     YA rad, chto prosite ostat'sya vy,
                     No ne ostanus', kak by ni prosili.

                                  Katarina

                     Kol' lyubite, ostan'tes'.

                                  Petruchio

                                              Loshadej!

                                   Grumio

                     Gotovy, sudar'! Oves uzhe vseh loshadej s®el.

                                  Katarina

                     Nu pust'!
                     Kak hochesh' ty, segodnya ya ne edu;
                     I zavtra net, poka ne zahochu.
                     Otkryty dveri, - skatert'yu doroga,
                     Skachi, pokuda krepki sapogi.
                     A ya ostanus', skol'ko mne ugodno.
                     Vy dokazali, chto vy za shutnik:
                     Otkryli pryamo, s samogo nachala.

                                  Petruchio

                     Sderzhisya, Ket. Pozhalujsta, ne zlis'.

                                  Katarina

                     Hochu i zlyus'. CHto za dela takie?
                     On, batyushka, ostanetsya, konechno.

                                   Gremio

                     Teper', sin'or, u nih nachnetsya delo.

                                  Katarina

                     Za stol, sin'ory, milosti proshu.
                     YA vizhu, zhenshchinu legko durachit',
                     Kol' duhu net u nej soprotivlyat'sya.

                                  Petruchio

                     Oni tebya poslushayutsya, Ket. -
                     Vniman'e okazhite novobrachnoj.
                     Pirujte, prazdnujte i veselites'.
                     Userdno pejte za ee nevinnost';
                     Na slavu pogulyajte, cherta s dva.
                     A chto do Ket, ona so mnoj poedet.
                     |j, bros'te hmurit'sya, kosit'sya, topat'.
                     Nad sobstvennost'yu ya svoej hozyain.
                     Ona - moe vladen'e, dom, pomest'e,
                     Moya usad'ba, zhitnica il' utvar',
                     Moj kon', moj vol, osel, lyubaya veshch'.
                     Vot zdes' stoit: poprobuj tronut' kto -
                     YA isk vchinyu lyubomu, kto posmeet
                     Put' v Paduyu mne pregradit'. - |j, Grumio,
                     Mech nagolo! Razbojniki napali;
                     Hozyajku zashchishchaj, kol' ty muzhchina. -
                     Ne bojsya, Ket, oni tebya ne tronut:
                     YA - shchit tebe, hot' bud' ih million.

                    Uhodyat Petruchio, Katarina i Grumio.

                                  Baptista

                     Puskaj uhodyat. Druzhnaya cheta!

                                   Gremio

                     Eshche minuta - ya b so smehu pomer.

                                   Tranio

                     Podobnogo bezumstva ne vidal ya.

                                  Lyuchencio

                     Kakoe vashe mnen'e o sestrice?

                                   B'yanka

                     S bezumcem brak bezumnoj v tom povinen.

                                   Gremio

                     Petruchio, mozhet, sam okatarinen.

                                  Baptista

                     Sosedi i druz'ya, hot' i ne budet
                     Na nashem brachnom pire molodyh,
                     Tam sladkih blyud dostatochno, ruchayus'. -
                     Lyuchencio, vy za molodogo syad'te,
                     Na sestrino zhe mesto syadet B'yanka.

                                   Tranio

                     CHtob priuchalas' k roli novobrachnoj?

                                  Baptista

                     Da, da, Lyuchencio. - Gospoda, za stol.

                                  Uhodyat.




                                  Scena 1

                          Zagorodnyj dom Petruchio.

                               Vhodit Grumio.

                                   Grumio

     Propadi  oni,  vse  zamorennye klyachi, vse sumasshedshie hozyaeva i gryaznye
dorogi! Byval li kogda-nibud' kto tak bit, byval li kto tak zamazan, ustaval
li  kto-nibud'  tak? Menya poslali vpered razvesti ogon', a sami potom pridut
gret'sya.  Ne  bud'  ya  "malen'kij gorshok, chto na teplo legok", pravo, u menya
guby  primerzli  by  k  zubam,  yazyk k nebu i serdce k zheludku ran'she, chem ya
razvel  by  ogon',  chtoby  ottayat'. No ottogo, chto ya duyu na ogon', mne teplo
stanovitsya.  Po  takoj  pogode  i  bolee  krupnomu  cheloveku, chem ya, bylo by
holodno. - |j, Kertis.

                               Vhodit Kertis.

                                   Kertis

     Kto zovet menya takim zamorozhennym golosom?

                                   Grumio

     Kusok  l'da.  Esli  somnevaesh'sya,  mozhesh'  skatit'sya  po mne ot plech do
pyatok,  dlya  razgona  imeya  vse  rasstoyanie  ot zatylka do shei. Ognya, dobryj
Kertis!

                                   Kertis

     Hozyain s zhenoyu edut, Grumio?

                                   Grumio

     Da, Kertis. Tak chto ognya, ognya! Da ne zalivaj ego.

                                   Kertis

     CHto zhe, ona takaya upryamica, kak o nej idet molva?

                                   Grumio

     Byla,  Kertis,  do etogo moroza. No, kak ty sam znaesh', zima ukroshchaet i
muzhchinu, i zhenshchinu, i skotinu, tak chto ona ukrotila i starogo moego hozyaina,
i novuyu moyu hozyajku, i menya samogo, druzhishche Kertis.

                                   Kertis

     Poshel proch', trehdyujmovyj durak! YA tebe ne skotina.

                                   Grumio

     Ah,  tak  ya  trehdyujmovyj? Konechno, u tebya roga v celyj fut, i ya rostom
nikak  ne  men'she  ih. Nu, budesh' ty ogon' razvodit'? A ne to ya pozhaluyus' na
tebya  nashej  hozyajke,  i,  hotya ona sama nahoditsya v rukah u nashego hozyaina,
poluchish'  ty  ot ee ruki ohlazhdayushchee pooshchrenie za provolochku v tvoem goryachem
zanyatii.

                                   Kertis

     Proshu tebya, dobryj Grumio, rasskazhi, kak dela idut na belom svete.

                                   Grumio

     Holodno  na  belom  svete, Kertis, vezde, krome tvoego dela. A potomu -
ognya!  Delaj,  chto  tebe polagaetsya, i poluchaj, chto tebe polagaetsya, tak kak
moj hozyain i hozyajka promerzli do polusmerti.

                                   Kertis

     Ogon' sejchas budet gotov, i potomu, dobryj Grumio, novostej!

                                   Grumio

     Nu, "Dzhek malyj, ej, malyj!" - novostej budet skol'ko hochesh'.

                                   Kertis

     Polno, bros', naduvalo ty etakij!

                                   Grumio

     Nu,  razduj ogon', a to menya uzhasno produlo. Gde povar? Pospel li uzhin,
vymeten  li  dom, usypan li pol trostnikom, snyata li pautina, prisluga odeta
li v novoe plat'e, v belye chulki, u kazhdogo li sluzhashchego est' svoj svadebnyj
naryad?  Vse li kubki i stakany chisty vnutri i snaruzhi? Postlany li skaterti,
vse li v poryadke?

                                   Kertis

     Vse v poryadke. A teper', proshu tebya, novosti.

                                   Grumio

     Vo-pervyh,  da  budet  tebe izvestno, chto loshad' moya ustala, a hozyain s
hozyajkoj shlepnuli.

                                   Kertis

     Drug druga?

                                   Grumio

     S sedel v gryaz', i poluchilas' celaya istoriya.

                                   Kertis

     Ne tyani, dobryj Grumio.

                                   Grumio

     Potyani-ka uho.

                                   Kertis

     Vot tebe.

                                   Grumio
                               (udaryaet ego)

     Vot tebe.

                                   Kertis

     |to nazyvaetsya pochuvstvovat' istoriyu, a ne uslyshat' istoriyu.

                                   Grumio

     Potomu  eto  i  nazyvaetsya chuvstvitel'noj istoriej, A zatreshchinoj etoj ya
postuchalsya  v  vashe  uho  i  poprosil  vnimaniya.  Nu,  ya  nachinayu.  Imprimis
{Vo-pervyh  (lat.).}, my spuskalis' s gryaznogo prigorka, prichem hozyain sidel
pozadi hozyajki...

                                   Kertis

     Oba na odnoj loshadi?

                                   Grumio

     A tebe chto do etogo?

                                   Kertis

     Ne mne, a loshadi.

                                   Grumio

     Tak  ty  i rasskazyvaj istoriyu; a esli by ty ne perebival menya, - ty by
uslyshal,  kak  ee loshad' upala i ona ochutilas' pod loshad'yu; uslyshal by ty, v
kakom  gryaznom  meste  eto  proishodilo,  kak  ona  vsya peremazalas', kak on
ostavil ee lezhat' pod loshad'yu, a sam brosilsya bit' menya za to, chto ee loshad'
spotknulas',  kak ona pohlyupala po gryazi, chtoby ottashchit' ego ot menya, kak on
rugalsya,  kak  ona  uprashivala,  ona,  kotoraya  nikogda  ran'she  ni o chem pe
prosila;  kak ya krichal, kak loshadi ubezhali, kak u nego oborvalas' uzdechka, a
ya poteryal podprugu, - i mnogo eshche dostopamyatnyh veshchej ne uslyshish'; oni umrut
v zabvenii, a ty sojdesh' v mogilu nevezhdoj.

                                   Kertis

     Po vsemu vyhodit, chto on eshche bol'shij upryamec, chem ona.

