oya upadnicya, shcho tak zhorstoko... (Plache). Zarizali, zarizali! M a r i n k a. Bog pokarav i zlobiteliv. Kvyatkovs'ku obikrali, Kotenko gorit', a Kvitka v zhovtij budinok uluchiv: togo zh taki vechora zbozhevoliv... P a l a zh k a. Prosti jomu bozhe, a na dushi u jogo velikij grih, a nadto u ti¿ pani, jogo materi... M a r i n k a. Od ne¿ oce lista odibrala Marusya. P a l a zh k a. SHCHo zh ota pani ¿j pishe? M a r i n k a. O proshchennya prosit' i za sebe, i za sina, kaºt'sya... P a l a zh ka. I-i, vzhe pizno! A Marusya ne zabuva jogo, yak pomichaºsh? M a r i n k a. De tam! I na tim sviti ne zabude! P a l a zh k a. Oh, goren'ko, goren'ko! Ocyu ladanochku vid ugodnika nehaj nadine zaraz na sebe: ya polozhu ¿¿ na podushci! (Vstala). M a r i n k a. A vi zh, nyanyu, kudi znov? P a l a zh k a. Pidu shche do cerkvi, na chastochku podam i proskurku prinesu: s'ogodni zh ¿¿ svyatogo yangola. M a r i n k a. Aga! A ya j zabula! A ne zabarites'? P a l a zh k a. Ni, uzhe j bez togo pizno, koli b i zastala. (Hrestit' Marusyu). Spit' sobi yangolyatko tiho, tak tiho, a dusha vzhe, bachu, pid samim gorlechkom b'ºt'sya... Spi, moya ziron'ko, spi, moya stoptana kvitko! Nehaj tebe, beztalannu, svyati yangoli horonyat' od liha! (Vihodit', pociluvavshi Marusyu). M a r i n k a (zachinya dveri, pidhodit' do vikon). Treba, odnache, firanki spustiti, shchob svit ne rozburkav Marusi... Stuk u dveri. Hto tam? V I H I D II Marinka i ZHalivnic'kij. M a r i n k a, Ti? Lyubij mij! (Ciluº ZHalibnic'kogo, shcho vijshov z bokovih dverej). ZH a l i v n i c ' k i j. Sluhaj, golubko, vijmi meni z skrin'ki svij braslet i serezhki, a ya dolozhu lancyuzhok z dzigaryami, to, mozhe, pid zastavu zdobudu karbovanciv z sotnyu; nashi vsi skladayut'sya, navit' i Kotenko... ¯j teper treba groshej... M a r i n k a (vijma). Na, na! Ce garazd ti pridumav... ZH a l i v n i c ' k i j. Nu, tak proshchavaj na chas... (Vihodit'). M a r i n k a (provodzha). Ne zabud' zhe - s'ogodni ¿¿ imenini. ZH a l i v n i c ' k i j. Pam'yatayu, pam'yatayu! L u ch i c ' k a (prosipaºt'sya). Hto tam? M a r i n k a. To cholovik prihodiv... L u ch i c ' k a. A, Marochka? SHCHo zh, ciluvala? M a r i n k a. Ciluvala, ciluvala... Nu, yak zhe vam? L u ch i c ' k a. Luchche, luchche. Pevno, pizno? YA duzhe zaspala. M a r i n k a. SHCHe rano, shche spit'; likar kazav - chim bil'she spatimete, tim shvidshe vstanete... L u ch i c ' k a. A vin nadiºt'sya... YA viduzhayu, pravda? M a r i n k a. Viduzhaºm, viduzhaºm i budemo shchaslivimi... To vi todi na klyatim spektakli yakus' zhilu porvali, a zazhive, to i po vs'omu... Os' miksturki vipijte... L u ch i c ' k a (p'º). Meni hochet'sya tak shche pozhiti!.. YA zh viplakala, vimuchila sobi ote pravo! M a r i n k a. I pozhivemo shche, poradiºmo... Ot til'ki krashche spati... Zasnit' shche! (Ukriva ¿¿). L u ch i c ' k a. Dobre. YA budu vse, vse robiti, abi shvidshe oduzhati! Marinka zakriva ¿¿ shirmami, a