Agniya Barto. Lenochka s buketom
---------------------------------------------------------------
Veselye stihi
Moskva "Detskaya literatura" 1984
OCR A.Baharev
---------------------------------------------------------------
SODERZHANIE
Lenochka s buketom
ZHadnyj Egor
YA lishnij!
Hromaya taburetka
YA lezhu boleyu
Dedushkina vnuchka
YArlychok
Odnazhdy ya razbil steklo
YA s nej druzhu
SHefy
Dokladchik
Nesli my oblako s soboj
CHlen zhyuri
Osobaya arifmetika
Cvety ne znali...
Rycari
Pro odin kvartet
Zovite babku
O premii, o Dimke i o vesennem snimke
Vesne naperekor
SHutochka pro SHurochku
Mama-bolel'shchica
Leshen'ka, Leshen'ka...
Vy vstrechali udal'ca?
Podnimi pilu
Zavitushki
Kogda zakusish' udila
Poruchaetsya Andreyu
Modnica
Tri ochka za starichka
CHudesnyj plan
Mityaj-lentyaj
Pervaya lyubov'
Botanika bol'na
Sekret uspeha
Kopejkin
Pro slezy i dela
Zvonok isporchen
Sadovye nozhnicy
Vesennyaya progulka
Uvlekatel'naya rech'
Liven'
Pozornoe pyatno
Ona u nas krasavica
Petya utomlen
Vezhlivyj postupok
Nina-solonina
Otkrytoe okno
Vyshla Lenochka na scenu,
SHum pronessya po ryadam.
-- Ot detej, -- skazala Lena,-
YA privet vam peredam.
Lena v den' Vos'mogo marta
Govorila mamam rech'.
Vseh rastrogal belyj fartuk,
Banty, lokony do plech.
Ne naraduyutsya mamy:
-- Do chego ona mila! --
Luchshim nomerom programmy
|ta devochka byla.
Kak-to v zale rajsoveta
Deputaty sobralis'.
Lena, devochka s buketom.
Vyshla k nim iz-za kulis.
Lena derzhitsya tak smelo,
Vsem privet peredaet.
Ej znakomo eto delo:
Vystupaet tretij god.
Tretij god, zimoj i letom,
Poyavlyaetsya s buketom:
To pridet na yubilej,
To na s容zd uchitelej.
Noch'yu Lenochke ne spitsya,
Dnem ona ne p'et, ne est.
"Oj, druguyu uchenicu
Ne poslali by na s容zd!"
Govorit spokojno Lena:
-- Zavtra dvojku poluchu
-- U menya rajonnyj plenum,
YA privetstvie uchu.
Lena, devochka s buketom,
Otstaet po vsem predmetam:
Nu kogda zh uchit'sya ej?
Zavtra snova yubilej!
Oj, kakoj stoit galdezh!
Plyashut komsomolki.
Tak tancuet molodezh',
CHto ne hochesh', da pojdesh'
Tancevat' na elke.
Tut poet veselyj hor,
Zdes' chitayut basni...
V storone stoit Egor,
Tolstyj tret'eklassnik.
Pervym on prishel na bal
V shkol'nyj klub na elku.
Tancevat' Egor ne stal:
-- CHto plyasat' bez tolku?
Ne glyadit on na strekoz
I na rybok yarkih.
U nego odin vopros:
-- Skoro budet Ded-Moroz
Vydavat' podarki?
Lyudyam veselo, smeshno,
Vse krichat: -- Umora! --
No Egor tverdit odno:
-- A podarki skoro?
Volk, i zayac, i medved' --
Vse prishli na elku.
-- A chego na nih glazet',
Hohotat' bez tolku?
Nachalos' katan'e s gor,
Ne kataetsya Egor:
-- Pokatayus' v parke! --
U nego odin vopros:
-- Skoro budet Ded-Moroz
Vydavat' podarki?
Ded-Moroz igraet sbor:
-- Vot podarki, deti! --
Pervym vyhvatil Egor
Zolotoj paketik.
V ugolke prisel na stul,
Svoj podarok zavernul
S tolkom, s rasstanovkoj,
Zavyazal bechevkoj.
A potom sprosil opyat':
-- A na elke v parke
Zavtra budut vydavat'
SHkol'nikam podarki?
Okapyvali vishni.
Sergej skazal: -- YA lishnij.
Pyat' derev'ev, pyat' rebyat --
YA naprasno vyshel v sad.
A kak pospeli vishni,
Sergej vyhodit v sad.
-- Nu net, teper' ty lishnij! -
Rebyata govoryat.
Ona lezhit, trehnogaya,
V kuhne, na boku.
Ispytala mnogoe
Na svoem veku.
Davno ej kto-to grud' prozheg -
Na nej zabyli utyuzhok.
Potom kotyata lapami
Ee skrebli, carapali.
Andryusha zimu celuyu
Tverdil: -- YA zavtra sdelayu
Dlya taburetki nozhku.
Odnako zimu celuyu
Ona lezhala vlezhku,
Budto ponimaya,
CHto ona hromaya.
Poobeshchal kupit' gvozdej
Sosed odnazhdy letom,
No (ponadejsya na lyudej!)
Sosed zabyl ob etom.
Ee v poryadok privesti
Poobeshchal Voloden'ka,
No parnyu nado podrasti --
Poka emu tri godika.
U Peti v shkol'noj masterskoj
Vse instrumenty pod rukoj,
No taburet ne v plane.
A esli on ne v plane --
Puskaj lezhit v chulane!
K vam obrashchayus', detvora!
Voz'mite na zametku:
Postavit' na nogi pora
Hromuyu taburetku.
Proshu tebya, chitatel' moj,
Ty ne ostav' ee hromoj!
YA lezhu boleyu,
Sam sebya zhaleyu.
Povzdyhayu na spine,
Snova na bok lyagu...
Ne idut druz'ya ko mne.
Navestit' bednyagu.
YA lezhu boleyu,
Sam sebya zhaleyu.
Gde tovarishchi moi?
Kak provodyat leto?
Bez menya vedut boi
Na futbole gde-to...
YA lezhu boleyu,
Sam sebya zhaleyu.
ZHdu, kogda, v konce koncov,
Raspahnutsya dveri
I vorvutsya shest' mal'cov,
Pyat', po krajnej mere!
No v kvartire tishina...
Tru glaza sprosonok,
Vdrug ya vizhu (vot te na!),
Vhodyat pyat' devchonok.
Pyat' devchonok seli v ryad
U moej krovati.
-- Nu, dovol'no, -- govoryat,
- Pobolel, i hvatit!
Pesni znaesh' ili net?
Budesh' zapevaloj! --
YA kivayu im v otvet:
-- CHto zh, spoem, pozhaluj!
Tan'ka (tonkij golosok,
Hvostik na zatylke)
Govorit: -- A eto sok
Dlya tebya v butylke.
CHudesa! Mal'chishek zhdu,
A prishli devchata.