                                   Grumio

     Da, da, ty i samyj zadornyj iz vashej bratii skoro eto uvidite, kogda on
priedet  domoj.  No  chto  zhe  eto  ya  vse  rasskazyvayu? Zovi syuda Neten'ela,
Dzhozefa,  Niklasa,  Filippa,  Uoltera, SHugarsapa i vseh ostal'nyh. Pust' oni
poglazhe  pricheshutsya, vychistyat svoi livrei, podvyazhutsya, kak polagaetsya, pust'
pri vstreche opustyatsya na levoe koleno i ne vzdumayut prikosnut'sya k volosku v
hvoste loshadi ran'she, chem ne poceluyut emu ruku. Vse oni gotovy?

                                   Kertis

     Vse gotovy.

                                   Grumio

     Zovi ih syuda.

                                   Kertis

     |j  vy  tam,  slyshite?  Vy  dolzhny  vstretit'  hozyaina, chtoby u hozyajki
poluchilos' ponyatie.

                                   Grumio

     Ona imeet svoe sobstvennoe.

                                   Kertis

     Kto zhe etogo ne znaet?

                                   Grumio

     Ty, raz ty sobiraesh' narod, chtob privesti ee v ponyatie.

                                   Kertis

     YA sobirayu ih, chtoby vypolnit' dolg.

                                   Grumio

     Ona syuda ne v dolg zanimat' priedet.

                      Vhodyat chetvero ili pyatero slug.

                                  Neten'el

     Milosti prosim, Grumio.

                                   Filipp

     Kak pozhivaesh', Grumio?

                                   Dzhozef

     Nu chto, Grumio?

                                   Niklas

     Druzhishche Grumio!

                                   Grumio

     Vas milosti prosim. Kak vy pozhivaete? - A vy chto? - Vy druzhishche? - Nu, i
dovol'no  dlya  vstrechi!  Kak, lihie tovarishchi, vse li u vas gotovo? Vsyakaya li
veshch' v poryadke?

                                  Neten'el

     Vse veshchi gotovy. Blizko li hozyain?

                                   Grumio

     Rukoj  podat', navernoe, uzhe speshilsya. A potomu... CHerta s dva! Tishe! YA
slyshu hozyaina.

                        Vhodyat Petruchio i Katarina.

                                  Petruchio

                    Gde zh eti cherti? Ni dushi v vorotah.
                    Ni stremya podderzhat', ni vzyat' konej!
                    Gde Gregori, Neten'el, Filipp?

                                   Slugi

                    YA zdes'. - YA zdes'. - YA zdes'. - YA zdes'!

                                  Petruchio

                    YA zdes', ya zdes', ya zdes', ya zdes'.
                    Vot neotesannye-to bolvany!
                    Kak! Ni vnimatel'nosti, ni staran'ya?
                    Gde tot durak, vpered chto poslan byl?

                                   Grumio

                    YA zdes'. Durak takoj zhe, kak i byl.

                                  Petruchio

                    Vy derevenshchina, tupoj poganec!
                    Ne v parke li nakazyval ya vstretit'
                    I vzyat' s soboyu vseh etih brodyag?

                                   Grumio

                    U Neten'ela kurtka ne gotova,
                    U Gebriela ne krepki podmetki,
                    U Pitera ne vychernena shlyapa,
                    U Uoltera zhe shpaga bez nozhen.
                    V poryadke Gregori, Adam i Rolf,
                    A ostal'nye - nishchenskaya rvan'.
                    No vse syuda vas vstretit' sobralis'.

                                  Petruchio

                    Nu, negodyai, uzhinat' skoree!

                               Uhodyat slugi.
                                 (Napevaya.)
                      "Gde zhizn', chto prezhde ya zhival?"
                    Gde eti? - Syad' zhe, Ket, i bud' hozyajkoj.
                    Uf! Uf! Uf! Uf!

                           Vhodyat slugi s uzhinom.

                    Nu, skoro l'? |j! Bud' veselee, Ket! -
                    Snimajte sapogi.
                    ZHivej, sobaki! (Poet.)
                         "ZHil seryj nekogda monah,
                         I vse brodil on v teh mestah".
                    Merzavec, ty mne nogu svorotil!
                    Vot poluchaj, chtob ne slomal druguyu! (B'et ego.)
                    Ket, veselej glyadi! - Vody mne! |j!
                    CHto pes Troil? - Idite kto-nibud'
                    Kuzena Ferdinanda pozovite! -
                    Vy poznakom'tes', Ket, s nim, pocelujtes'
                    Gde tufli? - CHto zhe, vodu nam dadite?

                           Vhodit sluga s vodoj.

                    Pomojtes', Ket, - i milosti proshu. -
                    Nu ty, churban! Ronyat' eshche nadumal. (B'et ego.)

                                  Katarina

                    Nechayanno on sdelal, uspokojtes'.

                                  Petruchio

                    Skotina vislouhaya! Durak! -
                    Sadites', Ket. YA znayu, golodny vy.
                    Prochtete vy molitvu, ili ya? -
                    Baranina?

                                 1-j sluga

                              Da.

                                  Petruchio

                                  Podana kem?

                                   Piter

                                              Mnoyu.

                                  Petruchio

                    Zasohla. Da i vse blyuda spalilis'.
                    Kakie psy! - A gde kanal'ya povar?
                    Kak smeli eto podavat' k stolu
                    I tak sluzhit' mne, kak mne neugodno?
                    Doloj ubrat' blyuda, tarelki, chashki!
                   (Razbrasyvaet blyuda i prochee po scene)
                    Tupye, neradivye merzavcy!
                    CHto? Vy vorchat'? Sejchas vas prouchu!

                                  Katarina

                    Moj milyj muzh, ne nado ogorchat'sya.
                    Ne pridirajtes' - kushan'e ne ploho.

                                  Petruchio

                    No, Ket, vse podgorelo i zasohlo,
                    A eto strogo mne zapreshcheno, -
                    ZHelch' razdrazhaetsya i gnev roditsya.
                    Uzh luchshe popostit'sya nam oboim, -
                    I bez togo my oba s vami zhelchny, -
                    CHem est' sozhzhennoe, suhoe myaso!
                    Bud' terpeliva. Zavtra naverstaem,
                    A noch'yu oba vmeste popostimsya.
                    Pojdem, ya v spal'nyu otvedu tebya.

                                  Uhodyat.
                           Vhodyat neskol'ko slug.

                                  Neten'el

                    Piter, videl ty chto-nibud' podobnoe?

                                   Piter

                    Ee zhe povadkoj i b'et ee!

                            Vozvrashchaetsya Kertis.

                                   Grumio

                    Gde on teper'?

                                   Kertis

                    V ee spal'ne i propoveduet ej vozderzhannost'.
                    Krichit, rugaetsya. Ona zh, bednyazhka,
                    Ne znaet, chto skazat', na chto smotret',
                    Kak budto tol'ko chto ot sna prosnulas'.
                    Ujdem, ujdem. On, kazhetsya, idet.

                                  Uhodyat.
                           Vozvrashchaetsya Petruchio.

                                  Petruchio

                    Udachno nachal ya moe gospodstvo,
                    I est' nadezhda, chto udachno konchu.
                    Teper' oster i goloden moj sokol.
                    Ne stal by slushat'sya, nabivshi zob,
                    Ne otvechal by na hozyajskij zov on.
                    Drugoj ya sposob dressirovki znayu,
                    Kak sdelat', chtob poslushna stala zovu:
                    Bez sna ee derzhat', kak sokolov,
                    CHto b'yutsya, b'yut krylami neposlushno.
                    Segodnya ne poela, - zavtra to zhe.
                    Vchera noch' ne spala, - ne spat' i nynche.
                    I kak v ede nashel ya nedostatki,
                    Tak budu pridirat'sya i k posteli.
                    Tuda, syuda podushki razbrosayu,
                    Vse prostyni, periny, odeyala!
                    Prichem vsyu sumatohu etu vydam
                    YA za pochtitel'nejshie zaboty,
                    I v rezul'tate ya ne dam ej spat'.
                    A esli i vzdremnet, nachnu rugat'sya.
                    I krikom snova razbuzhu ee.
                    Da, dobrotoj takoj ubit' nedolgo;
                    YA etim ukroshchu stroptivyj nrav.
                    Kto znaet luchshij sposob ukroshchen'ya,
                    Puskaj otkroet vsem na pouchen'e.

                                  Uhodit.


                                  Scena 2

                        Paduya. Pered domom Baptisty.
                         Vhodyat Tranio i Gortenzio.

                                   Tranio

                   Vozmozhno li, drug Lichio, chtoby B'yanka
                   Drugogo, chem Lyuchencio, polyubila?
                   Ona menya na slavu obmanula.

                                 Gortenzio

                   YA dokazat' mogu svoi slova:
                   Poslushajte, kak on daet uroki.

                             Othodit v storonu.
                         Vhodyat B'yanka i Lyuchencio.

                                  Lyuchencio

                   Na pol'zu l' vam poshlo moe uchen'e?

                                   B'yanka

                   Snachala ob®yasnite, v chem ono?

                                  Lyuchencio

                   Odno lish' znayu ya - lyubvi nauku.

                                   B'yanka

                   I vy vladeete naukoj etoj?

                                  Lyuchencio

                   Kak serdcem vy vladeete moim.

                                 Gortenzio

                   Uspehi bystrye! No ob®yasnite:
                   Ved' vy klyalisya, chto sin'ora B'yanka
                   K Lyuchencio odnomu lish' blagosklonna.

                                   Tranio

                   Kovarstvo zhenskoe, nepostoyanstvo! -
                   Vot Lichio, udivitel'noe delo!

                                 Gortenzio

                   Ne bud'te v zabluzhden'e. YA ne Lichio,
                   Ne muzykant, kakim kazalsya vam.
                   Protivno mne pereodetym byt',
                   Kogda, prenebregaya dvoryaninom,
                   Ona gotova obozhat' brodyagu.
                   Uznajte zh, sudar', ya zovus' Gortenzio.