sama zlyaga na kanapu. V I H I D III Ti zh i Lemishka, a za nim dvi horistki. M a r i n k a (na stuk shoplyuºt'sya. Obnima bat'ka i horistok). Tatochko! Lyubij mij! Marusya shche spit', a vi, sestrichki, pogulyajte poki v sadochku! Horistki kivayut' golovami. L e m i sh k a (daº groshi). Na, ditino moya: ce ya i golota dlya nasho¿ blagodiºchki... dlya nashogo yangola; mi spromoglis'... Vona vse dlya nas trudilas'... oddavala poslidni... a teper lezhit' bezpomichna... na bozhih rukah... (Plache). M a r i n k a. Tatu mij! Zolotij! YAki vi! (Utira ochi). L e m i sh k a. Til'ki ne kazhi ¿j, - ne prijme: ya znayu ¿¿! Kazhi, shcho ce vid Kotenka... L u ch j c' k a. Marinko, hto tam? L e m i sh k a. Tiho! YA tikayu! (Vihodit' navshpinyachki). M a r i n k a. Ta to ya sama... L u ch i c ' k a. A meni pochulos' bulo... M a r i n k a. To u sni, pevno. Zaspokojtes', spit' shche... L u ch i c ' k a. A meni j spravdi shchos' snilos', chi snig, chi svichki... (Govorit' haplivo, zhvavo, til'ki z zadishkoyu, i chim dali, tim bil'she). M a r i n k a. To dobrij son, moya lelechko, vin vam vishchuº nespodivanu radist' yakus'... L u ch i c ' k a (obnima Marinku). Mozhe, shvidko Antos' pribude? M a r i n k a. A mozhe. Likar kazav, shcho jomu zovsim garazd, shcho shvidko vijde, shcho vasha hvoroba jomu na korist' pishla... L u ch i c ' k a (obnima ¿¿). Gospodi, yake shchastya!.. A ya muchilas', shcho cherez mene... (Sida). YAka ya shchasliva! M a r i n k a. Til'ki ne iritujtes': vam i radist' i gore - odna vada! L u ch i c ' k a (sklada ruki). Bozhe! Miloserdyu i lyubovi tvo¿j krayu nema! M a r i n k a. Znov bentezhites'? Nu i ne pushchu jogo... L u ch i c ' k a. Ni, ni! YA budu vse robiti... M a r i n k a. Tak ot i zasnit'. L u ch i c ' k a. Ne hochet'sya, ribon'ko... YA pislya, pislya zasnu... Sluhaj, ya ocej chas, yak zlyagla, vse dumala pro sebe j pro jogo. I znaºsh, na chim upevnilas'? SHCHo vinuvata ya, a ne vin. M a r i n k a. Ce yakraz po-vashomu. L u ch i c ' k a. Dalebi! YA zanadto kohala, stala zaraz raboyu, sobakoyu virnoyu... Vdarilo liho, a ya, zamist' togo shchob pidnyati krila i jogo pidnesti, sama ¿h opustila... i vpala... M a r i n k a. Godi, boga radi, godi! Uzhe znov on kolotit'sya serce!.. Nu, nehaj vin zovsim pravij, nehaj! L u ch i c ' k a (usmihaºt'sya). Tak! Perevirivshis' u meni, vin pochav svitom nuditi... A tut shche prirevnuvav... Lihi lyude pidstro¿li... Ale rviya - kohannya! M a r i n k a. Tak, viryu, viryu... Til'ki movchit': bachite, i duhu ne vberete. L u ch i c ' k a (obnima). Ne budu bil'she, ne budu! M a r i n k a. Ot nadin'te ladanochku - babusya prinesla. L u ch i c ' k a. De, de? (Ciluº j nadiva). Tak babusya moya sivesen'ka vernulas'? De zh moya nenechka? M a r i n k a. V cerkvi; zaraz prijde: s'ogodni zh vashogo yangola! (Obnima). Vs'ogo, vs'ogo, a najbil'she zdorov'ya! L u ch i c ' k a. Pravda, a ya j zabula. Odsun', serce, firanki i odchini vikonce... a