YA zhe s nimi ne v ladu,
Voeval kogda-to.
YA lezhu boleyu,
Sam sebya zhaleyu,
Kak s devchonkami spoyu,
Srazu veseleyu.
SHagaet utrom v shkoly
Vsya yunaya Moskva,
Narod tverdit glagoly
I slozhnye slova.
A Klava-uchenica
S utra v mashine mchitsya
Po Sadovomu kol'cu
Pryamo k shkol'nomu kryl'cu.
Uchitel' sedovlasyj
Peshkom prihodit v klassy,
A Klavochka -- v mashine.
A po kakoj prichine
I po kakomu pravu
Vezet mashina Klavu?
-- YA dedushkina vnuchka,
Moj ded -- Geroj Truda...--
No vnuchka -- beloruchka,
I v etom vsya beda!
Sidit ona, skuchaya
I otlozhiv tetrad',
No dedu chashki chaya
Ne vzdumaet podat'.
Zato poprosit deda:
-- Ty mne mashinu dash'?
YA na katok poedu! --
I pozvonit v garazh.
Sluchaetsya poroyu --
Divitsya ves' narod:
U dedushki-geroya
Bezdel'nica rastet.
Mal'chishka kruglolicyj
Hitro prishchuril glaz:
-- Slyhali, ya tupica,
Tupica ya u nas!
A esli ya tupica,
CHto v shkolu toropit'sya?
SHest'sot gusej na tridcat'
Pomnozhit' ya ne mog.
"Petrov, ne bud' tupicej!" --
Skazal mne pedagog.
Vse stali veselit'sya:
"Tupica on, tupica!"
Priliplo, slovno plastyr',
Ko mne eto slovco!
"Privet, tupica, zdravstvuj!"
Mne vse krichat v lico.
Smeyutsya vse: tupica!
A materi ne spitsya...
Vo dvor by prihodila --
Net, tam ya ne tupoj,
YA pervyj zavodila,
I vse za mnoj tolpoj.
A v shkole ya tupica.
Nu chto zh mne -- utopit'sya?
Net, ya ne unyvayu,
YA priceplyus' k tramvayu
I edu, napevayu.
Tot -- myamlya, tot -- tupica,
A etot bestolkov.
Nel'zya li obhodit'sya,
Druz'ya, bez yarlykov?
ODNAZHDY YA RAZBIL STEKLO
Net, v zhizni mne ne povezlo,
Odnazhdy ya razbil steklo.
Ono pod solnechnym luchom
Sverkalo i gorelo,
A ya nechayanno -- myachom!
Uh, kak mne nagorelo!
I vot s teh por,
S teh samyh por,
Kak tol'ko vybegu
Vo dvor,
Krichit vdogonku kto-to:
-- Steklo razbit' ohota?
Vody nemalo uteklo
S teh por, kak ya razbil steklo.
No stoit tol'ko mne vzdohnut',
Sejchas zhe sprosit kto-nibud':
-- Vzdyhaesh' iz-za stekol?
Opyat' steklo raskokal!
Net, v zhizni mne ne povezlo,
Odnazhdy ya razbil steklo.
Idet navstrechu mne vchera,
Zadumavshis' o chem-to,
Devchonka s nashego dvora,
Horoshaya devchonka.
Hochu nachat' s nej razgovor,
No, popravlyaya lokon.
Ona neset kakoj-to vzdor
Naschet razbityh okon.
Net, v zhizni mne ne povezlo,
Menya presleduet steklo.
Kogda mne stuknet dvesti let,
Ko mne pristanut vnuki.
Oni mne skazhut:
-- Pravda, ded,
Ty bral bulyzhnik v ruki,
Pulyal po kazhdomu oknu? --
YA ne otvechu, ya vzdohnu.
Net, v zhizni mne ne povezlo,
Odnazhdy ya razbil steklo.
YA ostorozhno po brevnu
Idu cherez rechonku,
A za soboj tyanu, tyanu
Smeshlivuyu devchonku.
Ona vopit: -- Oj, utonu! --
Ona hohochet zvonko,
A ya tyanu ee, tyanu,
Kak malogo rebenka.
Potom my mchimsya pod dozhdem.
My prygaem po luzham,
My pod dozhdem
Drug druga zhdem.
Da, ya s devchonkoj druzhen.
Krichat mal'chishki mne:
-- ZHenih! --
YA zlyus', konechno,
Zlyus' na nih,
No chuvstv svoih ne vydam -
Idu s nebrezhnym vidom.
Puskaj hot' v shkol'nyj "Krokodil"
Strochat oni zametku,--
YA s nej druzhu, ya s nej hodil
I v lyzhnuyu razvedku.
Ona letit s gory krutoj,
Letit i ne pomorshchitsya,
A mne krichit:
-- Boyus'!
Postoj! --
Takaya uzh pritvorshchica.
Prishli k pensionerke
Tri yunyh pionerki.
YAvilis' utrom rannim,
CHtob okruzhit' vniman'em,
Okruzhit' lyubov'yu
Babushku Praskov'yu.
Spokojno spit staruha,
Ne vedaet pechali,
I vdrug ej pryamo v uho
Podruzhki zakrichali:
-- Kak vashe zdorov'e,
Babushka Praskov'ya?
Tut vspoloshilas' babka:
-- Gde fartuk moj? Gde tryapka?
Kak ya gostej vstrechayu? --
I stol nakryla k chayu.
Hlopochet u pechurki,
Podkladyvaet shchepki:
-- Skazhite mne, devchurki,
Kakoj vy p'ete, krepkij?
Vypili podruzhki
CHajku po polnoj kruzhke,
A babushka Praskov'ya
Skazala: -- Na zdorov'e!
YA chayu pit' ne budu,--
I vymyla posudu.
I tak ona ustala --
Ej dazhe ploho stalo!
Dostatochno k starushke
Proyavleno vniman'ya!
Ushli domoj podruzhki,
Skazavshi: -- Do svidan'ya.
Im galochku v tetradi
Postavili v otryade:
"Okruzhena lyubov'yu
Babushka Praskov'ya".
Vystupal dokladchik yunyj,
Govoril on o trude.
On dokazyval s tribuny:
-- Nuzhen trud vsegda, vezde!
Nam velit trudit'sya shkola,
Uchit etomu otryad...
-- Podnimi bumazhki s pola! --
Kriknul kto-to iz rebyat.
No tut dokladchik morshchitsya:
-- Na eto est' uborshchica!
Nesli my oblako s soboj --
Buket sireni goluboj.
My srezali dlya Naden'ki
Siren' v prishkol'nom sadike.
Vzglyanula Nadya na siren':
-- Kakoj krasivyj sort!
No on zavyanet cherez den',
Kupili b luchshe tort!
Ot torta pol'za est' --
Ego zhe mozhno s容st'!
YA tort lyublyu s orehami...
Za tortom by poehali!
Nu Naden'ka, nu skromnica!
My ne mogli opomnit'sya.