                                   Tranio

                   Sin'or Gortenzio, ya chasto slyshal
                   O vashej polnoj predannosti B'yanke,
                   Teper' zhe, vetrenost' ee uvidev,
                   YA vmeste s vami, esli vy soglasny,
                   Ot B'yanki i lyubvi k nej otrekayus'.

                                 Gortenzio

                   Smotrite, chto za laski, pocelui!
                   Vot vam moya ruka - ne stanu bol'she
                   Uhazhivat' za nej i otrekayus'
                   Ot B'yanki, nedostojnoj chuvstv moih,
                   CHto na nee ya rastochal, bezumec.

                                   Tranio

                   I ya klyanus' vpolne chistoserdechno,
                   CHto ne zhenyus', hotya b sama prosila.
                   Fu, kak po-skotski lastitsya k nemu!

                                 Gortenzio

                   Kogda b otvergli vse! Pust' on vladeet!
                   A ya, chtob klyatvu soblyusti moyu,
                   ZHenyus' sejchas zhe na vdove bogatoj,
                   CHto vlyublena byla v menya vse vremya,
                   Poka lyubil ya zluyu sokolihu. -
                   Itak, sin'or Lyuchencio, proshchajte, -
                   Ne vneshnost' v zhenshchine, a dobrota
                   Lyubvi moej dostojna. - Do svidan'ya,
                   Prebudu veren ya moim slovam.

                                  Uhodit.

                                   Tranio
                            (podhodit k B'yanke)

                   Sin'ora, bud'te nebom vy hranimy,
                   I dol'she da prebudete lyubimy!
                   Nakryli vashu miluyu lyubov', -
                   I ya s Gortenzio ot vas otreksya.

                                   B'yanka

                   Vy shutite. Kak! Oba otreklis'?

                                   Tranio

                   O da.

                                  Lyuchencio

                          Togda svobodny vy ot Lichio.

                                   Tranio

                   Teper' k veseloj vdovushke on hochet
                   Posvatat'sya i v tot zhe den' zhenit'sya.

                                   B'yanka

                   Daj bog im schast'ya!

                                   Tranio

                   Ee on ukrotit.

                                   B'yanka

                                  Da, uveryaet.

                                   Tranio

                   Sam postupil on v shkolu ukroshchen'ya.

                                   B'yanka

                   Da razve est' u nas takaya shkola?

                                   Tranio

                   Da, i Petruchio v nej prepodaet
                   Sekrety, kak upryamic priruchit'
                   I kak ih yazyki ukorotit'.

                             Vhodit B'ondello.

                                 B'ondello

                   Hozyain, kak sobaka, ya ustal, -
                   Tak dolgo karaulil, po dozhdalsya,
                   CHto staryj angel k nam s holma soshel;
                   Sovsem chto nado.

                                   Tranio

                   Kto zhe on, B'ondello?

                                 B'ondello

                   Torgovec on, byt' mozhet, il' pedant,
                   Ne znayu ya, no v tochnosti po vidu,
                   Po plat'yu, po pohodke on - otec.

                                  Lyuchencio

                   CHto skazhesh', Tranio?

                                   Tranio

                   Kol' prost on i moej poverit basne,
                   Ohotno on izobrazit Vinchencio
                   I poruchitsya za menya pred testem,
                   Kak esli b byl on podlinnym Vinchencio. -
                   Teper' ujdite s miloyu svoeyu.

                         Uhodyat Lyuchencio i B'yanka.
                               Vhodit pedant.

                                   Pedant

                   Den' dobryj!

                                   Tranio

                                 Vam togo zhe ya zhelayu.
                   Syuda priehali il' dal'she put'?

                                   Pedant

                   Syuda priehal ya nedeli na dve;
                   Pozhivshi tut, otpravlyus' v Rim i dal'she, -
                   Kol' budu zhiv, do Tripoli doedu.

                                   Tranio

                   Otkuda rodom vy?

                                   Pedant

                                    YA mantuanec.

                                   Tranio

                   Vy mantuanec? Bozhe vas spasi!
                   I v Padue za zhizn' vy ne boites'?

                                   Pedant

                   Za zhizn'? A chto? Kakaya ej opasnost'?

                                   Tranio

                   Ved' smerti predayut vseh mantuancev,
                   Pribyvshih v Paduyu! Vam neizvestno?
                   Vash flot stoit, zaderzhannyj v Venecii;
                   Dozh, s vashim gercogom vedya vrazhdu,
                   Izdal takoj prikaz; on oglashen.
                   YA udivlyayus'. Hot' vy zdes' nedavno,
                   No uzh mogli by slyshat' o prikaze.

                                   Pedant

                   Uvy, sin'or! Sovsem teper' propal ya.
                   YA iz Florencii vzyal vekselya
                   I dolzhen den'gi poluchit' po nim.

                                   Tranio

                   Hotelos' by pomoch' vam.
                   Vot chto ya posovetovat' mogu.
                   Sperva skazhite: vy byvali v Pize?

                                   Pedant

                   Da, v Pize ya byval, sin'or, neredko.
                   Dostojnyh lic dala nemalo Piza.

                                   Tranio

                   A ne znavali li vy tam Vinchencio?

                                   Pedant

                   Net, ne znaval, no slyshal ya o nem:
                   Kupec on, ne sravnimyj po bogatstvu.

                                   Tranio

                   On moj otec; i dolzhen ya priznat'sya,
                   Mezh nim i vami est' bol'shoe shodstvo.

                                 B'ondello
                                (v storonu)

                   Kak yabloko na ustricu pohozhe.

                                   Tranio

                   Lyubya ego, chtob vashu zhizn' spasti,
                   Hochu ya vam uslugu okazat';
                   YA polagayu, v dannom dele kstati
                   S moim otcom Vinchencio vashe shodstvo;
                   Pod imenem ego vy, vsemi chtimyj,
                   Poselites' tut v dome u menya.
                   Starajtes' luchshe vashu rol' sygrat'.
                   Ponyatno vam? I tak vy prozhivete
                   Do okonchan'ya vashih del spokojno.
                   Kol' nravitsya usluga, prinimajte.

                                   Pedant

                   Primu, sin'or. Navek schitat' vas budu
                   Spasitelem i zhizni i svobody.

                                   Tranio

                   Togda pojdem so mnoj i vse uladim,
                   No, kstati, dolzhen ya predupredit',
                   CHto so dnya na den' moj otec priedet
                   Dlya podpisan'ya brachnogo kontrakta
                   Mezh mnoj i mladshej docher'yu Baptisty;
                   YA vse podrobnosti vam rasskazhu.
                   Teper' idem ko mne pereodet'sya.

                                  Uhodyat.


                                  Scena 3

                          Komnata v dome Petruchio.
                         Vhodyat Katarina i Grumio.

                                   Grumio

                   Net, pravo, net. Nikak ya ne mogu.

                                  Katarina

                   CHem gorshe mne, tem on ko mne zhestoche!
                   CHto zh, vzyal menya, chtob golodom morit'?
                   Ved' dazhe nishchij, chto u dveri prosit
                   U nas v domu, imeet podayan'e,
                   A net, tak kto drugoj emu podast,
                   A ya, chto ne prosila nikogda, -
                   Da ne imela i nuzhdy prosit', -
                   YA golodna, ne vyspalas', shatayus':
                   Son krikom on prognal, a pishchu ssoroj.
                   No dlya menya obidnee vsego,
                   CHto eto on lyubov'yu prikryvaet:
                   Kak budto vredno mne i spat', i est',
                   I svyazano s opasnost'yu dlya zhizni. -
                   Pozhalujsta, skoree prinesi
                   CHego-nibud' poest' mne, hot' nemnozhko.

                                   Grumio

                   CHto skazhete vy pro telyach'i nozhki?

                                  Katarina

                   Otlichno! Tol'ko poskorej nesi.

                                   Grumio

                   Pozhaluj, chto dlya zhelchi vyjdet vred.
                   A kak po chasti zhirnen'kih rubcov?

                                  Katarina

                   Po vkusu! Grumio, nesi skorej!

                                   Grumio

                   Ne znayu uzh, ne vredno li dlya zhelchi.
                   A kak naschet govyadiny s gorchicej?

                                  Katarina

                   Vot eto ya osobenno lyublyu!

                                   Grumio

                   Gorchica-to nemnogo goryachit!

                                  Katarina

                   Davaj govyadinu, ostav' gorchicu.

                                   Grumio

                   Govyadinu podat' vam bez gorchicy?
                   Puskaj drugoj kto podaet, - uvol'te.

                                  Katarina

                   Odno il' vmeste, chto-nibud', chto hochesh'.

                                   Grumio

                   Tak bez govyadiny ya dam gorchicy.

                                  Katarina

                   Poshel sejchas zhe von! Obmanshchik, plut! (B'et
                                                        ego.)
                   Tak ty nazvaniyami tol'ko kormish'?
                   Proklyat'e na tebya i na vsyu shajku,
                   CHto raduetsya lish' bede moej!
                   Poshel sejchas zhe von!

                  Vhodyat Petruchio i Gortenzio s kushan'em.

                                  Petruchio

                   Kak pozhivaesh', Ket? CHto tak unyla?

                                 Gortenzio

                   Sin'ora, kak dela?

                                  Katarina

                                      Nel'zya byt' huzhe.