to tak temno... M a r i n k a. Dobre. (Pidnima). L u ch i c ' k a. Ah, yak garno! YAke sonechko yasne ta vesele! Pidvedi mene, posadi kolo vikna: meni tak hochet'sya na bozhij mir glyanuti! M a r i n k a. A vi ne vtomites'? L u ch i c ' k a. Ni, ni! Meni s'ogodni duzhe legko... i serce perestalo boliti... Perevedi til'ki mene do vikna... M a r i n k a. Stijte zh, ya krislo postavlyu (stavit' do vikna) ta nakriyu shche vas teployu hustkoyu, otak! A teper berit'sya meni za shiyu... L u ch i c ' k a (vstala, hitaºt'sya). Oj, hata krutit'sya... M a r i n k a. Bachite! L u ch i c ' k a. Ni, teper legshe... To zrazu yakos' v golovi zagulo. M a r i n k a. Nu, derzhit'sya zh micno! (Vede). L u ch i c ' k a. Bachish, sama idu... O, ya shvidko viduzhayu! (Ciluº). M a r i n k a. Nu, sidajte zh tihen'ko; ya shche podushechku pidlozhu pid spinu. (Klade). Dobre siditi? L u ch i c ' k a. Dobre, dobre! Marinko, golubon'ko, odchini shche j vikno! M a r i n k a. Boyus', shchob, buva, vitrec' ne projnyav! L u ch i c ' k a. Ni, nadvori tiho. On buzok uves' rozvivs', a listom ani kolihne... Mozhna! M a r i n k a. Ta vono nadvori azh dushno, a vi vse-taki nakrijtes' hustkoyu! (Odchinya vikno). L u ch i c ' k a (diha korotko j chasto). Ah, ah! YAke pahuche, teple povitrya... Azh dihati legshe... Azh loskoche... (Rozglyada). On na gryadkah i cherevichki zacvili, i zirochki mriyut'... a sobacha rozha yak vignalas' visoko, - pishaºt'sya! Sadochku mij lyubesen'kij! Tak bi j polinula... A to hto tam? M a r i n k a. Nashi horistki. (Krichit'). Agov! Syudi! L u ch i c ' k a. Nehaj kvitok... M a r i n k a. Stijte! Narvit' kvitok... L u ch i c ' k a (viglyada). On troyanda, a dali gen lyubistok, kanupir, zirochki... (Golosno). Ta nalamajte buzku! (Zakashlyalas'). M a r i n k a. SHCHo vi? Boga radi! Krichat' proti vitru... SHCHob znovu zhila... (Zachinya vikno). L u ch i c ' k a. Ne budu, bil'she ne budu! M a r i n k a. Koli hoch raz kriknete, to zaraz polozhu... V I H I D IV Ti zh, i Ryabkova, j Bogdaniha. R ya b k o v a j B o g d a n i h a (vbigayut' z buketami, z kvitami j z nachatim vinkom). Vinshuºmo, vinshuºmo nashu nenechku! (Dayut' buketi). B o g d a n i h a. Uzhe sidite? Slava bogu! Daj bozhe zdorov'ya j zdorov'ya! R ya b k o v a. I zdorov'ya, i shchastya, i vsyakogo dobra! (Ciluº u Luchic'ko¿ ruki). L u ch i c ' k a (obnima ¿h). Spasibi, mo¿ ditochki lyubi, za pam'yat', za lasku, za shchire bazhannya! Uzhe meni daleko krashche... uzhe sidzhu, a shvidko j hoditimu... (Lyubuº kvitami, nyuha). M a r i n k a. Dav bi gospod'! Anu visipajte kviti... A buzok ya v vodu postavlyu... L u ch i c ' k a. Ah, yaki kvitochki, yaki mili. YAk pahnut', a nadto troyanda... M a r i n k a. Dajte ya vam ot syudi prikolyu ¿¿. L u ch i c ' k a. Z lyubistkom, z lyubistkom: ya hochu, shchob mene lyubili... Otak! I buzku meni daj, shchob ne zabuvali... YA tak buzok lyublyu! M a r i n k a. Nate, nate! L u ch i c ' k a. A