Sluchilos' chudo:
Nash Kirill
Sestrenke myachik
Podaril!
Sluchilos' chudo:
Nash Kirill
Sestrenke skazki
Govoril!
I do togo doshel
Kirill,
CHto dazhe kashu
Ej varil!
Igral s nej v pryatki
Za kustom,
Krichal ej:
-- Raz! Dva! Tri! --
Potom priznalsya:
-- Delo v tom,
CHto vybran ya v zhyuri.
Provodim konkurs.
Nash deviz:
"Na nuzhdy mladshih
Otzovis'!"
I otozvalsya
Nash Kirill:
Sestrenke myachik
Podaril,
Igrat' v futbol
Uchil sestru...
No vot odnazhdy
Poutru
Sestrenka ishchet:
-- Gde Kirill?
On dver' serdito
Zatvoril,
Skazal:
-- Kakaya tut igra?!
Nash konkurs
Konchilsya vchera.
Irka -- yunaya osoba,
Semiklassnica odna --
Arifmetikoj osoboj
Ot dushi uvlechena.
Ej podschityvat' ohota:
Skol'ko raz
Kogo-to kto-to
Priglasil pojti v kino,
Skol'ko raz kogo-to kto-to
Provodil do povorota
(|to tozhe uchteno).
U rebyat urok anglijskij,
A u Irki ustnyj schet:
Skol'ko raz Andrej zapiski
Kate Koshechkinoj shlet?
Vse podschityvaet Ira:
Skol'ko Pet'ka s容l plombira,
I u Vovki skol'ko deneg,
I kuda ih Vovka denet?
Irka vsyudu sunet nosik,
Vse uznaet, vseh rassprosit,
Novost' k novosti prilozhit,
Podytozhit i razmnozhit.
Arifmetikoj osoboj
Ot dushi uvlechena
Irka -- yunaya osoba,
Semiklassnica odna.
Astry v shkol'nom cvetnike
Polival Andrejka.
U nego byla v ruke
Golubaya lejka,
I tekli iz lejki
Vodyanye zmejki.
Pust' nap'etsya shkol'nyj sad
V zharkuyu pogodu...
-- Stoj!-- rebyata govoryat.--
Kak ty nosish' vodu?
-- Ne sramis'! -- krichat oni,
Sidya na skamejke.--
Ne goditsya v nashi dni
Polivat' iz lejki!
I uzhe reshen vopros:
Zakazali my nasos,
Podali zayavki
I sidim na lavke.
-- CHto zh, puskaj vezut nasos!--
Govorit Andrejka.
Lejku on v saraj otnes --
Ustarela lejka.
Pribyl v pyatnicu nasos,
No cvety ne znali,
CHto o nih reshen vopros,
I v chetverg zavyali.
V koridore, v klasse li --
Vsyudu steny krasili,
Terli krasku, terli mel,
Kazhdyj delal, chto umel.
Trud delili porovnu
Mal'chiki i devochki:
SHkaf tashchili v storonu
Devochki, devochki.
SHkaf tyazhelyj s knigami,
S knigami
Tri devchonki dvigali,
Dvigali.
A dva parnya-krepysha
Stul tashchili ne spesha.
Otdyhali devochki,
Otdyhali mal'chiki:
Devochki -- na lavochke,
Parni -- na divanchike.
Basnyu vybrali davno,
Raspredelili roli.
Reshilo vystupit' zveno
Na utrennike v shkole.
Reshili devochki prochest'
"Kvartet" (takaya basnya est').
Svetlane rol' ne podoshla:
-- YA vovse ne upryama,
Zachem zhe mne igrat' osla?
Mne ne pozvolit mama!
Artistki nachali shumet'.
Odna krichit: -- Ona -- medved',
A vovse ne martyshka! --
Krichit drugaya: -- CHur-chura!
Skazala ya eshche vchera:
YA -- kosolapyj mishka!
Prohodit den' i dva den'ka,
Potom prohodit pyat' --
Na repeticiyu nikak
Artistov ne sobrat'.
Prishel kozel i sel za stol,
No netu solov'ya.
-- Nu, esli tak,-- skazal kozel,--
Togda ujdu i ya!
Prokaznica martyshka
Umchalas' na katok,
A kosolapyj mishka,
Shvativ svoe pal'tishko,
Pustilsya nautek.
To net martyshki,
To kozla
Kuda-to tetya uvezla,
To mishka kosolapyj
Ushel na lyzhah s papoj...
"Kogda v tovarishchah soglas'ya net",
Ne prochitat' im i "Kvartet".
Zayavila babka dedu:
-- U menya uborka v sredu!
Vot nastala, kak vsegda,
Posle vtornika sreda.
I uzhe chasov s shesti
Babka pol vzyalas' skresti.
A kuda devat'sya dedu?
On segodnya ne v chesti.
Ne pridetsya stariku
V tishine popit' chajku.
On vorchit, chto skoro polden'
On ustal, on ochen' goloden,
On pospal by do obeda,
On na stule by vzdremnul,
Da staruha iz-pod deda
Unesla poslednij stul.
Ni stola vokrug, ni stula,
Tol'ko taz da tryapka,
Dom vverh dnom perevernula
V sredu utrom babka.
U nee hlopot po gorlo.
Tak poly ona naterla,
CHto kotenok v polovicu
Budto v zerkalo glyaditsya.
Podnimaet hvost truboj
I lyubuetsya soboj.
A starik s utra ne v duhe,
Pridiraetsya k staruhe:
Ej na pensiyu pora,
Ele tashchit polvedra,
Nachala uborku v sredu,
A ne konchit k chetvergu!
Govorit staruha dedu:
-- Pospevayu kak mogu!
No starik zovet na smenu
Pionerku -- vnuchku Lenu:
-- Pust' moya lyubimica
Za uborku primetsya!
Vnov' prihodit, kak vsegda,
Posle vtornika sreda,
I uzhe chasov s shesti
Vnuchka pol vzyalas', mesti.
V polminuty podmela,
Pyl' takuyu podnyala,
CHto kotenok raschihalsya
I upolz iz-pod stola.
Protirala vnuchka stekla --
Vsya do tapochek promokla,
Do togo ona bystra,
Raspleskala polvedra!
Ej v dushe ne do uborki,
Na kon'kah katat'sya s gorki --
Vot kuda ee vlechet!
A pod stol ruchej techet,
Na kuski, na cherepki
Razletelas' miska.
Vnuchka dernula plechom,
Govorit: -- A ya pri chem?
Vinovata kiska.
Tol'ko ded vzdremnul na stule,
S polki padayut kastryuli.
Grohot! Grom! Stuchat tazy!
V kuhne pleshchut volny.
Dom gremit, kak ot grozy,
Tol'ko netu molnij.
Ded shvatil v ohapku shapku
I krichit: -- Zovite babku!
O PREMII, O DIMKE I O VESENNEM SNIMKE
Snimal vesnu fotokruzhok,
Reshili: snimok pervyj
Pust' budet vetka verby
I tayushchij snezhok.