                                  Petruchio

                   Bros' hmurit'sya! Vzglyani poveselej!
                   Smotri, kakoj zabotlivyj ya muzh, -
                   Sam dlya tebya sostryapal i prines.
                   Uzh blagodarnosti-to eto stoit!
                   Ni slova? Verno, blyudo ne po vskusu;
                   Vpustuyu vse staraniya moi. (Slugam.)
                   Primite blyudo.

                                  Katarina

                                  YA proshu ostavit'.

                                  Petruchio

                   Blagodaryat za vsyakuyu uslugu, -
                   Ne tron', poka ne poblagodarish'.

                                  Katarina

                   Blagodaryu vas.

                                 Gortenzio

                   Sin'or Petruchio, kak vam ne stydno! -
                   Sin'ora Ket, sostavlyu vam kompaniyu.

                                  Petruchio
                              (tiho Gortenzio)

                   Pozhalujsta, Gortenzio, s®esh' pobol'she.
                                 (Katerine)
                   Nu esh', skol'ko dushe tvoej ugodno!
                   Ket, esh' skoree. Nynche, dorogaya,
                   Poedem my obratno v dom otcovskij, -
                   Vot tam kak sleduet my pogulyaem:
                   Tam shelk i barhat, per'ya, persten'ki,
                   Tam shubki, yubki, slovno puh, legki.
                   Tam bantov, lent, vsego dvojnoj nabor,
                   Brasletki, busy, prochij melkij vzdor.
                   Uzh poobedala? Tut zhdet portnoj,
                   Pokryt' tebya shurshashcheyu volnoj.

                              Vhodit portnoj.

                   Nu, pokazhi sokrovishcha svoi,
                   Razvertyvaj.

                        Vhodit torgovec galantereej.

                                A vy s kakim tovarom?

                                  Torgovec

                   Vot shapochka, kak vy mne zakazali.

                                  Petruchio

                   Fason-to vzyal ty dlya nee s kastryuli?
                   Toch'-v-toch' kak miska! Fu, kakaya gadost'!
                   CHto eto, rakushka ili skorlupa,
                   Igrushka, glupost', detskaya shapchonka?
                   Doloj! Idi i sdelaj mne pobol'she.

                                  Katarina

                   YA ne hochu pobol'she. |ti v mode -
                   U vseh horoshih dam takie tochno.

                                  Petruchio

                   Horoshej budesh', - tak i ty poluchish',
                   Ne ranee.

                                 Gortenzio
                                (v storonu)

                             Ne skoro eto budet.

                                  Katarina

                   Ved' ya imeyu pravo govorit'!
                   I budu govorit': ya ne rebenok!
                   Poluchshe vas da slushali menya;
                   A ne ugodno, tak zatknite ushi.
                   Hochu skazat', chto nakipelo v serdce,
                   A to - tait', tak serdce razorvetsya,
                   Uzh luchshe vyskazhus': hochu svobody
                   Sejchas zhe govorit', chto mne ugodno.

                                  Petruchio

                   Vot eto verno: merzkaya shapchonka,
                   Kakoj-to tort iz shelka, chepuha!
                   Mne lyubo, chto ne nravitsya tebe.

                                  Katarina

                   Mne nravitsya, bud' lyubo ili ne lyubo,
                   I ya ee hochu, a ne druguyu.

                              Uhodit torgovec.

                                  Petruchio

                   Pro plat'e? - Nu, pokazyvaj, portnoj. -
                   Spasi nas bozhe, chto za maskarad!
                   CHto eto - rukava? Bombardy, dumal!
                   I vkriv' i vkos', kak yablochnyj pirog,
                   Nadrez, podrez, i tak i syak proreshki, -
                   Ni dat', ni vzyat' - kuril'nica v ciryul'ne.
                   Ty eto chto zhe, cherta s dva, nadelal?

                                 Gortenzio
                                (v storonu)

                   Ej ne vidat' ni shapochki, ni plat'ya.

                                  Portnoj

                   Vy zakazali sdelat' horosho,
                   Po mode i po nyneshnemu vkusu.

                                  Petruchio

                   Skazal. No, esli pomnite, skazal ya -
                   Po mode delat', ne po mode portit'.
                   Idite von otsyuda! Marsh domoj!
                   ZHivite bez moih zakazov, sudar'.
                   Takogo mne ne nado. SHejte luchshe!

                                  Katarina

                   YA v zhizni ne vidala luchshe plat'ya:
                   Krasivo, modno, nichego ne skazhesh'.
                   Il' vy menya hotite sdelat' kukloj?

                                  Petruchio

                   Tak, tak! - Tebya on hochet sdelat' kukloj.

                                  Portnoj

                   Skazala: vy ee hotite sdelat' kukloj.

                                  Petruchio

                   Ah, naglyj plut! Ty lzhesh', igla, naperstok,
                   YArd, chetvert' yarda, tret', vos'mushka, dyujm,
                   Mokrica, vosh', bloha, sverchok zapechnyj!
                   V moem zhe dome nitka mne grubit!
                   Von, tryapka! Von sejchas, loskut, obrezok,
                   A to tvoim zhe yardom tak ya smeryu,
                   CHto v zhizn' svoyu zakaesh'sya boltat'.
                   YA govoryu, chto ty isportil plat'e.

                                  Portnoj

                   Vy, vasha chest', ne pravy - plat'e sshito
                   Kak raz, kak vy hozyainu veleli, -
                   Ot Grumio poluchen byl prikaz.

                                   Grumio

                   YA dal materiyu, a ne prikaz.

                                  Portnoj

                   I ukazanie, kak nado delat'.

                                   Grumio

                   Nu kak! Igloj da nitkoj.

                                  Portnoj

                   Ne ukazali l' vy, kak nam kroit'?

                                   Grumio

                   Ty mnogo nakroil.

                                  Portnoj

                   Poryadkom.

                                   Grumio

     Menya  tol'ko  ne kroj. Ty mnogoe mnozhestvo lyudej naryadil, a ya ne lyublyu,
chtob menya kryli i obo mne ryadili. YA govoryu, chto velel tvoemu hozyainu sdelat'
plat'e  s  vyrezom,  a  ne  govoril,  chtoby  on izrezal ego na kusochki. Ergo
{Sledovatel'no (lat.).}, ty vresh'.

                                  Portnoj

     Vot zapis' o fasone, ona podtverdit moi slova.

                                  Petruchio

     CHitaj.

                                   Grumio

     Zapis' vret na svoyu golovu, esli tam govoritsya, chto ya eto govoril.

                                  Portnoj
                                  (chitaet)

     "Imprimis, shiroko pushchennoe plat'e..."

                                   Grumio

     Hozyain, esli ya kogda-nibud' skazal: "raspushchennoe plat'e, zashejte menya v
podol i bejte do smerti motkom korichnevyh nitok. YA skazal prosto: plat'e.

                                  Petruchio

     Dal'she.

                                  Portnoj
                                  (chitaet)

     "S malen'koj krugloj pelerinoj..."

                                   Grumio

     Pelerina? Da, eto ya govoril.

                                  Portnoj
                                  (chitaet)

     "S shirokim rukavom..."

                                   Grumio

     Dva rukava? Govoril.

                                  Portnoj
                                  (chitaet)

     "Rukava, vyrezannye po mode..."

                                  Petruchio

     Vot eto - gadost'.

                                   Grumio

     V  zapiske  oshibka, sin'or, v zapiske oshibka! YA zakazyval, chtoby rukava
vyrezali,  a  potom  vshili, i eto ya tebe dokazhu, hot' ty i nosish' na mizince
naperstok.

                                  Portnoj

     YA  govoryu  pravdu.  Vstret'sya  ya  s  toboj v drugom meste, ty by u menya
uznal!

                                   Grumio

     YA i sejchas k tvoim uslugam. Beri zapisku, davaj mne svoj yard i lupi, ne
zhalej!

                                 Gortenzio

     Bozhe upasi, Grumio! Tut zhe ne budet nikakogo pravdopodobiya.

                                  Petruchio

     Nu, slovom, plat'e eto ne po mne!

                                   Grumio

     I pravil'no, ono ved' po sin'ore.

                                  Petruchio

     Na, podymaj, pust' pol'zuetsya master.

                                   Grumio

     I  v zhizn' ne dumaj, negodyaj! Podymat' plat'e moej hozyajki, chtob master
pol'zovalsya!

                                  Petruchio

     V kakom zhe eto smysle?

                                   Grumio

     O  sin'or,  smysl  v  etom  glubzhe, chem vy dumaete. Podnyat' plat'e moej
hozyajki, chtob master pol'zovalsya! T'fu, t'fu, t'fu!

                                  Petruchio
                             (tiho k Gortenzio)

                    Gortenzio, skazhi, chto vse zaplatim.
                                (Portnomu.)
                    Stupaj zhe! Nechego tut tolkovat'.

                                 Gortenzio
                              (tiho portnomu)

                    Portnoj, ya zavtra zaplachu za plat'e.
                    Na grubye slova ty ne serdis'.
                    Idi domoj. Hozyainu privet.

                              Uhodit portnoj.

                                  Petruchio

                    Nu, ladno, Ket, uzh my k otcu poedem
                    V obyknovennyh nashih chestnyh plat'yah,
                    Hot' plat'e - bedno, - koshelek nabit;
                    Ved' telo tol'ko cherez um bogato.
                    I, kak skvoz' tuchi solnce pronikaet,
                    Tak chest' skvoz' plat'e skromnoe vidna.
                    Cennee zhavoronka, chto l', soroka,
                    Zatem chto operen'e horosho?
                    Il' ugor' nedostojnee zmei,
                    Zatem chto shkurka toj na vzglyad priyatna?
                    Ty nikogda plohoyu, Ket, ne budesh',
                    Naden' hot' samoe durnoe plat'e.
                    A budet stydno - na menya svali.
                    Teper' razveselis': na prazdnik edem.
                    I popiruem tam, v domu otcovskom.
                    Slug pozovi, uzh ehat' nam pora.
                    Pust' konej podadut k bol'shoj allee,
                    Tam syadem, a tuda dojdem peshkom.
                    Sejchas, pozhaluj, okolo semi, -
                    YA dumayu, k obedu my pospeem.