cej vinochok mi dokinchimo; pomozhit' meni! (Pochina z Bogdanihoyu radisno plesti). R ya b k o v a (v storoni, Marinci). A shcho, yak ¿j? M a r i n k a. Likar kazhe, yakbi spokij ¿j povnij ta tepli kra¿... to shche b bula nadiya, a to nema radi. (Utira ochi). R ya b k o v a. ZHalibnicya nasha! Zastupnicya nasha! L u ch i c ' k a (znevirno). Pro shcho vi tam shepochetes'? Pro mene? M a r i n k a. Ni, to vona meni novini rozkazuº, ta azh nasmishila do sliz. (SHtovha liktem Ryabkovu). L u ch i c ' k a. Rozkazhi j meni! R ya b k o v a. Ta to vchora Kvyatkovs'ka hotila pohvastatis' vashoyu pisen'koyu - "Prudiusom"; tovkla ¿¿, tovkla, ta vse ni v tin ni v vorota - sudarinya krivorota! A taki navazhilas' spivati... Nu j utyala zh do gaplikiv! Muzika - odne, vona - druge... ni tpru ni nu! A vse shche dmet'sya... azh poki z gal'orki ne kriknuli: "Godi!" L u ch i c ' k a. Nevzhe ¿j trudno? Takij prostij motiv... (Pochina naspivuvati) YAk po¿hav mij milen'kij do mlina, do mlina, A ya sobi Prudiusa najnyala, najnyala i t. d. Spochatku spiva boyazno, tiho, z pauzami, a potim z zapalom... poki ne shopilas' za serce, z zadishkoyu, azh zakashlyalas'. M a r i n k a (hotila ranish spiniti, ta Luchic'ka ochima prosila dozvolit' ¿j). Bozhe mij! Kashel'! Zadishka! SHCHo vi narobili? Vodi, vodi napijtes'! L u ch i c ' k a (ledve vimovlya). Miksturu... M a r i n k a (daº). Lishen'ko tyazhke! A kazali, shcho sluhatimetes'... Tak-to vi hochete striti svogo lyubogo? L u ch i c ' k a. Ne budu, ne budu! Tak zahotilos'... zgadati minule... i pohlinulasya... Movchatimu! B o g d a n i h a. Vi movchit' ta divit'sya! Os' i vinok bude zaraz gotovij... Luchic'ka movchit', vazhko dishe i mimikoyu pokazuº, shchob ¿j nadili dukach i namisto, ¿¿ naryadzhayut'. Vzagali v mimichnij gri spochatku vidno, shcho vona strazhda, hapaºt'sya za serce, za grudi, a potim ¿j muki stihli, i vona uzhe mimichno gra z dityachim usmihom. Os' i vinochok gotovij! Bachite, yakij slavnij? Ot i nadinemo! (Nadiva). YAk vam v jomu lyubesen'ko! V I H I D V Ti zh i Palazhka. P a l a zh k a. Sidit' uzhe ditinochka moya, pribiraºt'sya? Mati bozha, uchula ti molitvu moyu! L u ch i c ' k a. Aj! (Obnima nyanyu). P a l a zh k a. Ridnesen'ka moya, os' prosvirka tobi z chastochkoyu za zdraviº! Molilas' za tebe i v monastiri, i tut... Luchic'ka ciluº ¿¿, pokazuº, shcho musit' movchati, bo Marinka govorit' zaboronila; pokazuº, yak vona lyubit' nyanyu, i na nogi pokazuº, shcho nyanya dlya ne¿ natrudila. SHCHo tam nogi, shcho mo¿ kosti? Abi ti, moº yangolyatko, bula zdorova... I budesh - ya znayu, shcho gospod' zglyanet'sya na nashi sl'ozi! Luchic'ka pokazuº zhestami, shcho virit' v boga, ciluº proskuru, prosit' nyanyu prisisti vidpochit', a potim vona mov i pogovorit' z neyu. Proskuru peredaº, shchob kolo ikoni postavit'. Palazhka klade, ide pouz, i, glyanuvshi na Luchic'ku, mahnula v rozpachi rukoyu, i z ridannyam pishla v bokovi dveri. V I H I D