Dvuh mal'chikov v obnimku
Snimali u okna.
Po solnechnomu snimku
Ponyatno, chto vesna.
A moj tovarishch Dimka
(My s nim pustilis' v put')
Reshil najti dlya snimka
Smeshnoe chto-nibud'.
YA predlagayu Dimke
Snyat' roshchu v beloj dymke,
Gde vzroslye berezki
Stoyat v vode po grud'.
A sazhency-podrostki
Gotovy utonut'...
Net, ne soglasen Dimka,
Reshil najti dlya snimka
Smeshnoe chto-nibud'.
Krugom -- voda! Hot' plavaj!
YA vlez na kraj kanavy,
Poshel po samoj kromke...
I ugodil ya s hodu
Dvumya nogami v vodu.
Vdrug slyshu hohot gromkij.
-- Ura, -- hohochet Dimka,--
Ne ploh syuzhet dlya snimka!
Techet za shivorot voda --
YA plyuhnulsya v boloto.
A on krichit: -- Vot eto da!
Vot eto budet foto!
Stoyu v vode,
V gryazi gustoj,
Ne vymolvlyu ni slova!
A on krichit: -- Spokojnej stoj!
Tebya snimayu snova!
YA ves' drozhu, ya vymok,
Vot-vot mne ploho stanet!
A on krichit, chto snimok
Na premiyu potyanet!
YA tretij den' prostuzhen,
Prostuzhen iz-za snimka,
A s Dimkoj ya ne druzhen,
Net, mne ne nuzhen Dimka...
Tut delo ne v prostude,
My s nim chuzhie lyudi.
Druzhili stol'ko vremeni...
No vy menya pojmete --
Nel'zya zhe iz-za premii
Topit' druzej v bolote.
Vot-vot ruch'i zadvizhutsya,
Na solnce taet led,
No, kak ni stranno, lyzhnica
Vyhodit iz vorot.
Ej govoryat: -- Da ty kuda?
Ty poglyadi -- techet voda!
Voda zvenit i bryzzhetsya,
No ne sdaetsya lyzhnica --
Idet katat'sya s gor
Vesne naperekor.
Domoj prihodit chut' dysha,
No uveryaet vseh:
-- Ah, kak progulka horosha,
Kakoj otlichnyj sneg!
Slegka meshali lyzhi mne --
YA ih tashchila na spine.
Listopad, listopad,
Vse zveno primchalos' v sad,
Pribezhala SHurochka.
List'ya (slyshite?) shurshat:
SHurochka, SHurochka...
Liven' list'ev kruzhevnoj
SHelestit o nej odnoj:
SHurochka, SHurochka...
Tri listochka podmela,
Podoshla k uchitelyu:
-- Horosho idut dela!
(YA truzhus', uchtite, mol,
Pohvalite SHurochku,
SHurochku, SHurochku...)
Kak rabotaet zveno,
|to SHure vse ravno,
Tol'ko by otmetili
V klasse li, v gazete li
SHurochku, SHurochku...
Listopad, listopad,
Utopaet v list'yah sad,
List'ya grustno shelestyat:
SHurochka, SHurochka...
YA zanimayus' boksom.
YA uvlekayus' boksom,
A mama uveryaet,
CHto drakoj ya uvleksya.
-- Beda! -- vzdyhaet mama.--
YA tak udruchena,
CHto vyrastila syna --
Takogo drachuna!
YA mamu zval
V bokserskij zal,
Ona mne otkazala.
-- Net, -- govorit, -- ya ne mogu,
YA ubegu iz zala!
I zayavila pryamo:
-- Na boks smotret' protivno!-
YA govoryu ej: -- Mama!
Ty myslish' nesportivno!
Vot predstoit mne pervyj boj,
Mne tak nuzhna pobeda,
Protivnik moj privel s soboj
Dvuh babushek i deda.
YAvilas' vsya ego rodnya,
Vse za nego, protiv menya.
On vidit vsyu svoyu sem'yu,
Podderzhku chuvstvuet v boyu,
A ya rasstroen! YA sdayu!
A zashchishchat' mne nuzhno chest'
SHkol'nikov Ryazani.
Vdrug vizhu -- mama,
Mama zdes'!
Sidit spokojno v zale,
Sidit v dvenadcatom ryadu,
A govorila -- ne pridu!
YA vmig pochuvstvoval pod容m --
Sejchas protivnika pob'em!
Vot on pri vseh rebyatah
Zaputalsya v kanatah.
-- Nu, kak ya dralsya? Smelo? --
YA podbegayu k mame.
-- Ne znayu, ya sidela
S zakrytymi glazami.
-- Leshen'ka, Leshen'ka,
Sdelaj odolzhenie:
Vyuchi, Aleshen'ka,
Tablicu umnozheniya!
-- Milen'kij, horoshen'kij!..
Mama prosit syna.
Hodit za Aleshen'koj
CHut' ne vsya druzhina.
Ohaet vozhataya:
-- Edinica v tabele!
Znachit, my vnimanie
K mal'chiku oslabili.
-- Leshen'ka, Leshen'ka,
Sdelaj odolzhenie:
Vyuchi, Aleshen'ka,
Hot' pervoe spryazhenie!
Otvechaet Leshen'ka:
-- Vy prosite pushche.
YA zhe nesoznatel'nyj,
YA zhe otstayushchij.
-- Leshen'ka, Leshen'ka,
Sdelaj odolzhenie...--
S nim i v shkole nyanchatsya,
I doma uvazhenie...
...Tak i ne menyaetsya
|to polozhenie!
Vy vstrechali v podvorotne
Udal'ca?
Ne lico u cheloveka --
Pol-lica.
Nahlobuchil
Kepku na nos:
Esli chto --
V teni ostanus'.
On unes u invalida
Kostyli --
Ih iskali celym domom,
Ne nashli.
On sochuvstvoval
Dlya vida:
-- ZHal' bednyagu
Invalida!
On zakryl narochno vodu
V dushevoj --
Kto-to ohal s nedomytoj
Golovoj.
On ostalsya
Ravnodushen:
On ne moetsya
Pod dushem.
On isportil lyudyam prazdnik -
Karnaval,
On vsyu elku
Vtihomolku
Oborval.
Vy vstrechali v podvorotne
Udal'ca?
Ne lico u cheloveka --
Pol-lica!
SHla odnazhdy
Mimo doma
Prodavshchica
Gastronoma,
Na nego
Metnula vzglyad:
-- |to mal'chik?
Net, ne mal'chik!
Net, on polufabrikat.
Rabotayut devchonki,
V rukah poet pila,
Ona svoj golos zvonkij
Im srazu podala.
No chto zh ostanovilas'
Rabota dvuh podrug?
Pila, skazhi na milost',
Kak vyskol'znula vdrug!
I uleglas' v storonke,
V sarae, na polu...
Krichit odna devchonka:
-- Ty podnimi pilu!
