i, chto pripasli dlya menya derevo. Ili semya. Ili pobeg.  CHto
by eto ni bylo, mne eto nuzhno.
     Farr zagovoril rovnym golosom:
     - U menya ego net. YA nichego o nem ne znayu. Vo vremya naleta ya nahodilsya
na Tineri i bol'she nichego obshchego s etoj istoriej ne imeyu.
     Penche sprosil sovershenno spokojno:
     - Vy svyazalis' so mnoj, kogda pribyli na Zemlyu v gorod. Zachem?
     - Ne znayu, - pokachal golovoj Farr. - Mne chto-to nuzhno bylo sdelat'. YA
eto sdelal. Tol'ko chto ya  skazal,  chto  imeyu  dlya  vas  derevo.  Pochemu  -
neponyatno.
     - YA vam veryu, - kivnul Penche. - My najdem eto derevo. Mozhet byt',  ne
srazu, no...
     - Net u menya vashego dereva! I mne net dela... - Farr vstal, oglyanulsya
i napravilsya k dveri. - A sejchas ya pojdu domoj.
     Penche veselo smotrel na nego:
     - Dveri na zapore, Farr.
     Farr ostanovilsya,  glyadya  na  tverduyu  rozetku  dverej.  Relaks-nerv,
dolzhno byt', gde-to v stene. On nadavil na zheltuyu poverhnost', pohozhuyu  na
pergament.
     - Ne syuda, - skazal Penche. - Vozvrashchajtes' obratno, Farr.
     Dver' razoshlas'. Omen Bezhd stoyal v proeme.  Na  nem  byl  oblegayushchij
kostyum v belo-sinyuyu polosku i shlyapa-kolokol, shchegol'ski nadvinutaya na  ushi.
Lico ego kazalos' bezmyatezhno-strogim, polnym chelovecheskoj i vmeste  s  tem
nezemnoj sily.
     On voshel v komnatu. Sledom voshli dvoe iscikov, razlinovannyh v zheltoe
i zelenoe. Svekry. Farr otpryanul, osvobozhdaya prohod.
     - Hello, - uhmyl'nulsya Penche.  -  A  ya  dumal,  dver'  nadezhnaya.  Vy,
rebyata, navernoe, znaete vse ulovki...
     Omen Bezhd vezhlivo kivnul Farru:
     - Segodnya my poteryali vas na nekotoroe vremya. Rad videt' vas snova. -
On posmotrel na Penche, zatem opyat' na Farra. - Vashej cel'yu, kak vidno, byl
dom K.Penche.
     - Sudya po vsemu, - soglasilsya Farr.
     Omen Bezhd taktichno poyasnil:
     - Kogda vy nahodilis' v podzemel'e na Tineri, my vas anestezirovali s
pomoshch'yu gipnoticheskogo gaza. Teord srazu eto ponyal. |ta  rasa  sposobna  v
techenie shesti minut uderzhivat' dyhanie. Kogda vy usnuli, on  uhvatilsya  za
vozmozhnost' sdelat' vas ispolnitelem svoej voli. - On vzglyanul na Penche. -
Rab do konca veroj i pravdoj sluzhil hozyainu...
     Penche promolchal.
     Omen Bezhd vnov' obratilsya k Farru:
     - On zahoronil instrukcii v glubine vashego mozga. Zatem on otdal  vam
ukradennoe derevo. SHest' minut proshli. On sdelal vdoh i poteryal  soznanie.
Pozdnee my otpravili  vas  k  nemu,  nadeyas',  chto  takim  obrazom  prikaz
sotretsya. My poterpeli neudachu - teord  porazil  nas  svoimi  psihicheskimi
vozmozhnostyami.
     Farr poglyadel  na  Penche.  Tot  stoyal,  nebrezhno  opirayas'  na  stol.
Napryazhenie narastalo, i skoro  dolzhen  byl  proizojti  vzryv,  -  tak  pri
legchajshem prikosnovenii vyskakivaet "Dzhek-iz-korobki".
     Omen Bezhd otvernulsya ot Farra - tot uzhe sosluzhil svoyu sluzhbu.
     - YA pribyl na Zemlyu s dvumya missiyami.  Dolzhen  skazat'  vam,  chto  po
prichine naleta teordov, partiya Domov klassa  AA  vam  otpravlena  byt'  ne
mozhet.