                                  Katarina

                    YA uveryayu vas, uzh skoro dva;
                    My k uzhinu edva-edva pospeem.

                                  Petruchio

                    Na loshadej my syadem rovno v sem'.
                    Vot posmotri: chto ni skazhi, ni sdelaj, -
                    Ty vse naperekor. (Slugam.)
                                     Ostav'te nas.
                    YA ne poedu nynche. YA poedu,
                    Kogda nastupit chas, chto ya naznachil.

                                 Gortenzio

                    Vot molodec! On budet solncem pravit'.

                                  Uhodyat.


                                  Scena 4

                        Paduya. Pered domom Baptisty.

               Vhodyat Tranio i pedant, odetyj kak Vinchencio.

                                   Tranio

                    Vot dom, sin'or. Prikazhete stuchat'?

                                   Pedant

                    A kak zhe inache? Kol' ya ne sputal,
                    Menya sin'or Baptista dolzhen pomnit':
                    Tomu let dvadcat' v Genue stoyali
                    My vmeste s nim v gostinice Pegasa.

                                   Tranio

                    Prekrasno, - tak derzhite luchshe rol',
                    So strogost'yu, kak nadlezhit otcu.

                                   Pedant

                    Ne bespokojtes'. Vot i vash sluga.

                             Vhodit B'ondello.

                    Ego b nastavit' nado.

                                   Tranio

                    Ne bojtes' za nego. Smotri, B'ondello,
                    Vedi sebya, kak nado, ne sploshaj.
                    S nim obrashchajsya, budto on Vinchencio.

                                 B'ondello

                    Ne podvedu.

                                   Tranio

                    K Baptiste s poruchen'em ty hodil?

                                 B'ondello

                    Skazal, chto vash otec uzhe v Venecii,
                    I v Paduyu my zhdem ego na dnyah.

                                   Tranio

                    Ty lovkij malyj. Poluchaj, chtob vypit'. -
                    A vot Baptista. Ne sbivajtes' s tona.

                        Vhodyat Baptista i Lyuchencio.

                    Sin'or Baptista, rad ya nashej vstreche.
                                 (Pedantu.)
                    Vot tot sin'or, o kom ya govoril vam:
                    Proshu vas, bud'te dobrym mne otcom,
                    I, kak nasledstvo, B'yanku mne dobud'te.

                                   Pedant
                                 (k Tranio)

                    Postoj, synok! (Baptiste)
                    Sin'or, prostite: v Paduyu priehav,
                    CHtob poluchit' dolgi, ya ot Lyuchencio
                    Sejchas uznal ob ochen' vazhnom dele,
                    CHto on i vasha doch' drug druga lyubyat,
                    I tak kak slava dobraya u vas
                    I tak kak vashu dochku lyubit on,
                    Ona zh ego, - chtob ne tomit' ih dolgo,
                    Soglasen ya, kak lyubyashchij otec,
                    Na ih soyuz; i esli tochno tak zhe
                    I vy ne protiv, to naschet uslovij
                    Ves'ma sgovorchivym menya najdete;
                    My polyubovno zaklyuchim kontrakt;
                    Ved' s vami ya pridirchivym ne budu, -
                    Tak horosho pro vas vse govoryat.

                                  Baptista

                    Proshu proshchen'ya za slova moi, -
                    Mne vasha pryamota ves'ma po serdcu.
                    Da, eto pravda, chto vash syn Lyuchencio
                    Doch' polyubil moyu i ej lyubim,
                    Kogda ne pritvoryayutsya v tom oba;
                    A potomu, kol' zakrepit' soglasny
                    Vy kak otec za docher'yu moej
                    Vpolne dostatochnoe sostoyan'e,
                    To delo sdelano, i vse v poryadke:
                    Za syna vashego ya vydam doch'.

                                   Tranio

                    Blagodaryu vas, sudar'. Gde b udobnej
                    Nam mozhno bylo sovershit' pomolvku
                    I dogovor vzaimnyj zaklyuchit'?

                                  Baptista

                    Ne u menya v domu. Kak vam izvestno,
                    U sten est' ushi, - slug u nas tak mnogo, -
                    I staryj Gremio vse karaulit:
                    Togo glyadi, nam mogut pomeshat'.

                                   Tranio

                    Tak esli vam ugodno, u menya,
                    Gde i otec zhivet; segodnya k nochi
                    Vse delo i obdelaem spokojno.
                    Za vashej docher'yu slugu poshlite;
                    A za notariusom ya poshlyu.
                    ZHal' tol'ko, malo vremeni u nas.
                    I ugoshchen'ya budet ochen' malo.

                                  Baptista

                    Otlichno. - Kambio, sbegajte domoj,
                    Pust' B'yanka prinaryaditsya skoree.
                    Da, mozhete skazat' ej, chto sluchilos':
                    Priehal v Paduyu otec Lyuchencio,
                    I stat' zhenoj Lyuchencio ej pridetsya.

                                 B'ondello

                    Molyu bogov ot serdca, chtob tak bylo!

                                   Tranio

                    Ostav' bogov v pokoe - i begi.

                             Uhodit B'ondello.

                    Pozvol'te put' vam ukazat', sin'or,
                    Odnim lish' blyudom ugostit' mogu vas,
                    No nichego, my v Pize naverstaem.

                                  Baptista

                    Idu za vami.

                     Uhodyat Tranio, pedant i Baptista.
                             Vhodit B'ondello.

                                 B'ondello

                    Kambio!

                                  Lyuchencio

                    CHto skazhesh' ty, B'ondello?

                                 B'ondello

                    Vidali, kak podmigival hozyain?

                                  Lyuchencio

                    CHto zh iz togo, B'ondello?

                                 B'ondello

     Pravo,  nichego.  No  on  menya  zdes'  ostavil,  chtob ya ob®yasnil smysl i
znachen'e vseh etih kivkov i znakov.

                                  Lyuchencio

     Tak ob®yasni mne ih.

                                 B'ondello

     Tak  vot.  Baptista  teper' udalen; on zanyat besedoj s podstavnym otcom
podstavnogo syna.

                                  Lyuchencio

     Tak chto zhe?

                                 B'ondello

     A vam nadlezhit otvesti ego doch' na uzhin.

                                  Lyuchencio

     Tak chto?

                                 B'ondello

     Staryj svyashchennik iz cerkvi svyatogo Luki v lyubuyu minutu k vashim uslugam.

                                  Lyuchencio

     Tak chto zhe iz togo?

                                 B'ondello

     Da  tol'ko  to,  chto  poka  oni  trudyatsya  nad  sochineniem  poddel'nogo
obespecheniya,  vy  mozhete  obespechit'  ee  za  soboj  cum  privile  -  gio ad
imprimenolum  solum  {S  isklyuchitel'nym  pravom pechataniya (lat.).}. Skoree v
cerkov', da zahvatite s soboj svyashchennika, prichetnika i neskol'ko shtuk godnyh
chestnyh svidetelej.

                Kogda ne po dushe vam, ne znayu, chto skazat'.
                No B'yanki vam inache svoeyu ne nazvat'.

                                  Lyuchencio

     B'ondello, slyshish'?

                                 B'ondello

     YA  ne mogu meshkat'. YA znal odnu zhenshchinu, tak ona v odin prekrasnyj den'
poshla  v  ogorod za petrushkoj, krolika pokormit', da i obvenchalas'. Tak zhe i
vy,  sudar',  mozhete.  Zasim  moe pochten'e, sudar'. Hozyain velel mne skazat'
svyashchenniku  ot svyatogo Luki, chtoby on gotov byl vstretit' vas vmeste s vashim
dobavleniem.

                                  Uhodit.

                                  Lyuchencio

                       Mogu ya i hochu, kogda soglasna.
                       A pochemu b ej nesoglasnoj byt'?
                       Nu bud' chto budet! Kambio k nej stremitsya.
                       Lish' odnomu by mne ne vozvratit'sya!

                                  Uhodit.


                                  Scena 5

                              Proezzhaya doroga.

               Vhodyat Petruchio, Katarina, Gortenzio i slugi.

                                  Petruchio

                     Eshche poddajte, ved' k otcu my edem.
                     Ah, bog ty moj, kak slavno mesyac svetit!

                                  Katarina

                     Kakoj zhe mesyac? |to solnce, den'!

                                  Petruchio

                     YA govoryu, chto mesyac yarko svetit.

                                  Katarina

                     YA znayu: eto solnce yarko svetit.

                                  Petruchio

                     Klyanusya synom materi moej,
                     Samim soboj, - poka ne budet mesyac
                     Il' chto hochu, - k otcu ya ne poedu. -
                     |j, povorachivaj! Domoj my edem!
                     Ej tol'ko by perechit'! Vse perechit!

                                 Gortenzio

                     Bud' po ego, a to ne doberemsya.

                                  Katarina

                     Vpered uzh nam nemnogo i ostalos',
                     Bud' solnce, mesyac - vse, chto vam ugodno.
                     Hotite, nochnikom hot' nazyvajte;
                     Klyanus', i dlya menya tak eto budet.

                                  Petruchio

                     YA govoryu, chto mesyac.

                                  Katarina

                     Znayu: mesyac.

                                  Petruchio

                     Net, vy solgali: to blagoe solnce.