V otvet vtoraya gnevno:
-- Mne podnimat' pilu!
A kto byl korolevnoj
Nedavno na balu?
Povzdorili podrugi.
Odna krichit v pylu:
-- A ya byla na yuge,
Vlezala na skalu,
Ty podnimi pilu!
-- Ujdi, -- krichit vtoraya,
Iz moego saraya!
Teper' ne do pily,
Ostalis' by cely!
Bez konca vzdyhala Klava:
- Esli b ya byla kudryava,
YA b, kak v skazke car'-devica,
Vseh zatmila krasotoj. -
I reshila uchenica
Poyavit'sya zavitoj.
CHernobrova i kudryava
Krasna devica-dusha!
SHepchut vse: - Petrova Klava
Nevozmozhno horosha!
No sidit kak nezhivaya,
Budto v son pogruzhena.
-- Oj, -- skazala zven'evaya,--
Klava, kazhetsya, bol'na!
Klava molvila:-- Podruzhki,
YA i vpravdu chut' zhiva!
YA metalas' na podushke:
Spat' meshali zavitushki --
Vsya v bumazhkah golova.
Tut ona opyat' zevnula
I na algebre zasnula.
Smotrit Anna Aleksevna:
V klasse -- spyashchaya carevna.
-- Oj, -- volnuyutsya podruzhki,
CHetvert' blizitsya k koncu,
A u Klavy zavitushki!
Net, oni ej ne k licu!
On vspyl'chivyj!
On vspyl'chivyj!
On nerazumnyj mal'chik!
On chereschur zapal'chiv!
Tak obo mne tverdit molva:
YA vspyl'chivyj! YA pylkij!
Hochu molchat' -- letyat slova,
Kak probka iz butylki.
YA sam hotel by, mozhet byt',
Spokojnym byt', razumnym byt',
Nevozmutimym, krotkim...
Nachnet rugat' menya rodnya,
A ya molchu, hot' zhar' menya,
Hot' zhar' na skovorodke.
Sovet nedavno mne dala
Odna devchonka v shkole:
-- Kogda zakusish' udila,
Vspylish' pomimo voli,
CHtob poskorej v sebya prijti,
Schitaj v ume do tridcati.
YA rasserdilsya na shchenka,
Hotel ya dat' emu pinka,
No stal schitat' do tridcati,
I etot tip uspel ujti.
Popal ya v dedushku myachom
I zakrichal: -- A ya pri chem? --
No, doschitav do tridcati,
Skazal: -- Nu, dedushka, prosti.
Razumnym hochesh' ty rasti?
Schitaj v ume do tridcati!
Andryusha letom byl v Krymu.
On rasskazal na sbore,
Kak bylo veselo emu
Kupat'sya v CHernom more.
Napisal on v stengazete
O kamnyah, o yuzhnom lete,
I o sklonah Ayu-Daga,
I o tom, kak vozduh chist...
Vse skazali: -- Molodchaga!
Ty, Andryusha, aktivist!
Raz ty vystupil v pechati,
Ty i shefom budesh' kstati.
V nash podshefnyj detskij sad
Pust' tebya i priglasyat.
I poshlo bez peredyshki!
Poruchenij celyj list:
Obsuzhden'e novoj knizhki
Podgotovit aktivist.
Vystuplen'e na linejke
Poruchaetsya Andrejke.
Kleit' detskie igrushki
Poruchaetsya Andryushke.
Pomogat' bol'noj starushke
Poruchaetsya Andryushke.
I pojti v oranzhereyu
Poruchaetsya Andreyu.
Vsya druzhina ochen' rada,
CHto Andryusha tak retiv:
-- Nam rabotat' i ne nado,
Est' dlya etogo aktiv!
Noch' prishla... Ogni pogasli...
-- Gde moj syn? -- vzdyhaet mat'.
Mozhet byt', ushel on v yasli
Pomogat' detej kachat'?
U nas Natasha modnica,
Ej nelegko prihoditsya!
U Natashi kabluki,
Kak u vzroslyh, vysoki,
Vot takoj vyshiny,
Vot takoj uzhiny!
Bednyazhka! Vot stradalica --
Idet, chut'-chut' ne valitsya.
Malysh s otkrytym rotikom
Ne razberet nikak:
-- Ty kloun ili teten'ka?
Na golove -- kolpak!
Ej kazhetsya -- prohozhie
S nee ne svodyat glaz,
A te vzdyhayut: -- Bozhe moj,
Otkuda ty vzyalas'?
Kolpak, pidzhak koroten'kij
I mamino pal'to,
Ne devochka, ne teten'ka,
A neponyatno kto!
Net, v molodye gody
Ne otstavaj ot mody,
No, sleduya za modoj,
Sebya ne izuroduj!
Stoit Larisa u doski,
Devchonka v pyshnoj yubke,
I perevodit na ochki
Horoshie postupki.
Vsya v cifrah klassnaya doska.
-- Za pomoshch' mame -- dva ochka,
Za pomoshch' bratu-malyshu
Ochko Nikitinu pishu,
A Gorchakovu tri ochka --
Vodil on v gosti starichka.
-- Za eto malo treh ochkov! --
Krichit Andryusha Gorchakov
I vskakivaet s lavki.--
Tri ochka za starichka?!
YA trebuyu pribavki!
YA s nim provel pochti poldnya,
On polyubit' uspel menya.
Stoit Larisa u doski,
Lyubov' kladet na schety
I perevodit na ochki
Vniman'e i zaboty.
A dve podruzhki v storone
Vorchat, naduvshi gubki:
-- I treh ochkov ne dali mne
Za dobrye postupki!
-- I ya ne etogo zhdala,
Kogda kupala bratca.
Togda za dobrye dela
Sovsem ne stoit brat'sya!
Stoit Larisa u doski,
Devchonka v pyshnoj yubke,
I perevodit na ochki
Horoshie postupki.
Oh, dazhe slushat' tyazhelo,
Ne veritsya, rebyata,
CHto za serdechnoe teplo
Nuzhna komu-to plata.
A esli plata vam nuzhna,
Togda postupku grosh cena!
I v chetvertyj klass i v pyatyj
Prihodil na sbor vozhatyj,
Vsluh rebyatam on chital
"Plan raboty na kvartal".
Vse skazali: -- Plan prekrasen!
Vecher pesni! Utro basen!
Kul'tpohod v biblioteku,
Poseshchenie kino!
Vse, chto nuzhno cheloveku,
V etom plane uchteno.
-- CHto zh, -- skazal direktor shkoly,
Plan tolkovyj i veselyj.
V yanvare koster na l'du --
YA i sam tuda pridu!
Plan hvalili na sovete,
Otmechali v stengazete,
Posylali v rajono,
Pohvalilo i ono:
"Razrisujte i poves'te
|tot plan na vidnom meste!"
No zima idet na ubyl',
Vse rebyata snyali shuby,
Led rastayal na prudu,
Otmenen koster na l'du!