VI Ti zh i Bezrodnij. B e z r o d n i j (vhodit' z vinkom). Z novim zdorov'yam, z novim shchastyam, z novoyu slavoyu! Na vtihu nam i na krasu mirovi! (Klade vinok do nig Luchic'ko¿ i ciluº ¿j ruki). L u ch i c ' k a (obnima Bezrodnogo). Druzhe mij! ªdinij mij! (Na mimiku Marinci). YA trishechki... trishechki... B e z r o d n i j. Mi vstali uzhe? Pribiraºmos'! Tozh-to s'ogodni i den' takij, - ne naraduºt'sya mir bozhij! L u ch i c ' k a. Vstala... Meni luchche... YA taka shchasliva... Tak vam rada! (Znovu obnima). ªdinij mij! B e z r o d n i j. Bozhe mij! YAk ya vas.... (Utiraº ochi i vidhodit'; peredaº Marinci groshi). Mimichna scena. L u ch i c ' k a (rozchuleno). Znayu, znayu... (Pauza). Anu, pidvedit'... Z vami projdus', meni legshe... Meni tak radisno, mov p'yana... M a r i n k a (zlyakano). Ne treba, ne treba! L u ch i c ' k a. Ni, ni... projdus'... B e z r o d n i j. Postijte zh. M a r i n k a. Berit' ¿¿ pid ruki. L u ch i c ' k a (vstaº, hitaºt'sya). Oh, slaba shche, vtomilas'... (Zadishka). M a r i n k a. Lyagli b krashche... A to vse trivozhites' ta nadrivaºtes'... L u ch i c ' k a. Ni, peremogla vzhe... O, bachite? Idu... idu... idu!.. SHvidko... sama! B e z r o d n i j. Vi til'ki shudli... Ale to puste... L u ch i c ' k a (hapaºt'sya za serce). Aj!! Ne mozhu!! Smert' tut, smert'!! (Kinulas' i povisla na rukah u Bezrodnogo). B e z r o d n i j. Zaspokojtes'... golubon'ko!.. To vse nazhivete... Ne mozhna zh zrazu. (Pokazuº ochima, shchob pidkotili krislo). Jogo teper stavlyat' nasered konu. Mozhe, lyazhete? L u ch i c ' k a (maha golovoyu, shcho ne hoche). ¯¿ sadyat' v krislo. Smert'!.. Sila znikla... Nema chim zhiti... (Zvishuº ruki i golovu bezsilo). B e z r o d n i j. Nadbaºte... bude chim... zhiti... (Utira krad'koma ochi). L u ch i c ' k a (usmihayuchis' zhurno). Vi sami tomu ne virite... druzhe... B e z r o d n i j. Tako¿ krivdi tam (na nebo) buti ne mozhe! L u ch i c ' k a (vse tyazhche dishe). Ne nam rozumiti svyatu volyu... Meni til'ki tim... shche zhurno vmirati... shcho zhittya... marno projshlo... Ne spravdilis' ni mri¿... ni nadi¿!.. Navit' ridna scena, yakij ya, bozhe, yak virila... tezh hitaºt'sya, - mij talan ne dav ¿j... spomogi... I serce kohanomu ne dalo vtihi... i vi, mij krashchij drug, z svo¿mi shirokimi dumkami oddali sebe cilkom... i opinilis' marno kraj yami... B e z r o d n i j. SHCHo ya? Mozhe, j slid bulo, shchob tak stalosya: liho ponovlya dushu i gartuº dumki... A vi do sebe nespravedlivi: nemarno projshlo molode vashe zhittya, nedarma talan prosiyav, ne na porozhn'o j serce lyubilo! Haj mi j ne tishimo teper sluhacha novinkoyu ta divovinkoyu, ale nashe narodne zhittya z jogo radoshchami i gorem velikim, nasha ridna mova z'ºdnali jogo z menshim bratom, prihilili serce do jogo... I pomig s'omu j vash talan: vin okrasiv scenu, osvitiv ¿¿ syajvom yaskravim i privabiv do sebe ves' lyud. SHCHo v sim'¿ nashij, yaka rozroslas' i rozvilas', ne bez lihih lyudej, to de ¿h nema? De lyude - tam i grih! Ale skil'ki pid vashim krilom vihovalos' i chesnih, i dobrih, i milostivih! A serce vashe vsih grilo, vsim davalo i svitlo, i teplo, i navit' kohanij druzhini hova takij raj, yakogo j na nebi nema... L u ch i c ' k a (rozchulena, usmihaºt'sya, sl'ozi techut' po vidu). Horoshij mij!.. Dorogij!.. (Tisne ruku Bezrodnogo). B e z r o d n i j. Vi lyubili bagato i vse oddali tij lyubovi; a lyubov - najbil'sha na zemli sila, najvishcha sila j na nebi: vona nikoli marno ne gine; vona - i dzherelo, i ves' rozum zhittya! L u ch i c ' k a (usmihaºt'sya shchaslivo). Tak, tak... Vi primirili mene... rozvazhili... B e z r o d n j j. Ta shche j zhiti budemo... On i ya, yakij dohlij, a shche spodivayus' potruditis'... Virte, virte! L u ch i c ' k a. Oh, koli b! YAk meni hochet'sya zhiti, sercem raditi... Gospodi, ne vkoroti mogo viku! (Stanovit'sya na kolina). Poshli meni hoch hvilinku shchastya... YA ne zaznala jogo... YA nikomu zla ne vchinila!.. B e z r o d n i j i M a r i n k a (pidnimayut' ¿¿). Na boga nadijtes'! (Vsi plachut'). V I H I D VII Ti zh ta ZHalivnic'kij, Lemishka j horisti. ZH a l i v n i c ' k i j (klade vinok do nig Luchic'ko¿). Na dovgij vik! Na nashe vsih shchastya! (Ciluº ruku). L u ch i c ' k a. Druzhe mij! Virnij mij! (Obnima). ZH a l i v n i c ' k i j. Os' i Kotenko... (Daº groshi). L u ch i c ' k a. Spasibi jomu... I v jogo dobre serce... Odsluzhu... (Marinci). Shovaj! (Peredaº groshi). L e m i sh k a (tezh z vinkom). Blagodijci nashij!.. Nen'ci nashij!.. Sonechku nashomu!.. L u ch i c ' k a (obnima jogo, ne dopuska do ruki). Tatochku mij, ridnesen'kij! Meni u vas... ciluvati ruki... Spasibi, spasibi... Stil'ki meni radosti! (CHim dali vse bil'she irituºt'sya, shvidshe diha, duzhche zahoplyuºt'sya radistyu). H o r i s t k i j h o r i s t i (z tortami i rushnikami). Od horu z povinshuvannyam i pozhadannyam vs'ogo krashchogo, a najpache zdorov'ya! (Peredayut' Marinci). L u ch i c ' k a. Spasibi, spasibi!.. I ditki ne zabuli... Vsih, vsih obnimayu... (Ciluº ¿h). V I H I D VIII Ti zh i YUrkovich. YU r k o v i ch (vbigaº veselo). Neporivnyannij, divi nashij do samo¿ zemli! (Ciluº ruku). Hvorobu - nabik, vorogiv - pid nogi, a slavoyu pokotit' po vs'omu sviti. L u ch i c ' k a. Spasibi! I cej zgadav... Til'ki vorogiv... ne toptati... a dobrom vitati... to ¿h i ne bude... YU r k o v i ch. Nu, ne kazhit': os' ya svogo hazya¿na yak ne vitayu - ne pribavlya kopijki na strochku ta j ne pribavlya! L u ch i c ' k a. Uzhe z svo¿mi... strochkami... i mene rozsmishiv... YU r k o v i ch. SHCHe j ne tak rozsmiºmos'... SHCHe gopaka z vami vshkvarimo... YAk mamu kohayu... A mozhe, j ya svogo kinu... ta do vas? (Zaprimitivshi mini, obrivaºt'sya). Marinka daº znovu likarstvo. (Odhodit' vbik, vijma gramatku i pochina shchos' tam pisati). Material horoshij: dva fel'etona i tri vospominaniya. V I H I D IX Ti zh i studenti. P e r sh i j s t u d e n t (klade do nig Luchic'ko¿ vinok). Od usih ukra¿nciv - tovarishiv vitayu nashe sonce, shcho zijshlo i osvitilo slavoyu ridnij kraj! Haj zhe vono syaº shche dovgo i ogrivaº teplom vsih obijdenih i zadub-lih! (Ciluº shanovno ¿j ruku). L u ch i c ' k a. Dyakuyu... vsih obnima... ne mozhu vimoviti... radist' zabivaº duh... (Usmihaºt'sya shchaslivo, plache, chashche hapaºt'sya rukoyu za serce). D r u g i j s t u d e n t (klade do nig vinok). Ot imeni tovarshcej velikorossov prinoshu dorogomu i rodnomu vsem nam talantu iskrennij privet i nailuchshie pozhelaniya. Rabotaya na blago vozlyublennoj rodiny, vyi tem samym ukrashaete i venok otechestvennoj slavy. ZHivite zhe i plenyajte nas i nashih yuzhnyh brat'ev vashej divnoj igroj, vashim simpatichnym prizvaniem! L u ch i c ' k a (zadihaºt'sya). Nadmiru... nad silu... s'ogodni meni shchastya... Blagodaryu... vseh, vseh... Vidite, kak ya tronuta... (Hapa za ruku Bezrodnogo). Tak... vi pravi... os' vona, lyubov... Os' vono... najvishche shchastya!.. V I H I D H Ti zh i Kulishevich ta Palazhka. K u l i sh e v i ch (z galasom). Zozulechko moya! Sidish? (Obnimaº). Pozdravlyayu, pozdravlyayu z meninami! Bud' zdorova, yak voda, a bagata, yak zemlya, a shchasliva, yak... znaºsh hto? (Pidmorguº). Os' tobi vid mene! (Nadivaº na shiyu hrest), L u ch i c ' k a. Sestrice!.. Ridnesen'ka!.. (Obnimaº). Ne zabula... YAka ya s'ogodni shchasliva... Tak legko tut... Nichogo ne chuyu... YA shche z vami... pozhivu! K u l i sh e v i ch. A os' ishche krashchij podarunok. (Podaº lista). Glyan'! L u ch i c ' k a (azh zdrignulas'). List? Aj! Od jogo! (Ciluº). YA ne perezhivu takogo shchastya... Nad silu... (CHita). Bezrodnij i ZHalivnic'kij z dokorom do Kulishevich, shcho taka neobachna. Grupiruyut'sya krug Luchic'ko¿. Vona polulezhit' v krisli, vsya ukrita vinkami; tyazhko dishe, strashno zbentezhena. Sprava i zliva na kolinah pripali do ne¿ Marinka j Palazhka; reshta - pivkolom zzadu; Bezrodnij - poseredini. Recenzent upustiv gramatku i ostovpiv. (Z ostannim zusillyam, stayuchi nepritomnoyu). Ah, yakij raj!.. Pishe: "Zdorov... Lechu do tebe... Teper nihto ne rozra¿t'... Vse zhittya tobi i tvoºmu talanu... Vse moº dobro tvo¿j ridnij sceni!" (Ciluº lista). Teper ya z nim... (Na Bezrodnogo). Zazhivemo... Vsih vas pidnimemo... Ah, yake shchastya!! CHogo zh vi plachete?? Teper budemo shchaslivi... Gospod' zglyanuvsya... B e z r o d n i j (cherez silu). Budemo... budemo... L u ch i c ' k a (blazhenno prostyaga vpered ruki). Bozhe! YAka radist'! U grudyah dzvenit'... YAke shchastya ogorta... On i kohanij... Letim!.. YAk yasno... yak sonyachno tam... Ah! (Zrazu ronya ruki i, zvisivshi golovu, posuvaºt'sya vniz, pid vinki). ZH a l i v n i c ' k i j. SHCHo z neyu? M a r i n k a (pripadaº). Ne b'ºt'sya serce... P a l a zh k a. Umerla! Ditino moya! (Ridaº). B e z r o d n i j. Zajshlo nashe sonce!! Vsi opuskayut'sya na kolina. Zavisa tiho spada [1893 p.]