                                  Katarina

                     Da, bog blagosloven, blagoe solnce!
                     A skazhete - ne solnce, tak ne solnce;
                     Izmenchiv mesyac, kak i vasha mysl'.
                     Kak nazovete, tak ono i est',
                     I tak vsegda dlya Katariny budet.

                                 Gortenzio

                     Nu, v put', Petruchio; pole za toboj!

                                  Petruchio

                     Vot tak, vpered, vpered! SHar po naklonu
                     Vsegda katit'sya dolzhen, a ne v goru. -
                     Stoj! |to chto eshche za chelovek?

                             Vhodit Vinchencio.

                               (K Vinchencio.)
                     Kuda speshite, milaya sin'ora?
                     Skazhi mne, Ket, no govori po pravde, -
                     Vstrechala li ty devushku svezhee?
                     Kakoj rumyanec na shchekah lilejnyh!
                     I slovno zvezdy v nebesah siyayut.
                     Dva glaza na ee lice nebesnom.
                     Eshche raz zdravstvuj, milaya sin'ora. -
                     Ket, poceluj ee za krasotu.

                                 Gortenzio

                     S uma ego svedet, kak s zhenshchinoj tolkuya.

                                  Katarina

                     O deva, pochka svezhaya, mladaya,
                     Kuda idesh' ty, gde tvoe zhilishche?
                     Kak schastlivy roditeli tvoi!
                     No tot schastlivee, komu pridetsya
                     Tebya suprugoj miloyu nazvat'!

                                  Petruchio

                     CHto eto, Ket, s uma ty, chto l', soshla?
                     Ved' eto dryahlyj, smorshchennyj starik,
                     A ne devica, kak ty govorish'!

                                  Katarina

                     Prosti mne, dedushka, ya oboznalas', -
                     Ot solnca ya sovsem sejchas oslepla
                     I vse krugi zelenye v glazah.
                     Teper' ya vizhu: ty pochtennyj starec;
                     Prosti, proshu tebya ya, za oshibku.

                                  Petruchio

                     Prosti, pochtennejshij, i rasskazhi,
                     Kuda idesh'. I esli po doroge -
                     Poputchikami budem my ohotno.

                                 Vinchencio

                     Sin'or, i vy, sin'ora-balovnica,
                     CHto ozadachili menya privetom,
                     Zovus' Vinchencio, rodom ya iz Pizy.
                     Idu zhe v Paduyu, chtob navestit'
                     Synka, s kotorym dolgo ne vidalsya.

                                  Petruchio

                     Kak zvat' ego?

                                 Vinchencio

                                    Lyuchencio, sin'or.

                                  Petruchio

                     Schastliva vstrecha nam, dlya syna - vdvoe.
                     Teper' uzhe po pravu, ne po letam,
                     Vas milym batyushkoj mogu nazvat',
                     Ved' na sestre moej zheny, vot etoj,
                     ZHenilsya syn tvoj. Ty ne udivlyajsya
                     I ne goryuj, - nevesta pervyj sort
                     I po pridanomu, i po rozhden'yu, -
                     Takogo svojstva, chto vpolne podhodit
                     Suprugoj byt' lyubogo dvoryanina.
                     Hochu obnyat' ya starogo Vinchencio;
                     I vmeste k synu tvoemu poedem, -
                     Vot budet rad on tvoemu priezdu!

                                 Vinchencio

                     Ty pravdu govorish'? Il' eto shutka,
                     CHto shutniki-proezzhie neredko
                     Sebe s poputchikami pozvolyayut?

                                 Gortenzio

                     Net, batyushka, ya uveryayu, net.

                                  Petruchio

                     Da vot poedem - i uvidish' sam;
                     Raz poshutili, tak uzh nam ne verish'?
                     Uhodyat vse, krome Gortenzio.

                                 Gortenzio

                     Otlichno. Mne Petruchio pridal duhu.
                     Teper' k vdove moej! A budet zla -
                     Sam sdelayus' upryamee kozla.

                                  Uhodit.




                                  Scena 1

                        Paduya. Pered domom Lyuchencio.

               Viden Gremio. Pozadi nego B'ondello, Lyuchencio
                                 i B'yanka.

                                 B'ondello

     Tihon'ko, sudar', i poskoree: svyashchennik uzhe zhdet.

                                  Lyuchencio

     Lechu,  B'ondello.  No,  mozhet byt', ty teper' doma ponadobish'sya; ostav'
nas.

                                 B'ondello

     Net,  ya hochu videt', kak za vami zahlopnetsya cerkovnaya dver'; togda uzhe
ya so vseh nog pobegu k hozyajskoj dveri,

                    Uhodyat Lyuchencio, B'yanka i B'ondello.

                                   Gremio

                    Divlyus' ya, - dolgo Kambio nejdet.

                   Vhodyat Petruchio, Katarina, Vinchencio,
                              Grumio i slugi.

                                  Petruchio

                    Vot dveri doma, gde zhivet Lyuchencio,
                    A testya dom podal'she, vozle rynka.
                    Teper' ya zanyat i ostavlyu vas.

                                 Vinchencio

                    Snachala vy dolzhny so mnoyu vypit'.
                    Vpolne mogu ya ugostit' vas zdes',
                    I na zakusku chto-nibud' najdetsya!
                             (Stuchit v dver'.)

                                   Gremio

                    Tam zanyaty, sil'nee postuchite.

                        Pedant vysovyvaetsya iz okna.

                                   Pedant

     Kto eto tam tak stuchit, budto dveri slomat' hochet?

                                 Vinchencio

     Doma sin'or Lyuchencio, sudar'?

                                   Pedant

     Doma, sudar', no ne prinimaet.

                                 Vinchencio

     A esli by kto-nibud' prines emu sotni dve funtov na razvlecheniya?

                                   Pedant

     Ostav'te  vashi sotni funtov pri sebe: poka ya zhiv, on ni v chem nuzhdat'sya
ne budet.

                                  Petruchio

     Vidite,  ya  govoril  vam,  chto vashego syna v Padue lyubyat. - Poslushajte,
sudar',  bez  glupostej: peredajte, proshu vas, sin'oru Lyuchencio, chto priehal
ego otec iz Pizy, stoit zdes' u dverej i zhelaet govorit' s nim.

                                   Pedant

     Ty lzhesh'! Ego otec uzhe priehal iz Padui i smotrit iz okoshka.

                                 Vinchencio

     CHto zhe, ty budesh' ego otec?

                                   Pedant

     Da, sudar', tak mat' ego govorila, esli verit' ee slovam.

                                  Petruchio
                               (k Vinchencio)

     CHto  vy  skazhete,  pochtennejshij? |to vyhodit formennoe zhul'nichestvo tak
prisvaivat' chuzhoe imya!

                                   Pedant

     Vyazhite  etogo  negodyaya! YA uveren, chto on hochet kogo-nibud' oblaposhit' v
gorode, vospol'zovavshis' moim imenem.

                             Vhodit B'ondello.

                                 B'ondello

     Videl ih oboih v cerkvi. Daj bog im dobrogo plavan'ya! - No chto eto? Moj
staryj hozyain Vinchencio! Teper' my propali, konec nam vsem.

                                 Vinchencio
                             (uvidya B'ondello)

     Podi-ka syuda, visel'nik!

                                 B'ondello

     Nadeyus', ya mog postupat', kak mne ugodno.

                                 Vinchencio

     Podi syuda, negodyaj! Kak! Ty menya zabyl!

                                 B'ondello

     Zabyl  vas? Net, sudar'. YA ne mog zabyt' vas, raz ya vas nikogda v zhizni
do sih por ne vidyval.

                                 Vinchencio

     Kak,  zapravskij  plut,  ty  nikogda  ne  vidyval  otca tvoego hozyaina,
Vinchencio?

                                 B'ondello

     Kak!  Moego  starogo,  pochtennejshego  hozyaina?  Konechno,  videl. Von on
glyadit iz okoshka.

                                 Vinchencio

     Ah tak? Na samom dele? (B'et ego.)

                                 B'ondello

     Na pomoshch'! Na pomoshch'! |tot sumasshedshij hochet ubit' menya!

                                  Uhodit.

                                   Pedant

     Na pomoshch', synok! Na pomoshch', sin'or Baptista!

                               Uhodit vverh.

                                  Petruchio

     Proshu  tebya,  Ket,  stanem  v  storonku, posmotrim, chem vsya eta istoriya
konchitsya.

                             Othodyat v storonu.
               Vhodyat vnizu pedant, Tranio, Baptista i slugi.

                                   Tranio

     Sudar', kto vy takoj, chto schitaete sebya vprave bit' moih slug?

                                 Vinchencio

     Kto  ya takoj, sudar'? Net, kto vy takoj, sudar'? - Bessmertnye bogi! Ah
podlec,  podlec!  SHelkovyj kamzol, barhatnye shtany, alyj plashch, ostrokonechnaya
shlyapa!  O,  ya  propal,  ya propal! YA, kak skopidom, koplyu den'gi, a moj syn i
sluga promatyvayut ih v universitete!

                                   Tranio

     CHto takoe? V chem delo?

                                  Baptista

     CHto etot chelovek - pomeshannyj?

                                   Tranio

     Sudar',  na  vid  vy kazhetes' stepennym, starym gospodinom, a govorite,
kak  sumasshedshij.  Kakoe  vam  delo  do togo, chto ya noshu zoloto i zhemchuga? YA
blagodaryu za eto moego dobrogo otca, dayushchego mne sredstva tak odevat'sya.

                                 Vinchencio

     Otca tvoego? Ah, negodyaj! Otec tvoj parusnyj shvec v Bergamo.