     - YAsno, - skazal Penche korotko. - ZHal'!
     - Vtoraya moya missiya - najti cheloveka, kotoromu |jli Farr  dolzhen  byl
peredat' derevo.
     - Vy proverili u Farra pamyat'? - zainteresovanno sprosil Penche. -  Nu
i pochemu zhe vy ne smogli uznat'?
     Vezhlivost' u iscikov v krovi i v refleksah. Omen Bezhd lish'  naklonil
golovu i otvetil:
     - Teord prikazal emu zabyt' i vspomnit' lish' togda,  kogda  ego  noga
kosnetsya Zemli. Razum Farra-sajaha otlichaetsya znachitel'noj  stojkost'yu,  i
poetomu my mogli lish' sledit' za nim. Ego mesto naznacheniya - Dom  K.Penche.
Takim obrazom, ya teper' mogu zavershit' vypolnenie vtoroj missii.
     - Nu? Vykladyvajte! - otrezal Penche.
     Omen Bezhd poklonilsya. Golos ego byl spokoen i vezhlivo oficialen:
     - Moe pervonachal'noe soobshchenie k vam izmenilos', Penche-sajah.  Vy  ne
poluchite bolee Domov klassa AA. Vy  ne  poluchite  bolee  nichego.  Esli  vy
vysadites' na territorii Iszma ili ego vassalov, vy ponesete nakazanie  za
prestuplenie, sovershennoe protiv nas.
     Penche pokachal  golovoj  -  tak  bylo  vsegda,  kogda  ego  ohvatyvalo
sardonicheskoe vesel'e.
     - Vyhodit, vy menya uvolili i ya vam bol'she ne agent?
     - Pravil'no.
     Penche povernulsya k Farru i sprosil ego neozhidanno rezkim golosom:
     - Derev'ya? Gde oni?
     Farr nevol'no prilozhil ladon' k buromu pyatnu na temeni.
     - Podozhdite, Farr, prisyad'te, - skazal Penche. - Dajte vzglyanut'.
     Farr zarychal:
     - Derzhites' ot menya podal'she! YA vam ne igrushka...
     - Teord zagnal shest' semyan pod kozhu na cherepe Farr-sajaha, - spokojno
proiznes Omen Bezhd. - |to byl ochen' ostroumnyj tajnik. Semena  malen'kie.
My iskali tridcat' minut, prezhde chem nashli.
     Farr s otvrashcheniem poshchupal skal'p.
     - Davajte, Farr, ostanemsya tam, gde stoim, - hriplym  golosom  skazal
Penche.
     - YA znayu, gde stoyu! - Farr otpryanul k stene. - Ne ryadom s vami!
     - Ne hotite brosit' iscikov? - rassmeyalsya Penche.
     - YA ne brosayu nikogo. Esli  u  menya  v  golove  i  est'  semena,  eto
kasaetsya tol'ko menya!
     Penche shagnul vpered, lico ego slegka iskazilos'.
     - Semena byli izvlecheny, Penche-sajah. Bugry, kotorye Farr-sajah mozhet
nashchupat', - eto tantalovye shariki.
     Farr oshchupal cherep. I verno, oni byli zdes' - tverdye vystupy, kotorye
do sih por on schital otnosyashchimisya k shramu. Odin, dva, tri,  chetyre,  pyat',
shest'... Ladon' skol'znula po volosam i zaderzhalas'. On nevol'no  vzglyanul
na Penche, na iscikov - pohozhe, te na nego ne smotreli. On prizhal malen'kij
predmet, kotoryj obnaruzhil v volosah. Slovno malen'kij  puzyrek,  kapsula,
razmerom ne bol'she pshenichnogo zerna, i soedinyalos' eto s kozhej  voloknami.
Anna, blondinka, uvidela lish' dlinnye serye...
     Farr netverdo proiznes:
     - S menya dostatochno... ya poshel.
     - Net, - bescvetno proiznes Penche. - Vy ostanetes' zdes'.
     Omen Bezhd vezhlivo skazal:
     - YA nadeyus', zemnye zakony ne pozvolyayut zaderzhivat'  cheloveka  protiv
ego voli. Esli my ne  protivodejstvovali  zahvatu,  my  v  ravnoj  stepeni
stanovimsya vinovnymi. Ili ne tak?
     Penche ulybnulsya:
     - V nekotoryh predelah.