Travka vylezti gotova,
Ptichij hor zashchebetal...
I vozhatyj pishet snova
"Plan raboty na kvartal".
Trezvonyat vse budil'niki:
"Mityaj, vstavat' pora!"
A on hrapit kak milen'kij
Do desyati utra.
Potom on prosypaetsya,
Potom vstaet Mityaj
I nachinaet kayat'sya:
YA lodyr'! YA lentyaj!
Drugie deti uchatsya -
YA splyu do desyati!
CHto iz menya poluchitsya?
Takim nel'zya rasti!
No tut zevaet Miten'ka
I spat' lozhitsya vnov'.
On cenit samokritiku.
Pitaet k nej lyubov'.
Kazhdyj mozhet dogadat'sya --
Antonina vlyublena!
Nu i chto zh? Ej skoro dvadcat',
A na ulice vesna!
Tol'ko zvyaknet telefon,
Tonya shepchet: -- |to on!
Stala laskovoj i krotkoj,
Hodit legkoyu pohodkoj,
Po utram poet, kak ptica...
Vdrug i mladshaya sestrica
Prosypaetsya chut' svet.
Govorit: -- Pora vlyubit'sya!
Mne pochti trinadcat' let!
I Natasha na uroke
Oglyadela vseh rebyat:
"YUrka? Slishkom tolstoshchekij!
Petya rostom malovat!
Vot Alesha slavnyj malyj!
YA vlyublyus' v nego, pozhaluj!"
Povtoryaet klass po karte,
Gde Irtysh, gde Enisej,
A vlyublennaya na parte
Nezhno shepchet: -- Aleksej!
Alik smotrit ogorchenno:
"CHto ej nuzhno ot menya?"
Vsem izvestno, chto devchonok
On boitsya kak ognya.
On ponyat' ee ne v silah!
To ona glaza skosila,
To rezinku poprosila,
To ona vzdyhaet tyazhko,
To zachem-to promokashku
Podaet emu lyubya.
Alik vyshel iz sebya!
Postupil on s nej zhestoko:
Otlupil posle uroka.
Tak vot s pervogo svidan'ya
Nachinayutsya stradan'ya.
Pryg-skok! Pryg-skok!
Otmenyaetsya urok.
Plyashut, kak na prazdnike,
YUnye prokazniki
I krichat: -- Udachnyj den':
U botaniki migren'!
Krik takoj! Vostorg takoj!
Vse kak imeninniki.
-- Pust' propishet ej pokoj
Doktor v poliklinike.
Pust' ona idet lechit'sya,
My soglasny ne uchit'sya!
A dezhurnyj govorit:
-- U menya byl difterit,
I prishlos' na shest' nedel'
Ulozhit' menya v postel'.
Vozmutilas' zven'evaya,
Pionerov slushaya.
Govorit: -- My proyavlyaem
K lyudyam ravnodushie!
Zvali miloj,
Zvali slavnoj,
Nashej Ol'goj Nikolavnoj,
A teper' zhelaem zla:
CHtob botanika slegla!
Tut opomnilsya otryad,
Vse dezhurnogo koryat.
A dezhurnyj govorit:
-- Pozhalujsta, bez paniki!
U menya byl difterit,
A ne u botaniki!
Razgovor poshel inoj,
Vse sochuvstvuyut bol'noj:
-- Popravlyat'sya vam pora,
Ol'ga Nikolaevna!
Zrya krichali my "ura",--
|to my nechayanno.
Nedovol'nyj hodit YUra
Po kvartiram, po domam,
YUra sprashivaet hmuro
U sosedskih pap i mam.
YUra sprashivaet hmuro:
-- Est' u vas makulatura?
On ne v duhe: vzyalsya sduru
Sobirat' makulaturu!
Kto-to YUru oglyadel:
-- Bez tebya hvataet del.
Starichok zahlopnul dver'
Pered nosom YUry
I bormochet: -- Ver' ne ver',
Net makulatury.
Vyshla tetka v chernoj shali,
Ej obedat' pomeshali.
Govorit: -- Ty kto takoj?
Ty menya ne bespokoj!
Kto uhodit v park kul'tury,
Kto k vrachu na procedury,
I zvuchit v ushah u YUry:
"Net u nas makulatury".
Vdrug kakoj-to paren' dlinnyj
Zayavlyaet YUre vsled:
-- Zrya ty hodish' s kisloj minoj,
Potomu i tolku net!
YUra vmig raspravil brovi,
V dver' stuchitsya, polon sil,
U hozyajki "kak zdorov'e?"
YUra veselo sprosil.
Bodro sprashivaet YUra:
-- Est' u vas makulatura?
Govorit hozyajka:-- Est'...
Ne zhelaesh' li prisest'?
V budnij den' i v vyhodnoj
Razdaetsya za stenoj:
-- Ty voz'mesh' menya na plyazh?
-- CHto ty mne za eto dash'?
-- Ochini mne karandash!
-- CHto ty mne za eto dash'?
Aleksej prishel iz shkoly,
|to on vedet torgi.
(Znayu ya Aleshin golos,
Uznayu ego shagi.)
On so vseh vzimaet platu:
Zastegnul shtanishki bratu --
Vzyal s nego za popechen'e
Polpechen'ya.
-- Podnimi ochki, golubchik! --
S pros'boj dedushka k nemu.
Otvechaet milyj vnuchek:
-- Dash' kopejku -- podnimu!
Aleksej prishel iz shkoly.
On teper' pridumal tak:
-- Esli vyuchu glagoly,
Sam sebe dayu pyatak.
Esli vyuchu pristavki,
YA potrebuyu pribavki.
V budnij den' i v vyhodnoj
Razdaetsya za stenoj:
-- Alik, dedushke pomozhesh'
Na vos'moj dojti etazh?
-- Aleksej, otca uvazh'!
A v otvet odno i to zhe:
-- CHto ty mne za eto dash'?
Odin pioner
Priznavalsya na sbore:
On dralsya!
Kuril!
On sidel na zabore!
On vylil chernila
Na klassnyj zhurnal!
No on poveden'e svoe
Osoznal.
Teper' on ispravitsya
Raz navsegda!
On vyrastet --
Budet Geroem Truda!
U mal'chika slezy
Tekut po licu!
Bednyazhka!
Kak tyazhko
Sejchas sorvancu!
Byt' mozhet, vozhatyj
Dostanet platok
I tozhe zaplachet?
No net, on zhestok!
I u rebyat
Ravnodushnye lica...
Mal'chishka skvoz' zemlyu
Gotov provalit'sya!
On plachet,
On klyatvy daet bez konca!
No chto-to u vseh
Ocherstveli serdca!
Tut nado dobavit'
Podrobnost' odnu:
V pyatnadcatyj raz
On klyanetsya zvenu.
On vecherom
Prosit proshchen'ya
Na sbore,
A utrom
On kurit
Verhom na zabore.
Zvonok isporchen, grazhdane!