                                  Baptista

     Vy oshibaetes', sudar', vy oshibaetes', sudar'. Skazhite, pozhalujsta, kak,
vy dumaete, ego zovut?

                                 Vinchencio

     Kak  ego  zovut? Mne ne znat', kak ego zovut! YA vzyal ego na vospitanie,
kogda emu bylo tri goda, i zovut ego Tranio.

                                   Pedant

     Poshel,   poshel,   sumasshedshij  osel!  Ego  zovut  Lyuchencio,  i  on  moj
edinstvennyj syn i naslednik zemel', prinadlezhashchih mne, sin'oru Vinchencio.

                                 Vinchencio

     Lyuchencio!  O,  on  ubil  svoego  hozyaina!  - Vyazhite ego, prikazyvayu vam
imenem  gercoga!  -  O  syn  moj,  syn  moj!  -  Skazhi, negodyaj, gde syn moj
Lyuchencio?

                                   Tranio

     Pozovite syuda pristava.

                         Vhodit sluga s pristavom.

Otvedite   etogo  sumasshedshego  v  tyur'mu.  Batyushka  Baptista,  prismotrite,
pozhalujsta, chtob ego otpravili.

                                 Vinchencio

     Vesti menya v tyur'mu?

                                   Gremio

     Stoj, pristav! On v tyur'mu ne pojdet.

                                  Baptista

     Ne spor'te, sin'or Gremio, ya govoryu vam, chto on pojdet v tyur'mu.

                                   Gremio

     Poberegites', sin'or Baptista, ne vputyvajtes' v etu gryaznuyu istoriyu. YA
prisyagu dam, chto eto nastoyashchij Vinchencio.

                                   Pedant

     Daj, esli posmeesh'.

                                   Gremio

     Net, ya prisyagi dat' ne posmeyu.

                                   Tranio

     Mozhet byt', ty skazhesh', chto ya ne Lyuchencio?

                                   Gremio

     Net, ya znayu, chto ty sin'or Lyuchencio.

                                  Baptista

     Vedite boltuna! V tyur'mu ego!

                                 Vinchencio

     Kak pritesnyayut inostrancev zdes'! Ah, merzkij! Ah, merzkij plut!

                   Vhodyat B'ondello s Lyuchencio i B'yankoj.

                                 B'ondello

     O,  my pogibli! Vot on! Otrekites' ot nego, otkazhites' ot nego, a ne to
vse propalo.

                                  Lyuchencio

                     Prosti, otec moj!

                           Stanovitsya na koleni.

                                 Vinchencio

                                        ZHiv ty, milyj syn!

            Uhodyat kak mozhno skoree B'ondello, Tranio i pedant.

                                   B'yanka

                     Prostite, batyushka, menya.

                                  Baptista

                                              Za chto zhe? -
                     No gde Lyuchencio?

                                  Lyuchencio

                                      |to ya Lyuchencio.
                     Nelozhnyj syn nelozhnogo Vinchencio;
                     I s docher'yu my vashej v brak vstupili,
                     Poka s poddel'nymi vy govorili.

                                   Gremio

                     |tim plutovstvom oni vseh nas obmanuli!

                                 Vinchencio

                     Kuda zhe etot Tranio devalsya,
                     CHto pryamo mne v lico tut izdevalsya?

                                  Baptista

                     Skazhi, da razve ty ne Kambio?

                                   B'yanka

                     Iz Kambio sdelalsya Lyuchencio.

                                  Lyuchencio

                     Lyubov' svershila chudo. Radi B'yanki
                     YA s Tranio pomenyalsya imenami,
                     I v gorode menya on predstavlyal;
                     A ya mezh tem blagopoluchno pribyl
                     K davno zhelannoj gavani blazhenstva.
                     Vse delal on po moemu prikazu.
                     Prosti ego, otec moj, dlya menya.

                                 Vinchencio

     Hotel  by  ya  emu  nos  raskvasit', etomu negodyayu, chto sobiralsya menya v
tyur'mu posadit'.

                                  Baptista
                                (k Lyuchencio)

     Poslushajte,  sudar'.  CHto  zhe  vy  zhenilis' na moej docheri, ne isprosiv
moego soglasiya?

                                 Vinchencio

                 Ne bojtes', Baptista, my vas udovletvorim.
                 No ya hochu otmstit' za derzost'.

                                  Uhodit.

                                  Baptista

                 A ya - uznat', kak gluboka ih merzost'.

                                  Uhodit.

                                  Lyuchencio
                                  (B'yanke)

                 Podbodris', on serdit'sya perestanet.

                         Uhodyat Lyuchencio i B'yanka.

                                   Gremio

                 Hot' mimo rta kusok, a vse zhe v mire
                 Najdu svoyu ya porciyu na pire.

                                  Katarina

     Drug moj, posmotrite, chem okonchitsya ves' etot kavardak

                                  Petruchio

     Otlichno, tol'ko snachala poceluj menya, Ket.

                                  Katarina

     Kak! Posredi ulicy?

                                  Petruchio

     CHto zhe, ty menya stydish'sya?

                                  Katarina

     Net, izbavi bozhe: ya celovat'sya styzhus'.

                                  Petruchio

     Togda - sejchas nazad. |j, edem my domoj!

                                  Katarina

                  Da poceluyu ya. Proshu tebya, postoj.

                                  Petruchio

                  Nu chto zh, razve ploho? Da, milaya Ket, -
                  CHem ran'she, tem luchshe. Bez dobra huda net.

                                  Uhodyat.

                                  Scena 2

                            Paduya. Dom Lyuchencio.

           Vhodyat Baptista, Vinchencio, Gremio, pedant, Lyuchencio,
 B'yanka, Petruchio, Katarina, Gortenzio i vdova, Tranio, B'ondello i Grumio;
                   slugi vmeste s Tranio raznosyat desert.

                                  Lyuchencio

                     Vot, nakonec, i spelis', gospoda.
                     Teper' pora, kogda razdor umolk,
                     Bylye bedy provodit' ulybkoj.
                     Nu, B'yanka, zhaluj moego otca,
                     Kak tvoego ya zhaluyu ot serdca. -
                     Petruchio, brat, sestrica Katarina,
                     Gortenzio s svoej vdovoj lyubeznoj,
                     Proshu vas kushat', milosti proshu:
                     Desert zakonchit nashe nasyshchen'e
                     Posle tyazhelyh blyud. Proshu pokorno;
                     Boltat' my smozhem, sidya za edoj.

                            Vse sadyatsya za stol.

                                  Petruchio

                     Sidet' vse da sidet'! Vse est' da est'!

                                  Baptista

                     Lyubezno v Padue vsegda vstrechayut!

                                  Petruchio

                     Da, v Padue odnu lyubeznost' vstretish'.

                                 Gortenzio

                     Kogda b dlya nas oboih bylo tak!

                                  Petruchio

                     Klyanus', Gortenzio, za vdovu boish'sya.

                                   Vdova

                     Nu, znaete, ne tak uzh ya boltliva.

                                  Petruchio

                     Ponyat'e est' u vas, a ponyali ne tak.
                     Hochu skazat': Gortenzio vas boitsya.

                                   Vdova

                     Krivomu kazhetsya ved' vse krivym.

                                  Petruchio

                     Ne krivo skazano.

                                  Katarina
                                  (vdove)

                     CHto eto znachit?

                                   Vdova

                     Uzh my soshlis' s nim!

                                  Petruchio

                     Soshlis' so mnoj! - Gortenzio, chto skazhesh'?

                                 Gortenzio

                     Soshlas' s toboj vo mnen'e, govorit.

                                  Petruchio

                     Nu, vyvernulsya. (Vdove)
                                    Poceluj ego.

                                  Katarina

                     "Krivomu kazhetsya ved' vse krivym".
                     Proshu vas, ob®yasnite vashu mysl'.

                                   Vdova

                     Vash muzh ot braka s vami okrivel, -
                     Takoj zhe prochit moemu udel.
                     Vot mysl' moya kakaya.

                                  Katarina

                     Da, mysl' myshinaya!

                                   Vdova

                     Ona o vas.

                                  Katarina

                     YA mysh', konechno, po sravnen'yu s vami!

                                  Petruchio

                     A nu-ka, Ket!

                                 Gortenzio

                     A nu, vdova!

                                  Petruchio

                     Sto marok stavlyu: Ket ee pokroet.

                                 Gortenzio

                     Nu, eto - delo nashe.

                                  Petruchio

                     Ty delovoj, tak za tvoe zdorov'e! (P'et
                                                       s Gortenzio.)

                                  Baptista

                     Kak, Gremio, horosho oni scepilis'?

                                   Gremio

                     O da, sin'or, bodayutsya otlichno.

                                   B'yanka

                     Bodayutsya! Kol' est' na lbu roga,
                     Tak poishchite ran'she u sebya.

                                 Vinchencio

                     Izvolili prosnut'sya, molodaya?

                                   B'yanka

                     No ne ot straha, net; mogu zasnut' opyat'.

                                  Petruchio

                     My ne dadim. Kol' stali otvechat',
                     Na vashu dolyu strelki dve pridutsya.

                                   B'yanka

                     CHto ya vam, ptica? YA v kusty porhnu,
                     I mozhete tam celit'sya v menya. -
                     Proshchajte.

                      Uhodyat B'yanka, Katarina i vdova.

                                  Petruchio

                     Udrala ot menya. - Nu chto zhe, Tranio,
                     Vy v ptichku metili, da mahu dali?
                     YA p'yu za teh, kto v cel' ne popadaet!

                                   Tranio

                     Sin'or, menya poslali vrode gonchej:
                     Bezhit sama, a stojka dlya drugogo.