     -  V  celyah  samozashchity   my   trebuem,   chtoby   vy   ne   sovershali
protivozakonnyh dejstvij.
     Penche agressivno podalsya vpered:
     - Vy uzhe vse skazali. A teper' ubirajtes' proch'!
     Farr popytalsya projti mimo nego. Penche, podnyav ruku,  upersya  ladon'yu
emu v grud':
     - Vy luchshe ostan'tes', Farr. Zdes' vy v bezopasnosti.
     Farr posmotrel v glubinu ego tleyushchih glaz. Gnev i unizhenie meshali emu
govorit'. Nakonec on vymolvil:
     - Net uzh, luchshe ya ujdu. Menya toshnit ot igry v prostaka.
     - Luchshe zhivoj prostak, chem mertvyj bolvan...
     Farr ottolknul ruku Penche.
     - A ya popytayu schast'ya.
     Omen Bezhd probormotal chto-to svoim pomoshchnikam. Oni raspolozhilis'  po
obe storony sfinktera.
     - Vy mozhete idti, -  skazal  Omen  Bezhd  Farru.  -  K.Penche  vas  ne
zaderzhit.
     Farr ostanovilsya:
     - V vashih uslugah ya tozhe ne nuzhdayus'.
     On oglyadel struchok i podoshel k stereoekranu.
     Penche odobritel'no uhmyl'nulsya v storonu iscikov.
     - Farr-sajah! - kriknul Omen Bezhd.
     - Vse legal'no! - likoval Penche. - Ostav'te ego!
     Farr prikosnulsya  k  knopkam.  |kran  zamercal,  i  na  nem  voznikla
rasplyvchataya figura.
     - Dajte mne Kirdi, - proiznes Farr.
     Omen Bezhd podal znak. Iscik sprava skol'znul vdol' steny,  pererezaya
soedinyayushchuyu trubu. Izobrazhenie pogaslo.
     Brovi Penche polezli vverh.
     - Govorite o prestupleniyah, - vzrevel on, - a sami lomaete moj Dom!
     Guby Omena Bezhda stali rastyagivat'sya, obnazhaya blednye desny:
     - Prezhde chem ya...
     Penche podnyal  levuyu  ruku.  Ego  ukazatel'nyj  palec  vybrosil  struyu
oranzhevogo plameni. Omen Bezhd uvernulsya; ognennyj snop  ostrig  emu  uho.
Dvoe drugih s porazitel'noj skorost'yu i tochnost'yu brosilis' k dveri.
     Penche vnov' podnyal palec. Farr rvanulsya vpered, shvatil ego za plecho,
razvernul. Penche szhal chelyusti i vybrosil vpered pravyj  kulak  v  korotkom
apperkote. Udar ugodil Farru v oblast' zheludka.  Farr,  promazav  krugovym
pravoj, otshatnulsya nazad.  Penche  mgnovenno  razvernulsya,  no  isciki  uzhe
skrylis' za sfinkterom, i tot zatyanulsya za nimi. Farr i Penche  ostalis'  v
struchke odni. Farr otshatnulsya, a Penche kachnulsya vpered:
     - Vy spasli ih, idiot!
     Struchok sotryasalsya i dergalsya. Farr, poluobezumevshij ot dushivshej  ego
yarosti, brosilsya vpered. Pol  v  struchke  pokrylsya  ryab'yu;  Farr  upal  na
koleni.
     - Spasli etih merzavcev! Na kogo vy rabotaete? Na Zemlyu ili na  Iszm?
- ryavknul Penche.
     - Vy - na Zemle! - zadyhalsya Farr. - Vy - K.Penche.  YA  budu  drat'sya,
potomu chto menya uzhe mutit ot togo, chto menya  ispol'zuyut!  -  On  popytalsya
vstat'  na  nogi,  no  slabost'  odolela.  On  ruhnul  na  spinu,  dyhanie
oborvalos'.
     - Dajte vzglyanut', chto u vas v golove.
     - Derzhites' ot menya podal'she. YA vam razob'yu fizionomiyu!
     Pol struchka rvanulsya vverh, podbrosiv Farra i Penche.
     Penche vstrevozhilsya:
     - CHto oni delayut?
     - CHto nado. Oni - isciki, a eto Dom Iszma. Oni mogut igrat'  na  nem,
kak na skripke.
     Struchok vibriroval i sodrogalsya.
     - Vse... - skazal Penche. - A teper' - chto u vas tam v golove?
     - Ne podhodite! CHto by eto ni bylo, ono moe!
     - Net, moe, - myagko proiznes Penche. - YA zaplatil, chtoby ego  privezli
syuda.
     - Vy ne znaete dazhe, chto eto takoe!
     - Znayu. YA eto vizhu. |to pobeg. Pervyj pobeg tol'ko chto vylez naruzhu.
     - Vy spyatili! Derevo ne mozhet prorasti u menya v golove!
     Struchok stal  vytyagivat'sya,  vygibayas'  koshach'ej  spinoj.  Krysha  nad
golovoj zaskripela.
     - Nado by vybirat'sya otsyuda, - probormotal K.Penche.
     On podoshel k sfinkteru i dotronulsya do otkryvayushchego  nerva.  Sfinkter
ostavalsya zapert.
     - Oni pererezali nerv, - skazal Farr.
     Struchok  prodolzhal  vytyagivat'sya.  Pol  krenilsya.   Svodchataya   krysha
skripela. Tvang! Rebro lopnulo, shchepki posypalis' vniz. Ostraya shchepka  upala
v fute ot Farra.
     Penche pricelilsya pal'cem v sfinkter, zaryad udaril  v  diafragmu.  Ona
otplatila oblakom zlovonnogo para i dyma.
     Penche otpryanul nazad, potryasennyj.
     Lopnuli eshche dva rebra.
     - Oni ub'yut nas, esli sumeyut,  -  skazal  Penche,  obozrevaya  vygnutyj
potolok. - Nazad!
     - |jli Farr - zelenyj hodyachij Dom... Vy sginete,  Penche,  prezhde  chem
soberete urozhaj!
     - Prekratite isteriku! - zavopil Penche. - Idite syuda!
     Pol   oprokinulsya,   mebel'   nachala   skol'zit',   Penche    otchayanno
uvorachivalsya.  Farr  poskol'znulsya.  Struchok  vygibalsya.   Oskolki   reber
otshcheplyalis', otletali,  barabanili  po  stenam.  Mebel'  gromozdilas'  nad
Farrom i Penche.
     Struchok zadrozhal; stul'ya i stoly  zaprygali,  oprokidyvayas'.  Farr  i
Penche vysvobodilis', prezhde chem tyazhelaya mebel' razdavila im kosti.
     - Oni dejstvuyut snaruzhi! - vykriknul Farr. - Dergayut nervy!
     - Esli by my mogli vybrat'sya na balkon...
     - ...my by spustilis' na zemlyu!
     Drozh' prodolzhalas', delayas'  vse  sil'nee.  Oskolki  reber  i  mebeli
zadrozhali, grohocha kak goroshiny v banke. Penche stoyal,  upirayas'  rukami  v
stol, i pytalsya uderzhat' ego. Farr podhvatil oskolok i prinyalsya bit' im  v
stenu.
     - CHto vy delaete?
     - Isciki stoyat snaruzhi,  b'yut  po  nervam.  YA  popytayus'  popast'  po
drugim.
     - Vy nas mozhete ubit'!  -  Penche  vzglyanul  na  golovu  Farra.  -  Ne
zabud'te, chto rastenie...
     - Vy boites' bol'she za rastenie, chem za sebya! -  Farr  ne  perestaval
stuchat', vybiraya raznye mesta.
     On popal po nervu. Struchok vdrug zastyl,  stranno  napryagayas'.  Stena
stala vydelyat' krupnye kapli  soka  s  kislym  zapahom.  Struchok  neistovo
zadrozhal, i soderzhimoe ego zagrohotalo.
     - Ne tot nerv! - zakrichal Penche.
     On shvatil oskolok i tozhe stal stuchat'. Po  stenam  struchka  pronessya
zvuk,  pohozhij  na  sdavlennyj  ston.  Pol  poshel   bugrami,   korchas'   v
rastitel'noj agonii. Potolok nachal rushit'sya.
     - Nas razdavit! - vzvizgnul Penche.
     Farr zametil blesk metalla. SHpric doktora. On shvatil ego,  vonzil  v
zelenuyu vypuklost' veny i nadavil na porshen'.
     Struchok vzdragival, tryassya, pul'siroval. Steny vzduvalis' puzyryami  i
lopalis'. Sok  stekal  i  struilsya  vo  vhodnoj  kanal.  Struchok  bilsya  v
konvul'siyah, drozhal i osypalsya. Farr i Penche vykatilis' na balkon vmeste s
oblomkami  reber  i  mebeli  i  poleteli  vniz.  Farr  zaderzhal   padenie,
ucepivshis' za prut balyustrady. Prut oborvalsya,  i  Farr  upal.  Letet'  do
gazona emu prishlos' ne bol'she futa. Prizemlivshis' na kust, on pochuvstvoval
pod soboj chto-to rezinovoe; ono oshchupalo ego nogi i  ottolknulo  s  bol'shoj
siloj.
     |to byl Penche.
     Oni pokatilis' po gazonu. Sily Farra  byli  pochti  na  ishode.  Penche
sdavil  ego  tulovishche,  navalilsya  i  shvatil  za   gorlo.   Farr   uvidel
sardonicheskoe lico v dyujme ot svoego. On izo  vseh  sil  udaril  kolenyami.
Penche zadrozhal, zadohnulsya, no bystro opravilsya. Farr  vonzil  emu  v  nos
bol'shoj palec i krutanul. Golova Penche otkinulas' nazad, hvatka oslabla.
     - YA vyrval etu shtuku... - zahripel Farr. - YA slomal ee...
     - Net! - zahlebnulsya Penche. - Net! Froup! Karlajl!
     Figury poyavilis' ryadom. Penche podnyalsya.
     - V dome troe iscikov. Ne  vypuskat'.  Stan'te  u  stvola,  strelyajte
navernyaka!
     - Strel'by segodnya vecherom ne budet! - proiznes holodnyj golos.
     Dva lucha fonarikov uperlis' v Penche. On tryassya ot zloby:
     - Kto vy?
     - Special'naya brigada. YA - detektiv i inspektor Kirdi.
     - Voz'mite iscikov, - vydohnul Penche. - Oni v moem dome.
     Isciki vyshli na svet.
     Omen Bezhd skazal:
     - My nahodimsya zdes', chtoby vernut' svoyu sobstvennost'.
     Kirdi nedruzhelyubno posmotrel na nih:
     - CHto eshche za sobstvennost'?
     - V golove Farra... Rostok dereva.
     - Vy obvinyaete Farra?
     - Eshche chego, - serdito skazal Farr. -  Oni  pyalilis'  na  menya  kazhduyu
minutu, oni obyskivali menya, gipnotizirovali..
     - Vinoven Penche, - zhestko proiznes Omen Bezhd. - Agent Penche  obmanul
nas. On pomestil shest' semyan tuda, gde my navernyaka dolzhny byli ih  najti.
U nego takzhe byl tonkij  koreshok,  kotoryj  on  soedinil  s  kozhej  Farra,
spryatav sredi volos, i my ego ne zametili.
     - Bol'shaya udacha, - skazal Penche.
     Kirdi s somneniem posmotrel na Farra:
     - |ta veshch' v samom dele ostalas' zhiva?
     Farr podavil smeshok.
     - ZHiva? Ona pustila korni, dala struchok, pokrylas' listochkami...  Ona
prorosla. U menya teper' Dom na golove!
     - |to sobstvennost' Iszma,  -  zayavil  Omen  Bezhd.  -  YA  trebuyu  ee
vozvrashcheniya!
     - |to moya sobstvennost', - skazal Penche. - YA kupil  ee,  zaplativ  za
nee!
     - |to moya sobstvennost', - rashohotalsya Farr. -  V  ch'ej  golove  ona
rastet?
     Kirdi pokachal golovoj:
     - Pozhaluj, vam sleduet projti so mnoj.
     - Nikuda ya ne pojdu, ya poka ne arestovan, - skazal  Penche  s  bol'shim
dostoinstvom. - Govoryu vam - arestujte iscikov, oni razlomali moj Dom.
     - Pojdete so mnoj, vy vse! - Kirdi povernulsya  k  svoim.  -  Opustite
mashinu.
     Omen Bezhd sdelal svoj vybor. On gordelivo vypryamilsya vo  ves'  rost,
belye polosy sverknuli vo t'me. Iscik  posmotrel  na  Farra,  porylsya  pod
odezhdoj i vytashchil shatter.
     Farr plashmya brosilsya na zemlyu.
     Zaryad proletel nad golovoj.  Iz  pistoleta  Kirdi  vyrvalos'  goluboe
plamya. Omena Bezhda ohvatil goluboj oreol. On byl mertv, no strelyal  vnov'
i vnov'. Farr katilsya po temnoj zemle. Dvoe iscikov tozhe otkryli  po  nemu
ogon', ne obrashchaya vnimaniya na  pistolety  policejskih.  Oni  vysvechivalis'
golubym siyaniem, umirali, no prodolzhali strelyat'. Zaryady  popali  Farru  v
nogi. On zastonal i ostalsya lezhat' nepodvizhno.
     Isciki ruhnuli.
     - A teper', - udovletvorenno proiznes Penche, - ya pozabochus' o Farre.
     - Polegche, Penche, - skazal Kirdi.
     - Derzhis' ot menya podal'she, - podderzhal Farr.
     - YA zaplachu vam desyat' millionov za to, chto rastet u vas v volosah!
     - Net!!! - svirepo ogryznulsya Farr.  -  YA  sam  ego  vyrashchu.  YA  budu
rastit' semena besplatno...
     - Riskovannoe predpriyatie, - skazal Penche.  -  Esli  eto  semya-samec,
pol'zy ne budet nikakoj.
     - A esli samka... - Farr zamolchal.
     Policejskij doktor prinyalsya perevyazyvat' emu nogi.
     - ...pol'zy budet ochen'  mnogo,  -  suho  dokonchil  Penche.  -  No  vy
vstretite protivodejstvie.
     - CH'e?
     - Iscikov.
     Sanitary podnyali nosilki.
     - Oni budut meshat'. YA dayu vam desyat' millionov. YA predlagayu shans...
     - Ladno... Menya toshnit ot vsej etoj vozni.
     - Togda podpishem kontrakt! - s triumfom zakrichal Penche. - |ti oficery
- svideteli!
     Farra polozhili na nosilki. Doktor  sklonilsya  nad  nim  i  zametil  v
volosah rastitel'nyj pobeg. On protyanul ruku i vydernul ego.
     - Oj! - vskriknul Farr.
     - CHto on delaet?!! - zavopil Penche.
     - Vam by nado poluchshe sledit' za svoim imushchestvom,  Penche,  -  slabym
golosom skazal Farr.
     - Gde on? - vzvyl Penche v panike, hvataya doktora za vorot.
     - Kto? - sprosil doktor.
     - Prinesite svet! - kriknul Penche.
     Farr smotrel, kak Penche i ego lyudi sharyat po kustam v poiskah blednogo
pobega, zatem vpal v bespamyatstvo...


     Penche prishel k Farru v bol'nicu.
     - Vot, vashi den'gi, - skazal on i polozhil na stolik bankovskij kupon.
Farr posmotrel na nego. - Desyat' millionov dollarov.
     - |to kucha deneg, - skazal Farr.
     - Da, - podtverdil Penche, otvorachivayas'.
     - Vy, dolzhno byt', nashli pobeg.
     Penche kivnul.
     - On byl zhiv. On i sejchas rastet. On - samec. - Penche vzyal  so  stola
kupon, poglyadel na nego, zatem polozhil obratno i vzdohnul. - CHistoe pari!
     - U vas byli horoshie shansy, - uteshil Farr.
     Penche stal smotret' v okno na Los-Andzheles. Farr pytalsya  ugadat',  o
chem on dumaet v etot moment.
     - Legko najdeno - legko poteryano, - probormotal Penche.
     On poluobernulsya, sobravshis' uhodit'.
     - A chto teper'? - sprosil Farr. - U vas  net  zhenskoj  osobi,  vy  ne
mozhete delat' i prodavat' Doma, i u vas bol'she net svyazej s Iszmom.
     - ZHenskie osobi est' na Iszme, - skazal Penche. -  I  ochen'  mnogo.  YA
popytayus' dostat' neskol'ko shtuk.
     - Eshche odin nalet?
     - Nazyvajte, kak hotite!
     - A kak vy nazyvaete?
     - |KSPEDICIYA.
     - Rad, chto ya k etomu ne imeyu otnosheniya.
     - CHelovek nikogda nichego ne znaet zaranee,  -  zametil  Penche.  -  Ne
zarekajtes'. Mozhet byt', vy eshche peredumaete.
     - Na etot schet ne somnevajtes'!..