CHto delat' so zvonkom?
CHto delat' v sluchae takom?
Nu, eto yasno kazhdomu.
Moj ded beret listochek,
U deda chudnyj pocherk --
On inzhener, moj ded.
"Stuchat'!" -- on pishet tush'yu.
A ya stoyu i slushayu --
Stuchat k nam ili net.
Hudozhnik dyadya Misha
Risuet golubka.
"Druz'ya, stuchite tishe!" --
Vorkuet on s listka.
A tetya Nastya gluhovata
I prosit vseh imet' v vidu:
"Zvonite mne iz avtomata,
Iz blizhnej bulochnoj, s Arbata,
Togda ya k dveri podojdu".
Uchitel' dyadya YUra
Neset listok drugoj:
"Proshu stuchat' kul'turno --
Rukoj, a ne nogoj".
A dyadya Vasya, on monter,
On dogadalsya srazu,
On sel za stol, ochki proter,
Takuyu pishet frazu:
"Stuchat' v okno, vtoroe s krayu,
Ne padat' v lyuk! Preduprezhdayu!"
Zvonok isporchen, grazhdane!
CHto delat' so zvonkom?
CHto delat' v sluchae takom?
Nu, eto yasno kazhdomu.
Dedushka Misha, sadovnik-starik,
Vozle dorozhki kustarnik podstrig,
Vetki podrezal, ubral suhostoj --
Pust' zeleneet kustarnik gustoj!
Deda pozvali, on kriknul: -- Idu! --
I vtoropyah on ostavil v sadu
Novye sadovye nozhnicy.
SHel vdol' kustarnika dedushkin zyat',
Vidit on nozhnicy -- kak ih ne vzyat'.
Kak ne podrezat' kustarnik v sadu,
Esli na lavke lezhat na vidu
Novye sadovye nozhnicy?!
Vetku odnu podrovnyal on slegka,
K vetke drugoj potyanulas' ruka,
Vetku za vetkoj on stal podrezat',
K schast'yu, opomnilsya dedushkin zyat'.
On spohvatilsya: -- YA luchshe ujdu! --
No, na bedu, on ostavil v sadu
Novye sadovye nozhnicy.
SHel vdol' kustarnika dedushkin vnuk.
SHel on, nasvistyval chto-to... I vdrug...
Vdrug, na bedu, on uvidel v sadu
Novye sadovye nozhnicy.
Prosyatsya v ruki oni k paren'ku.
SHepchet on: -- Vetku odnu otseku. --
Vetka otrezana. (Slyshite hrust?)
Ton'she i ton'she stanovitsya kust:
SHCHelkayut, shchelkayut, vhodyat vo vkus
Novye sadovye nozhnicy.
Rad by opomnit'sya dedushkin vnuk.
Vypustit' nozhnic ne mozhet iz ruk.
SHepchet on, slovno u nozhnic v plenu:
-- |tu otrezhu! Vot etu odnu!
Slyshite, slyshite,
SHCHelkayut nozhnicy?
Ezhitsya list'ev
Zelenaya kozhica...
Golye prut'ya
Torchat u dorozhki,
Ostalis' ot kustikov
Rozhki da nozhki.
Druz'ya dorogie!
Imejte vvidu --
Opasno v sadu
Ostavlyat' na vidu
Novye sadovye nozhnicy!
Sideli na opushke,
Na solnechnoj polyanke,
Dve devochki-podruzhki,
Dve yunyh gorozhanki.
Zveneli ptich'i treli,
I devochki smotreli,
Kak vse vokrug blestelo,
Sverkalo, shelestelo,
Kak pleshchutsya verhushki
Zelenoyu volnoyu...
Skazali dve podruzhki:
-- Kak horosho vesnoyu!
Kakoj tut vozduh chistyj!
Kakoj dubok vetvistyj!
Ushli dve uchenicy,
Dve yunyh gorozhanki...
Poyut, kak prezhde, pticy
Na solnechnoj polyanke,
Nesetsya ptichij gomon,
No ves' dubok obloman,
A travka pod ol'hoyu
Pokryta sheluhoyu.
CHego zdes' tol'ko netu!
Ot semechek pakety,
Tramvajnye bilety,
Bumazhki ot irisok...
(Prodolzhit' mozhno spisok.)
Vse slovno potusknelo!
Ushli dve gorozhanki --
Teper' im netu dela
Do solnechnoj polyanki.
SHumit dubok vetvistyj
Ostavshejsya listvoyu,
Kachaet golovoyu:
"Kakie egoisty!
Kakie egoisty!"
Na zare prosnulsya Borya
I reshil, chto skazhet rech'.
Nuzhno vystupit' na sbore,
Nuzhno vseh rebyat uvlech'.
Sneg rastayal na dorozhke,
Na oreshnike serezhki
V zheltom oblachke pyl'cy...
Skoro yavyatsya skvorcy.
"Nuzhno, -- skazhet on rebyatam,
Sdelat' domiki pernatym".
On by vystupil na sbore
Goryacho, ot vsej dushi,
No sestra skazala Bore:
-- Rech' v tetradku zapishi
I zapomni: dlya doklada
Trudnyh slov pobol'she nado.
Govorit' ty dolzhen gladko,
CHtob kazat'sya poumnej.
I Boris beret tetradku,
Rech' zapisyvaet v nej.
Nakonec-to rech' gotova,
I dokladchik prosit slova.
On otkashlyalsya i nachal:
-- Pticy kruzhat u kryl'ca...
Nasha glavnaya zadacha --
Sdelat' vyvod iz skvorca!
Po listku, kak po shpargalke,
On tverdit o zhizni ptic.
U nego grachi i galki
Zanimayut sem' stranic.
Predlagaet on voron
Ohvatit' so vseh storon,
A veseluyu sinicu
On beret za edinicu.
Domik on zovet stroen'em,
Nazyvaet zonoj les --
Ved' takie vyrazhen'ya
Pridayut dokladu ves!
Govorit on dlinno, gladko --
Ves' otryad zevaet sladko,
I ne hochetsya rebyatam
Delat' domiki pernatym.
Hleshchet liven' po kustam,
B'et bez promahu!
Vsyu malinu ishlestal,
Vsyu cheremuhu!
Naklonil on vetki grush!
Nuzhen sadu svezhij dush,
No zachem tak sil'no lit',
Nabok yablonyu valit'?
Liven'! Liven'! L'etsya, l'etsya,
Polomal kusty ol'hi.
|to mne potom pridetsya
Ispravlyat' ego grehi.
Perestanet liven' lit' --
Vyjdu zemlyu poryhlit'.
Luzhi vysohnut v sadu --
YA poryadok navedu.
Liven'! Liven'!
Letnij liven'!
On vse gromche,
Govorlivej!
Po kustam struyatsya vody,
Hleshchet, pleshchetsya voda.
Ispugalis' sadovody --
Razbezhalis' kto kuda!
Za partoj Pavlik i Taras,
Sidyat dva druga milyh.
Vot vidit Pavlik kak-to raz:
U druga nos v chernilah.
Est' hod u Pavlika pryamoj
-- Skazat': "Taras, chernila smoj",-
I tot by srazu smyl ih.
No Pavlik trebuet, chtob klass
Skazal Tarasu, chto Taras
Izmazal nos v chernilah.
Vopros vynositsya ne zrya
Na obsuzhden'e klassa,
Podumat' tol'ko -- vsya nozdrya
V chernilah u Tarasa.
I obsuzhdaetsya vopros:
Kakov Taras? Kakim on ros?
I kak doshel on do togo,
CHto nos v chernilah u nego?
Zavolnovalos' vse zveno:
-- Net, my molchat' ne v silah!
On i na nas kladet pyatno,
Izmazav nos v chernilah.
I vot uzhe ob座avlen sbor
V zashchitu chesti klassa,
Nos, mezhdu prochim, do sih por
V chernilah u Tarasa.
U nas tancorov polon klass,
U nas est' zapevaly,
U nas est' dazhe skalolaz,
Est' rybolov byvalyj.
A Zoya kto? Krasavica!
Ona vojdet, poyavitsya
I syadet gordo u okna --
U nas krasavica ona!
Puskaj v tetradke
Troechki,
Zato glaza
U Zoechki!..
V pohod idem my v vyhodnoj,
Segodnya my turisty,--
V pohod, v pohod lyuboj cenoj,
V pohod, na vozduh chistyj.
A mimo nas krasavica
Kak pava proplyla,
Krasavic ne kasayutsya
Otryadnye dela.
No vot vchera shchenok, shchenok
(Vy prosto ne poverite!
Da kak on smel!
Da kak on mog!)
Kusnul ee na skverike.
Ona krichit: -- SHCHenok, shchenok!
Spasite, on kusaetsya! --
Prostim ego, on znat' ne mog,
CHto Zoechka krasavica.
Petya vzyal "Rodnuyu rech'",
Na divan reshil prilech'.
-- Dajte chto-nibud' prinyat'...
Vitaminy, chto li...
Slabost' chuvstvoval opyat'
YA segodnya v shkole.
Mat' menyaetsya v lice,
Vitaminy A, B, C
Predlagaet Pete.
(Vitaminy A, B, C
Ochen' lyubyat deti.)
Mat' na Peten'ku glyadit
I, vzdohnuv ukradkoj,
Prosit: pust' on ne sidit
Dolgo nad tetradkoj.
-- CHto zh, pozhaluj, ty prava, -
Stonet hitryj malyj.--
Otdohnu chasochka dva...
YA takoj ustalyj!
Sunul v shkaf "Rodnuyu rech'",
I gora svalilas'
S plech.
Vitaminy A, B, C
Kataet koshka na kryl'ce.
Bylo leto,
Peli ptichki...
Pavlik ehal
V elektrichke.
Vdrug na stancii
Fili
Dve devchonki
V dver' voshli.
Ne tolkayutsya devchonki,
Skromno stali v ugolke
I beseduyut v storonke
Na anglijskom yazyke.
Pavlik ponyal:
"Inostranki!
|to vidno
Po osanke!
Mozhet byt', oni turistki,
V pervyj raz u nas v strane?"
I s trudom on po-anglijski
Proiznes: -- Pozvol'te mne
Priglasit' vas na skam'yu!
Nu, a sam ya postoyu!..
Bylo leto,
Peli ptichki...
Dve devchonki
V elektrichke
Seli okolo okna.
-- Mezhdu prochim,
My moskvichki,--
Ulybaetsya odna.
Pavlik kriknul:
-- Kak zhe tak!
Znachit, ya
Popal vprosak?!
I teper' ne p'et,
Ne est on!
Posochuvstvuem emu:
Ustupil devchonkam mesto
Neizvestno pochemu!
Ishchet rifmu k slovu "Nina"
Nachinayushchij poet:
"Nina-Nina-solonina,
Nina-Nina-skarlatina".
Podhodyashchej rifmy net!
"Ninu-v spinu, Ninu-dvinu,
Ninu-l'dinu-disciplinu" --
Snova rifmy na liste
Vse ne te, ne te, ne te!
Nakonec v stihah poeta
Nina plamenno vospeta.
Rifmy najdeny dlya Niny:
Dlya nee cvetut doliny,
Dlya nee i krik orlinyj,
Dlya nee s krutoj stremniny
Mchitsya burnaya reka.
I oni, dva smel'chaka,
I oni odni, bez vzroslyh,
Pod lunoj plyvut na veslah.
Nakonec v stihah poeta
Nina plamenno vospeta!
On podhodit k nej, robeya:
-- Posvyatil stihi tebe ya...
Govorit poetu Nina,
Razdaviv nogoj zhuchka:
-- Oj, kakoj ty molodchina!
No mne nekogda poka.
Prihodi pozdnej nemnozhko,
YA stihi chitat' lyublyu,
No snachala nashu koshku
YA v sarae otluplyu!
Tak vot rushatsya svyatyni!
On uhodit, nash poet,--
Posvyashchat' poemy Nine
U nego zhelan'ya net.
On uhodit, nash poet.
No privychno k slovu "Nina"
Ishchet rifmu po puti:
"Nina-Nina-solonina",
Luchshej rifmy ne najti!
Opyat' v sosednem sadike
S utra idet igra,
Lihie skachut vsadniki,
S utra krichat "ura!".
Opyat' shumyat doshkol'niki
Voloden'ki i Olen'ki,
I vsya raznogolosica
Ko mne v okno donositsya.
-- |j, samosval, sgruzhaj pesok! -
Zvenit vysokij golosok.
Vot razgovor sovsem inoj:
-- Interesuesh'sya Lunoj?
-- YA b poletela na Lunu,
Ne pustit babushka odnu.
-- Net, -- rassuzhdaet pod oknom
Kakoj-to yunyj astronom,--
Nel'zya Veneru snyat' poka,
Ee zakryli oblaka.
-- Berem stamesku i brusok! --
Zvuchit mal'chisheskij basok.
-- My otzovem ego s Luny! --
Vdrug slyshen krik i svist.--
Tam egoisty ne nuzhny!
A YUrka -- egoist!
Vot snova golos pod oknom:
-- Zapisyvaj v tetrad':
Kto ne sobral zheleznyj lom,
Teh na Lunu ne brat'!
Primite lunogrammu --
Hochu pozdravit' mamu.
Zakryla ya svoe okno --
Vse smolklo, kak v nemom kino.
Net, bez rebyach'ih golosov
Moj dom zakryt, kak na zasov.
Net, pust' v sosednem sadike
Opyat' idet igra.
Puskaj lihie vsadniki
S utra krichat "ura!"
I lunogrammy shlyut s Luny,
Bol'shoj mechtoj uvlecheny.
Last-modified: Tue, 20 Jun 2006 18:57:11 GMT