                                  Petruchio

                     Sravnenie ostro, hot' i sobach'e.

                                   Tranio

                     To l' delo vy: hot' dlya sebya gonyalis',
                     A vasha lan' sama vas zatravila!

                                  Baptista

                     Ogo, Petruchio, eto pryamo v glaz!

                                  Lyuchencio

                     Blagodaryu za strelku, dobryj Tranio.

                                 Gortenzio

                     Popal on? Soznavajtes', soznavajtes'!

                                  Petruchio

                     Slegka zadel menya, gotov priznat'sya,
                     No verno to, chto, totchas otskochiv,
                     Strela ego popala v vas oboih.

                                  Baptista

                     Da, shutki v storonu, synok Petruchio.
                     Stroptivej vseh zhena tebe dostalas'.

                                  Petruchio

                     Nu net. I dokazat' berus' ya eto.
                     Poshlemte kazhdyj za svoej zhenoj, -
                     I ch'ya okazhetsya vsego poslushnej
                     I ran'she vseh ispolnit prikazan'e,
                     Tot s kona ves' zaklad i zabiraet.

                                 Gortenzio

                     Soglasen. Skol'ko stavim?

                                  Lyuchencio

                                              Dvadcat' kron.

                                  Petruchio

                     Kak, dvadcat' kron?
                     Za sokola tak, za sobaku stavyat;
                     Raz v dvadcat' bol'she nado za zhenu.

                                  Lyuchencio

                     Nu, sto togda.

                                 Gortenzio

                                    Soglasen.

                                  Petruchio

                                               Po rukam.

                                 Gortenzio

                     Nu, kto nachnet?

                                  Lyuchencio

                                     Hot' ya.
                     B'ondello, pozovi syuda zhenu.

                                 B'ondello

                     Idu! (Uhodit.)

                                  Baptista
                                (k Lyuchencio)

                          Za B'yanku v polovine ya, synok.

                                  Lyuchencio

                     Ne nado. YA odin za vse otvechu.

                          Vozvrashchaetsya B'ondello.

                     CHto skazhesh'?

                                 B'ondello

                                  Prikazano skazat',
                     CHto zanyaty i byt' syuda ne mogut.

                                  Petruchio

                     Kak! "Zanyaty i byt' syuda ne mogut"?
                     CHto za otvet!

                                   Gremio

                                   Da, i eshche lyubeznyj!
                     Daj bog vam hudshego ne poluchit'!

                                  Petruchio

                     Nadeyus' ya na luchshij.

                                 Gortenzio

                     B'ondello, poprosi moyu zhenu
                     Prijti syuda.

                             Uhodit B'ondello.

                                  Petruchio

                                   Aga! Uzh "poprosi"!
                     Togda dolzhna prijti.

                                 Gortenzio

                                          Boyus' ya, sudar',
                     Na vashu ne podejstvuet i pros'ba.

                          Vozvrashchaetsya B'ondello,

                     Nu, chto zhena?

                                 B'ondello

                     Skazala, chto izvolite shutit', -
                     I ne pojdet. Prijti vam k nej velela.

                                  Petruchio

                     CHas ot chasu ne legche! "Ne pojdet"?
                     Kak eto bezobrazno, nesterpimo!
                     Nu, Grumio, idi k svoej hozyajke,
                     Skazhi, chto ya velel prijti syuda.

                               Uhodit Grumio.

                                 Gortenzio

                     Otvet izvesten.

                                  Petruchio

                                     Nu?

                                 Gortenzio

                                         "YA ne hochu".

                                  Petruchio

                     Tem huzhe dlya menya, - vot i vsego!

                                  Baptista

                     Pomiluj bog. Ona idet syuda!

                              Vhodit Katarina.

                                  Katarina

                     CHto vam ugodno? Vy za mnoj poslali.

                                  Petruchio

                     A gde zh sestrica i zhena Gortenzio?

                                  Katarina

                     Sidyat boltayut v zale u kamina.

                                  Petruchio

                     Prishli syuda ih. Esli zh ne soglasny,
                     Tak pletkoyu k muzh'yam ih prigoni.
                     Stupaj i pryamo ih syuda vedi.

                              Uhodit Katarina.

                                  Lyuchencio

                     Kol' chudesa byvayut, vot vam chudo.

                                 Gortenzio

                     No chto zhe eto chudo predveshchaet?

                                  Petruchio

                     Mir predveshchaet, tishinu, lyubov',
                     Pochtenie k zakonnoj vysshej vlasti, -
                     Koroche - vse, chto schast'em my zovem.

                                  Baptista

                     Nu, schastliv bud', Petruchio dorogoj!
                     Zaklad ty vyigral, a ya pribavlyu
                     K nemu v pridachu dvadcat' tysyach kroi.
                     Drugaya doch' - pridanoe drugoe:
                     Ona teper' sovsem drugoyu stala.

                                  Petruchio

                     Hochu vernej ya vyigrat' zaklad
                     I luchshij dat' obrazchik poslushan'ya,
                     Ee zaslugi novoj - poslushan'ya.
                     A vot i zhen ona vedet upryamyh,
                     Kak plennic ubeditel'nosti zhenskoj.

                    Vhodit Katarina s B'yankoj i vdovoyu.

                     K vam eta shapochka sovsem nejdet, -
                     Snimite, Ket, ee i bros'te na pol.

                 Katarina snimaet shapochku i brosaet na pol.

                                   Vdova

                     Daj bog mne schastlivo prozhit' do dnya,
                     Kogda i ya takoj zhe duroj stanu.

                                   B'yanka

                     Zovete etu glupost' poslushan'em?

                                  Lyuchencio

                     Hotel by v vas takuyu glupost' videt'!
                     A to vy umnica takaya, B'yanka,
                     CHto ya sto kron za vecher proigral.

                                   B'yanka

                     Tak glupy vy, nadeyas' na pokornost'.

                                  Petruchio

                     Ket, ob®yasni upryamym etim zhenam
                     Obyazannosti ih k svoim muzh'yam.

                                   Vdova

                     Vy shutite? Ne nado nam urokov.

                                  Petruchio

                     Nu, Ket, skorej! S nee i nachinaj.

                                   Vdova

                     Ne stanet.

                                  Petruchio

                                Uvidite. S nee i nachinaj.

                                  Katarina

                     Svoj lob nahmurennyj skorej razglad'
                     I ne brosaj na muzha gnevnyh vzglyadov,
                     CHto ranyat gospodina i vladyku;
                     Gnev gubit krasotu, kak sneg - luga,
                     I slavu otryaset, kak veter - pochki;
                     Priyatnosti tut netu nikakoj,
                     I zlaya zhenshchina v serdcah - istochnik mutnyj,
                     Nechistyj, tinistyj i nepriglyadnyj;
                     I kak by zhazhdoyu kto ni tomilsya,
                     Takoj vody ni kapli ne kosnetsya.
                     Muzh - gospodin tebe, opora, zhizn',
                     Tvoya glava, vladyka Poli zaboty
                     On o tebe i o tvoem dovol'stve,
                     On truditsya na more i na sushe,
                     Ne spit nochej, vynosit buryu, holod,
                     Poka lezhish' spokojno ty v teple,
                     I ot tebya odnoj lish' dani prosit:
                     Lyubvi, privetlivosti, poslushan'ya -
                     Nichtozhnoj platy za velikij trud.
                     Obyazannosti poddannyh pred knyazem -
                     ZHeny obyazannosti pered muzhem.
                     A esli nesgovorchiva, svarliva
                     I neposlushna blagorodnoj vole,
                     To chto zh ona togda, kak ne myatezhnik
                     I dobromu pravitelyu izmennik?
                     Smotret' na vashu glupost' stydno mne.
                     Voyuete? Molili by o mire!
                     K glavenstvu, pervenstvu vy vse stremites'?
                     V lyubvi i poslushanii smirites'!
                     Ne potomu li telom my slaby,
                     K zanyatiyam tyazhelym nesposobny,
                     CHto nashe serdce s telom zaodno,
                     Vo vseh delah pokornym byt' dolzhno?
                     Ah, derzkie, nichtozhnye vy chervi!
                     Moj duh byl tak zhe derzok, kak i vash,
                     I otvechat' imel on bol'she prava
                     Na slovo slovom, na ukol - ukolom.
                     Teper' ya vizhu, chto oruzh'e nashe -
                     Solominka, chto slaby my bezmerno,
                     Schitaya siloj to, chto mnimo i neverno.
                     Umer'te spes', - nemnogo proka v nej, -
                     Sklonite golovy k nogam muzhej.
                     Gotova proyavit' ya poslushan'e.
                     Lish' tol'ko muzh moj vyrazit zhelan'e.

                                  Petruchio

                     Ket, poceluj menya. Ty molodec.

                                  Lyuchencio

                     Da, staryj plut, ty schastliv, nakonec!

                                 Vinchencio

                     Priyatno, esli deti tak mily.

                                  Lyuchencio

                     I nepriyatno, esli zheny zly.

                                  Petruchio

                     Nu, Ket, pora v krovat'. -
                     ZHenatyh troe. Dvum by podozhdat'.
                                (k Lyuchencio)
                     Zaklad ya vyigral, hot' vam - belyak*
                     Daj bog spokojnoj nochi, kak nikak.
                     {Igra slov: B'yanka (bianca) znachit "belaya"}

                        Uhodyat Petruchio i Katarina.

                                 Gortenzio

                     Stroptivuyu on lovko ukrotil.

                                  Lyuchencio

                     Divlyus', kak on zloj nrav ee slomil!

                                  Uhodyat.

Last-modified: Mon, 12 Feb 2001 06:16:15 GMT
Ocenite etot tekst: